Χωρίς άλλα σχόλια, διαβάστε τα κυριότερα σημεία από τη συνέντευξη της κας Β. Παπανδρέου στο ΒΗΜΑ
Θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει το μνημόνιο…
«.. Ήμουν μεταξύ εκείνων που ζητούσαν σκληρά μέτρα αμέσως μετά από τις εκλογές του 2009. Δυστυχώς, ήταν άλλες οι προτεραιότητες εκείνη την περίοδο. Θεωρώ ότι αν είχαμε δράσει εγκαίρως, θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει μεγάλο μέρος των όσων ακολούθησαν.
Ο λογαριασμός δεν βγαίνει!
Όταν είπα ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει, εννοούσα το θέμα της αποπληρωμής του χρέους. Ακόμα και μετά από την επιμήκυνση που πετύχαμε, χρειαζόμαστε ρυθμούς ανάπτυξης υψηλούς και πολύ μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια για να κάνουμε το χρέος μας βιώσιμο. Κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι καμιά αναπτυγμένη χώρα δεν έχει επιτύχει τα τελευταία 50 χρόνια τέτοια πρωτογενή πλεονάσματα.
Χειρότερα και από το 2009!
-η μεγάλη αύξηση του φόρου στα καύσιμα, όχι μόνον παγώνει την Οικονομία, αλλά τελικά μειώνει και τα ίδια τα έσοδα του Δημοσίου.
–επίσης, το ΕΣΠΑ «τρέχει» ακόμα με ρυθμό απορρόφησης 25%.
-στην αμυντική βιομηχανία, δεν έχουν οριστεί όλες οι Διοικήσεις.
-στις Εφορίες τα πράγματα είναι χειρότερα κι από το 2009, που ήταν μία προεκλογική χρονιά.
ακίνητη περιουσία: τα 50 δις είναι προσεγγίσιμα!
«Ειλικρινά, αν μιλάμε για αξιοποίηση και όχι για ξεπούλημα, τότε ακόμα και τα 50 δις ευρώ είναι προσεγγίσιμα. Νομίζω όμως ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται σχέδιο, ένα εντελώς νέο νομικό πλαίσιο και αποτελεσματικότητα. Μακάρι να είναι η κυβέρνηση έτοιμη για αυτό».
Συνεννόηση για αναδιάρθρωση «Χρειαζόμαστε μία οριστική λύση για το θέμα του χρέους. Δεν χρειαζόμαστε «ανάσες», όπως έγινε την 11η Μαρτίου. Δεν μπαίνει έτσι το θέμα σε τροχιά οριστικής λύσης. Και μας το δείχνουν με κάθε τρόπο οι αγορές.
Τι λέω, λοιπόν; Πρώτον, δεν συζητούμε για μονομερή αναδιάρθρωση. Αυτό θα σήμαινε στάση πληρωμών και θα ήταν ανεπίτρεπτο για τη χώρα, αφού θα πλούτιζαν όλοι εκείνοι που έχουν επενδύσει στη χρεωκοπία μας, με τα λεγόμενα CDS, ενώ η Ελλάδα θα γυρνούσε δεκαετίες πίσω.
Δεύτερον: Μιλώ για μία συνεννόηση με τους βασικούς δανειστές μας – για το σύνολο του χρέους μας, εννοείται. Μία τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να οδηγήσει κατά περίπτωση, είτε σε μία μεγάλη επιμήκυνση της αποπληρωμής του, είτε στο λεγόμενο «κούρεμα» των ομολόγων μας. Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος.
Πρέπει επίσης να σκεφτούμε ότι από το 2013, όταν θα αρχίσει η λειτουργία του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, η αναδιάρθρωση θα είναι – περίπου – προαπαιτούμενο. Λέω λοιπόν: Γιατί τότε και όχι από τώρα; Όσο χάνουμε χρόνο οδηγούμαστε σε φαύλο κύκλο νέων δανείων και νέων μνημονίων».
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι η κα Παπανδρέου, μαζί με άλλους βουλευτές, κατέθεσε και εκείνη την ερώτηση για το Τ10.