Ψίθυροι...ΟΝΝΕΔιτών...

Αρκετοί είναι οι ΟΝΝΕΔίτες που έχουν αρχίσει ήδη να σιγοψιθυρίζουν, πως το μεγαλύτερο "μείον" του Προέδρου ΟΝΝΕΔ, είναι το "παρελθόν" του. Εννοούν, φυσικά, πως η προσωπική του διαδρομή,  ( βλ. ΟΝΝΕΔ ΑΕ κ.α) έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αδυναμία του να βγει μπροστά η ΟΝΝΕΔ και να προασπίσει το δίκαιο  της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.

      

Δεν είναι, όμως, μόνο το παρελθόν του Παπαμιμίκου, το πρόβλημα.

Οι παλιοί έλεγαν «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Φαίνεται πως η συγκεκριμένη παροιμία ταιριάζει "γάντι" στην "περίπτωσή μας", καθώς ο Α.Παπαμιμίκος, χαρακτηρίζεται από πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους, ως αδύναμος κρίκος και πολιτική παρουσία με βαρίδια.  Βαρίδια, τα οποία, του αφαίρεσαν τη δυνατότητα να βγει μπροστά … καθώς όλοι ξέρουν ότι η διαφθορά που υπήρχε στη  μεγαλύτερη πολιτική νεολαία είχε ονοματεπώνυμα … και ο Πρόεδρος τα γνώριζε.


Πως να χτυπήσεις το χέρι στο τραπέζι ... όταν κουβαλάς βαρίδια;
Πως να απαιτήσεις για τους άλλους ... όταν πρέπει να διαπραγματευτείς για εσένα;


Ας αναρωτηθεί κάθε ΔΑΠίτης, του παρόντος αλλά και τα ιστορικά στελέχη του παρελθόντος:


Αν ήσουν εσύ στη θέση του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ ή του Γραμματέα της ΔΑΠ, αν ήσουν εσύ μέλος της Διοίκησης ... θα είχες υποβάλει ήδη την παραίτηση σου ... θα είχες χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι ... θα είχες εξαντλήσει κάθε περιθώριο πίεσης;


Σκέψου τώρα και βγάλε μόνος σου τα συμπεράσματα σου ... για αυτούς που δεν το κάνουν.