Ταινίες που κατέστρεψαν τους δημιουργούς τους

Το όνειρο κάθε καλλιτέχνη είναι να δημιουργήσει κάτι που θα αγγίζει τις καρδιές του κόσμου για γενιές και να γίνει υπερβολικά πλούσιος από αυτό. Δυστυχώς, στον κλάδο του κινηματογράφου, το δεύτερο μέρος δε γίνεται πάντα πραγματικότητα – για την ακρίβεια, υπερεπιτυχημένες ταινίες καταλήγουν να καταστρέφουν τις ζωές των δημιουργών τους.
 

Οπότε, προτού παραιτηθείτε απ’ τη δουλειά σας για να απαντήσετε στην πρόταση που σας έκαναν απ’ το Ντουμπάι, διαβάστε 5 ιστορίες που αντάμειψαν τον ιδρώτα, τα δάκρυα και το αίμα των δημιουργών τους με ένα ηχηρό χαστούκι (ίσως και δύο).

Η Ζωή του Πι φαλίρισε την εταιρεία των ειδικών εφέ



Η Ζωή του Πι είναι το φιλοσοφικό ταξίδι ενός εφήβου, σε μια βάρκα στη μέση του πουθενά, παρέα με μια τίγρη. Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 2012 και έκανε μεγάλη επιτυχία, ενώ έλαβε πολύ θετικές κριτικές. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η εταιρεία ειδικών εφέ Rhythm & Hues, που δημιούργησε την ψηφιακή τίγρη – βασικά δημιούργησε το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Για να λέμε την αλήθεια, χωρίς την Rhythm & Hues, ολόκληρη η Ζωή του Πι θα ήταν η ιστορία ενός μισόγυμνου τύπου που στέκεται ολομόναχος στη μέση μιας δεξαμενής νερού. 

Η ζημιά: Αν και η ταινία εισέπραξε πάνω από 600 εκατομμύρια δολάρια και κέρδισε 4 Όσκαρ (μεταξύ αυτών και το Όσκαρ Ειδικών Εφέ), η Rhythm & Hues χρεοκόπησε σύντομα μετά την πρώτη προβολή. Ναι, η ίδια εταιρεία που έκανε τα ειδικά εφέ στα Σαγόνια του Καρχαρία ήταν πια παρελθόν. Γιατί; Μα επειδή η βιομηχανία των ειδικών εφέ είναι χτισμένη πάνω σε σαθρά θεμέλια, με ένα επιχειρησιακό μοντέλο που αποκλείεται να πετύχει. Για να εξοικονομήσουν χρήματα, τα στούντιο συμφωνούν να πληρώσουν τις εταιρείες ειδικών εφέ μετά από μια σειρά λήψεων. Πράγμα που σημαίνει ότι σε ταινίες όπως αυτή, που το μεγαλύτερο μέρος τους είναι τα ειδικά εφέ, οι εταιρείες ειδικών εφέ πρέπει να καλύψουν όλα τους τα έξοδα. Το αποτέλεσμα ήταν η Rhythm & Hues να μη δει ποτέ ούτε δεκάρα από τα 600 εκατομμύρια. 

Γιατί τότε υπάρχουν ακόμη εταιρείες ειδικών εφέ; Σύμφωνα με το βετεράνο του κλάδου Σκοτ Ρος, οι περισσότεροι δεν το κάνουν για τα λεφτά, παρά περισσότερο για την «τιμή των όπλων». 

Η καλύτερη ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν τον εκδίωξε απ’ τη χώρα του



Στο Μεγάλο Δικτάτορα, ο Τσάρλι Τσάπλιν κορόιδευε τον Χίτλερ προτού διαδοθεί η σάτιρα για το ναζιστή ηγέτη. Η ταινία έκανε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και πολλοί είπαν πως «βοήθησε στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης των ΗΠΑ σχετικά με τον πόλεμο». Θεωρείται, αναμφισβήτητα, ένα από τα αριστουργήματα του Τσάρλι Τσάπλιν.

Η ζημιά: Μαζί με την προσοχή του κοινού, η ταινία τράβηξε και την προσοχή του FBI. Μιας και όλοι ακολουθούσαν την πολιτική «μη πρόκλησης» της ναζιστικής Γερμανίας, ο Τσάπλιν κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιον μιας υποεπιτροπής της Αμερικανικής Γερουσίας. Αφότου μαθεύτηκαν οι αριστερές του πεποιθήσεις, οι συντηρητικοί δημοσιογράφοι άρχισαν να τον αποκαλούν «αντιαμερικανό κομμουνιστή». Η επόμενή του ταινία, Monsieur Verdoux, ήταν μια πλήρης αποτυχία και γιουχαΐστηκε στα σινεμά κατά την πρώτη της προβολή. 

Όταν ο Τσάπλιν πήγε στο Λονδίνο για την πρεμιέρα της επόμενής του ταινίας, Limelight, οι ΗΠΑ του ζήτησαν ευγενικά να μείνει στην Ευρώπη, ανακαλώντας το διαβατήριό του και ουσιαστικά εξορίζοντάς τον. 

Επέστρεψε στην Αμερική 20 χρόνια μετά, όταν το 1972 του ζητήθηκε συγγνώμη με ένα τιμητικό βραβείο Όσκαρ. 

Το Μια Υπέροχη Ζωή κατέστρεψε την καριέρα του σκηνοθέτη


Το Μια Υπέροχη Ζωή είναι μια από τις πιο προβεβλημένες ταινίες όλων των εποχών –την περασμένη παραμονή Χριστουγέννων την είδαν 5,6 εκατομμύρια θεατές. Είναι επίσης η πιο γνωστή ταινία ενός από τους πιο σεβαστούς στο Χόλιγουντ σκηνοθέτες, του Φρανκ Κάπρα. 

Η ζημιά: Κρίμα που η ταινία κατέστρεψε την καριέρα του Κάπρα. Πριν τη δημιουργία της, ο Κάπρα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλιγουντ και ο κόσμος συνέρρεε στα σινεμά για να δει τις ταινίες του. Ήταν μάλιστα τόσο επιτυχημένος, που ο Κάπρα ίδρυσε ένα από τα πρώτα ανεξάρτητα στούντιο, την Liberty Films. Η ταινία Μια Υπέροχη Ζωή ήταν η πρώτη που βγήκε μέσω της Liberty Films… και η τελευταία, μιας και η κλασική αυτή ταινία φαλίρισε το στούντιο. 

Το φιλμ ήταν μια εισπρακτική αποτυχία· η παραγωγή του ήταν πανάκριβη και δεν έβγαλε ούτε καν τα λεφτά που είχαν επενδυθεί. Ο Κάπρα αποκάλεσε την ταινία «θανάσιμο κτύπημα στην επαγγελματική μου καριέρα», μιας και οι περισσότερες ταινίες του που ακολούθησαν ήταν χαμηλού προϋπολογισμού ή βιντεοταινίες. 

Σα να μην έφτανε αυτό, η ταινία έμπλεξε τον Κάπρα με το FBI, μιας και κατατάχθηκε ως «κομμουνιστική».

Η ταινία Ταξίδι στη Σελήνη τους έκανε όλους πλούσιους-εκτός από το σκηνοθέτη

Το Ταξίδι στη Σελήνη είναι ένα σύντομο φιλμ επιστημονικής φαντασίας που γυρίστηκε πριν από 110 χρόνια, όταν ήταν προϊόν τρελής φαντασίας το ταξίδι στο διάστημα ή το καθημερινό πλύσιμο των δοντιών. Η ταινία μικρού μήκους είχε εκπληκτικά εφέ για την εποχή της, όπως αυτό όπου η σελήνη δέχεται έναν πύραυλο στο μάτι. 

Ο Μάρτιν Σκορσέζε συνέκρινε το σκηνοθέτη της ταινίας, Ζωρζ Μελιέ, με τον Τζορτζ Λούκας και τον Τζέιμς Κάμερον. Ακόμα και για την εποχή της, η τεχνολογική καινοτομία έκανε το Ταξίδι στη Σελήνη μια μεγάλη επιτυχία…

Η ζημιά: …για όλους εκτός από τον Ζωρζ Μελιέ. Ο Μελιέ, ένας Γάλλος, σχεδίαζε να διανείμει το φιλμ του στην αναπτυσσόμενη κινηματογραφική αγορά των ΗΠΑ αντί ενός μεγάλου ποσού. Δυστυχώς, ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον είχε άλλα σχέδια – αποφάσισε να αντιγράψει το φιλμ και να πουλήσει τα παράνομα αντίγραφα χωρίς να αποδώσει τα δικαιώματα στον Μελιέ. Η ειρωνεία ήταν ότι ο Έντισον πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός νόμου για την κατοχύρωση της πνευματικής ιδιοκτησίας!

Η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία στην Αμερική και όλοι όσοι την προέβαλαν έβγαλαν πάρα πολλά λεφτά, ενώ ο Μελιέ δεν πήρε δεκάρα τσακιστή. Στο τέλος καταστράφηκε, πούλησε την εταιρεία του στον ίδιο τον Έντισον και έπιασε δουλειά σε έναν πάγκο παιχνιδιών σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό. Δεν ξαναγύρισε ποτέ καμία ταινία. 

Οι Αταίριαστοι κατέστρεψαν (ή τελείωσαν) τις ζωές των συντελεστών



Ίσως να μην το έχετε ακούσει, αλλά η ταινία Οι Αταίριαστοι είχε ένα από τα δυνατότερα σύνολα συντελεστών: γράφτηκε απ’ τον σεναριογράφο Άρθουρ Μίλερ (Ο Θάνατος του Εμποράκου), σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Χιούστον (Το Γεράκι της Μάλτας) και έχει στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Κλαρκ Γκέιμπλ (Όσα παίρνει ο άνεμος) και την τότε γυναίκα του Μίλερ, κάποια Μέριλιν Μονρόε!

Ήταν μια τέλεια συνταγή για τη δημιουργία μιας κλασικής ταινίας, πράγμα που συνέβη: Η ταινία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη και έλαβε μόνο θετικές κριτικές.

Η ζημιά: Σχεδόν όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην ταινία κατέληξαν κατεστραμμένοι – ή νεκροί. Ο Άρθουρ Μίλερ το αποκάλεσε «το χαμηλότερο σημείο της ζωής του» - ο γάμος του με την Μονρόε διαλυόταν καθώς γυριζόταν η ταινία και πήραν διαζύγιο πριν την πρεμιέρα. Επίσης, η Μονρόε πήρε υπερβολική δόση ναρκωτικών και έπρεπε να εισαχθεί σε κλινική προτού συνεχιστούν τα γυρίσματα. Όπως ίσως γνωρίζετε, μετά την ταινία η Μονρόε έπαθε κατάθλιψη. Οι Αταίριαστοι ήταν το τελευταίο της φιλμ. 

Ούτε και ο σκηνοθέτης Χιούστον ήταν κανένας άγιος: Συχνά ερχόταν μεθυσμένος· τζόγαρε μάλιστα τόσο πολύ που έχασε ένα μέρος της χρηματοδότησης για την ταινία. Βέβαια, η περίπτωσή του είναι ελαφριά σε σχέση με αυτήν του Κλαρκ Γκέιμπλ, ο οποίος επέμενε να παίζει ο ίδιος σε όλες τις σκηνές, που περιλάμβαναν επικίνδυνα πλάνα με άλογα και σύρσιμο από φορτηγό για πάνω από 100 μέτρα. Ο Γκέιμπλ πέθανε από καρδιακή προσβολή λίγες μέρες μετά τη λήξη των γυρισμάτων. 

Ο Μοντγκόμερι Κλιφτ, το τρίτο μεγαλύτερο αστέρι στην ταινία, μυστηριωδώς επέζησε των γυρισμάτων και συνέχισε την καριέρα του σε άλλες ταινίες. Έμοιασε να αποφεύγει την κατάρα των Αταίριαστων. Μια μέρα, λίγα χρόνια μετά, ένας φίλος του τον ενημέρωσε πως Οι Αταίριαστοι παίζονταν στην τηλεόραση και τον ρώτησε αν θα ήθελε να την δει. «Ούτε κατά διάνοια!» απάντησε ο Κλιφτ, και αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις, μιας και έπαθε καρδιακή προσβολή και πέθανε στην ηλικία των 45 ετών.  Πάλι καλά που η ταινία ήταν καλή!