Η χθεσινή μέρα έδειξε με ξεκάθαρο τρόπο ότι η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή είναι κάτι παραπάνω από πιθανή, με τη Συρία και το Ιράν να αποτελούν τις δύο εστίες έντασης ανάμεσα στις υπερδυνάμεις.
Οι εξελίξεις στη Συρία, με τη φθορά του καθεστώτος Άσαντ και η βομβιστική επίθεση στη Βουλγαρία με θύματα τους ισραηλινούς τουρίστες κάθε άλλο παρά άσχετα γεγονότα ήταν, από τη στιγμή που ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην πρώτη αντίδρασή του έκανε λόγο για ιρανική ευθύνη.
Ο ρώσος πρόεδρος, Βλάντιμιρ Πούτιν και ο αμερικανός ομόλογός του, Μπαράκ Ομπάμα συνομίλησαν τηλεφωνικά για το συριακό ζήτημα και συμφώνησαν ότι απλά... διαφωνούν. Ως γνωστόν οι ΗΠΑ είναι υπέρ της ανατροπής του συριακού καθεστώτος, ενώ οι σύμμαχοί του Ρώσοι ξορκίζουν κάθε σενάριο διεθνούς επέμβασης, με τους Κινέζους να κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση της Χίλαρι Κλίντον προ ημερών που διεμήνυσε ότι Κίνα και Ρωσία πρέπει να πληρώσουν το τίμημα της στήριξης που παρέχουν στο καθεστώς της Δαμασκού.
Τουρκία και Ρωσία, εξάλλου, τάχθηκαν από κοινού εναντίον της παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να τονίζει κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, ότι η τύχη του προέδρου της χώρας Μπάσαρ αλ Άσαντ πρέπει να προσδιοριστεί από τους ίδιους τους Σύριους.
Την ίδια ώρα τα βαριά ναυτικά όπλα Αμερικανών και Ρώσων συγκεντρώνονται στην ανατολική Μεσόγειο με τα ανοιχτά της Συρίας να είναι ο τελικός τους προορισμός. ΗΠΑ και Ε.Ε. εξάλλου στηρίζουν εμπράκτως τους αντάρτες, ενώ η Ρωσία το καθεστώς Άσαντ.
Χθες επίσης, οι ΗΠΑ, μέσω του υπουργού Άμυνας Λίον Πανέτα, προειδοποίησαν με ανάληψη δράσης το Ιράν σε περίπτωση που κλείσει τα στρατηγικά στενά του Χορμούζ, με την Τεχεράνη να σχεδιάζει την κίνηση αυτή ως αντίποινα στο πετρελαϊκό εμπάργκο της Δύσης. Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα έχει αφήσει να εννοηθεί ότι ενδεχόμενη επίθεση κατά του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ θα θεωρηθεί ως επίθεση πριος την ίδια.
Έχουμε ουσιαστικά δύο μπλοκ: Από τη μία πλευρά τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ε.Ε. και από την άλλη τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Συρία. Η Τουρκία πάντως δείχνει να παραμένει αμέτοχη, τηρώντας αποστάσεις.
Το σκηνικό στην πολύπαθη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα ρευστό και καμία εξέλιξη -και μάλιστα πολύ σύντομα- δεν θα πρέπει να προκαλέσει έκπληξη, αφού φαίνεται πως οι δυνατοί παίκτες προετοιμάζονται εδώ και καιρό για τα γνωστά σενάρια. Και στην περίπτωση της Συρίας και σε αυτή του Ιράν, ο Ομπάμα φαίνεται να θέλει να τηρήσει στάση αναμονής.
Το Ισραήλ, όσον αφορά το Ιράν, δεν θέλει να κάνει το ίδιο. Απομένει να δούμε αν θα επικρατήσει η ψυχραιμία ή οι επιθετικές τάσεις.
Βαγγέλης Βιτζηλαίος
http://newpost.gr
Οι εξελίξεις στη Συρία, με τη φθορά του καθεστώτος Άσαντ και η βομβιστική επίθεση στη Βουλγαρία με θύματα τους ισραηλινούς τουρίστες κάθε άλλο παρά άσχετα γεγονότα ήταν, από τη στιγμή που ο ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην πρώτη αντίδρασή του έκανε λόγο για ιρανική ευθύνη.
Ο ρώσος πρόεδρος, Βλάντιμιρ Πούτιν και ο αμερικανός ομόλογός του, Μπαράκ Ομπάμα συνομίλησαν τηλεφωνικά για το συριακό ζήτημα και συμφώνησαν ότι απλά... διαφωνούν. Ως γνωστόν οι ΗΠΑ είναι υπέρ της ανατροπής του συριακού καθεστώτος, ενώ οι σύμμαχοί του Ρώσοι ξορκίζουν κάθε σενάριο διεθνούς επέμβασης, με τους Κινέζους να κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση της Χίλαρι Κλίντον προ ημερών που διεμήνυσε ότι Κίνα και Ρωσία πρέπει να πληρώσουν το τίμημα της στήριξης που παρέχουν στο καθεστώς της Δαμασκού.
Τουρκία και Ρωσία, εξάλλου, τάχθηκαν από κοινού εναντίον της παραβίασης της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να τονίζει κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, ότι η τύχη του προέδρου της χώρας Μπάσαρ αλ Άσαντ πρέπει να προσδιοριστεί από τους ίδιους τους Σύριους.
Την ίδια ώρα τα βαριά ναυτικά όπλα Αμερικανών και Ρώσων συγκεντρώνονται στην ανατολική Μεσόγειο με τα ανοιχτά της Συρίας να είναι ο τελικός τους προορισμός. ΗΠΑ και Ε.Ε. εξάλλου στηρίζουν εμπράκτως τους αντάρτες, ενώ η Ρωσία το καθεστώς Άσαντ.
Χθες επίσης, οι ΗΠΑ, μέσω του υπουργού Άμυνας Λίον Πανέτα, προειδοποίησαν με ανάληψη δράσης το Ιράν σε περίπτωση που κλείσει τα στρατηγικά στενά του Χορμούζ, με την Τεχεράνη να σχεδιάζει την κίνηση αυτή ως αντίποινα στο πετρελαϊκό εμπάργκο της Δύσης. Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα έχει αφήσει να εννοηθεί ότι ενδεχόμενη επίθεση κατά του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ θα θεωρηθεί ως επίθεση πριος την ίδια.
Έχουμε ουσιαστικά δύο μπλοκ: Από τη μία πλευρά τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Ε.Ε. και από την άλλη τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Συρία. Η Τουρκία πάντως δείχνει να παραμένει αμέτοχη, τηρώντας αποστάσεις.
Το σκηνικό στην πολύπαθη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα ρευστό και καμία εξέλιξη -και μάλιστα πολύ σύντομα- δεν θα πρέπει να προκαλέσει έκπληξη, αφού φαίνεται πως οι δυνατοί παίκτες προετοιμάζονται εδώ και καιρό για τα γνωστά σενάρια. Και στην περίπτωση της Συρίας και σε αυτή του Ιράν, ο Ομπάμα φαίνεται να θέλει να τηρήσει στάση αναμονής.
Το Ισραήλ, όσον αφορά το Ιράν, δεν θέλει να κάνει το ίδιο. Απομένει να δούμε αν θα επικρατήσει η ψυχραιμία ή οι επιθετικές τάσεις.
Βαγγέλης Βιτζηλαίος
http://newpost.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου