Τα... τέρατα του πραγματικού κόσμου

Όταν το ζωικό βασίλειο θέλει, κάνει τα μυθολογικά τέρατα να μοιάζουν κατοικίδια. Ο πλανήτης μας ανήκει στα ζώα, όσο κι αν θέλουμε να το βλέπουμε διαφορετικά! Από τεράστιους κροκόδειλους και φονικές αράχνες μέχρι και τα τρομακτικά πλάσματα της θάλασσας, όπως οι τοξικές μέδουσες, το βασίλειο των ζώων κρύβει εκπλήξεις μοναδικές. Τέτοιες που κάνουν όλες τις ανθρώπινες επινοήσεις τεράτων και φανταστικών ζώων να ωχριούν μπροστά τους! Ας δούμε μερικά εξαίσια δείγματα των «δοντιών» της φύσης...





Κροκόδειλος-φονιάς



Πρόκειται για το είδος του τέρατος που θα πρωταγωνιστούσε άνετα σε ταινία του Σπίλμπεργκ! Οι κάτοικοι της μικρής πόλης Bunawan στις Φιλιππίνες γιόρτασαν με πάσα επισημότητα το τέλος του τρόμου στην περιοχή τους: ένας κροκόδειλος 6,5 μέτρων και 1.077 κιλών. Ο μεγαλύτερος κροκόδειλος που πιάστηκε ποτέ τρομοκρατούσε την περιοχή, ενώ χρειάστηκαν πάνω από 100 άνθρωποι για να τον παγιδεύσουν. Το τέρας ωστόσο δεν είναι ο μόνος γιγάντιος κροκόδειλος: υπολογίζεται ότι υπάρχουν άλλοι 250 από δαύτους του γλυκού νερού, ενώ πάνω από 1.000 που ζουν σε αλμυρά ύδατα...

Το γιγάντιο καλαμάρι


Τα γιγαντιαία καλαμάρια δεν έχουν πιαστεί ποτέ ζωντανά. Τα πελώρια αυτά πλάσματα της θάλασσας, που οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μπορούν να φτάσουν τα 14 μέτρα και τα 1.000 κιλά, ξεβράζονται συνήθως στις ακτές ή πιάνονται στα δίχτυα των ψαράδων. Το 2004, ιάπωνες ωκεανογράφοι κατάφεραν ωστόσο να καταγράψουν ένα τέτοιο καλαμάρι σε βάθος 3.000 μέτρων. Οι δε αναφορές τους στη λογοτεχνία και σε λαϊκές διηγήσεις βρίθουν: ποιος δεν θυμάται το «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» του Ιουλίου Βερν;

Ταραντούλα-Γολιάθ


Είναι η μεγαλύτερη αράχνη του κόσμου και ο διαπρεπέστερος τρόμος του αραχνοφοβικού: Goliath Birdeater Tarantula. Το μέγεθός της μπορεί να αγγίξει τα 30 εκατοστά, ενώ το φυσικό της habitat είναι τα τροπικά δάση της Νότιας Αμερικής. Το όνομά της προέρχεται μάλιστα από τη συνήθειά της να κατασπαράσσει πουλιά! Όσο για το δηλητήριό της, είναι εξαιρετικά φονικό...

Ο Πορτογάλος Άντρας του πολέμου


Δεν πρέπει να μας ξεγελά η εμφάνισή της: η άμορφη αυτή μάζα που επιπλέει στους ωκεανούς δεν είναι μια ακίνδυνη τσούχτρα. Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, κάθε συναπάντημα με τον άντρα-του-πολέμου [Man-of-War] είναι το λιγότερο ενοχλητικό: πάνω από 10.000 αυστραλοί κολυμβητές τη συναντάνε κάθε χρόνο και βγαίνουν... «ριγέ». Το πλάσμα είναι στην ουσία ένας αποικιακός οργανισμός, που αποτελείται από πολυάριθμους πολύποδες. Τα πλοκάμια του μπορούν να αγγίξουν τα 45 μέτρα μήκος, ενώ οι κόκκινες ραβδώσεις που αφήνουν στα μεγάλα ψάρια και τους ανθρώπους απαιτούν ειδική θεραπευτική αγωγή. Δεν θα ήθελες να το απαντήσεις στη θάλασσα...

Ο αυτοκρατορικός σκορπιός


Κυριαρχεί στα εδάφη της δυτικής Αφρικής και είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη σκορπιού του πλανήτη: ο αυτοκρατορικός σκορπιός με το τεράστιο -συγκριτικά με το σώμα του- κεντρί μοιάζει απειλητικός, τα φαινόμενα ωστόσο απατούν. Είναι στην πραγματικότητα αρκετά «πειθήνιος» και μοιάζει ιδανικός για... κατοικίδιο.

Νυχτερίδα-βάμπιρος 


Για τη φήμη του και την ώθηση που έχει δώσει στη μυθολογία του τρόμου, ο βάμπιρος μοιάζει σκέτη απογοήτευση! Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, η νυχτερίδα της Νότιας Αμερικής δεν βγαίνει παγανιά ψάχνοντας να «φάει» ανθρώπους: τα περιστατικά επίθεσης σε ανθρώπους είναι απειροελάχιστα, αφού προτιμούν πιο ήπια θύματα, όπως βοοειδή και άλογα. Τα χημικά μάλιστα που περιέχει το σάλιο της συγκεκριμένης νυχτερίδας -και αποτρέπει το αίμα από το να πήξει- μελετώνται πλέον από την επιστήμη ως θεραπεία για το εγκεφαλικό επεισόδιο. Κατηγορούνται ωστόσο για μαζική μετάδοση ασθενειών, που είναι και το πιο μοχθηρό χτύπημά τους στον άνθρωπο...

Τεράστια ψάρια


Γιατί να περιοριστούμε σε ένα πελώριο ψάρι όταν μπορούμε να απαριθμήσουμε τρία; Στην πρώτη θέση έχουμε το σπάνιο είδος oarfish [ψάρι-κουπί], ένα χέλι που κατέχει το ρεκόρ Guinness ως το μεγαλύτερο ψάρι με σκελετό του κόσμου: μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 17 μέτρα! Μετά υπάρχει το βραζιλιάνικο arapaima, το μεγαλύτερο ψάρι του γλυκού νερού: 4,5 μέτρα μήκος και 180 κιλά βάρος. Και βέβαια υπάρχει και το ποταμίσιο ψάρι της νοτιοανατολικής Ασίας, με το κεφάλι που μοιάζει επικινδύνως με φίδι. Τεράστιο σε διαστάσεις, είναι επίσης και εξαιρετικά επιθετικό, καθώς επιτίθεται σε οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει τα μικρά του - ακόμα και στον άνθρωπο. Κι όταν δει τα σκούρα, το snakehead βγαίνει στη στεριά, περπατά με άνεση με τα θωρακικά του πτερύγια και αναπνέει για μικρό χρονικό διάστημα φρέσκο αέρα. Είναι να μη σε βάλει στο μάτι...

Η μέδουσα-κουτί


Η τρανή απόδειξη ότι ακόμη και τα πλέον αθώα πλάσματα του πλανήτη μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνα. Η φοβερή και τρομερή μέδουσα-κουτί (με το εμφατικό παρατσούκλι «σφήκα της θάλασσας») ζει στις τροπικές περιοχές του Ινδικό-Ειρηνικού Ωκεανού και τρομοκρατεί την πλάση: κάθε πλοκάμι της περιέχει 5.000 «κεντριά» που προκαλούν αφόρητο πόνο (τόσο που τα ανθρώπινα θύματά της παρακαλούν να τους ακρωτηριάσουν!), ενώ το εξαιρετικά τοξικό δηλητήριό της προσβάλει την καρδιά και το νευρικό σύστημα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, το διαφανές σώμα της την κάνει πρακτικά αόρατη. 

Ο πύθωνας της Βιρμανίας


Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μπει ένα πλάσμα στη λίστα μας: να είναι εξαιρετικά δηλητηριώδες, εξαιρετικά τρομακτικό ή απλώς φρικιαστικό στη θέα. Ο πύθωνας της Βιρμανίας όμως το κάνει με τον παραδοσιακό τρόπο: είναι πραγματικά τεράστιος! Ο «σφιγκτήρας» αυτός είναι από τα μεγαλύτερα φίδια του κόσμου, με το σύνηθες μέγεθός του να αγγίζει τα 7,5 μέτρα και το βάρος του τα 90 κιλά (έχουν ωστόσο καταγραφεί και πύθωνες 15 μέτρων και 450 κιλών). Τα κρούσματα επίθεσης σε ανθρώπους είναι σπανιότατα, ενώ η καταστροφή του φυσικού του habitat στις ζούγκλες της νοτιοανατολικής Ασίας τον απειλεί πλέον με εξαφάνιση...

Εκτός συναγωνισμού: το τέρας του Λοχ Νες


Οι αναφορές για ένα τεράστιο και με μακρύ λαιμό ερπετοειδές που βολτάρει ανενόχλητο στα ύδατα των σκοτσέζικων Ηighlands πάνε πίσω ως τον 7ο αιώνα! Το διαπρεπές τέρας του Λοχ Νες -που μοιάζει ομολογουμένως πολύ με βροντόσαυρο- έχει «παρατηρηθεί» από την αχαλίνωτη ανθρώπινη φαντασία τόσο συχνά που είναι λες και υπάρχει πραγματικά. Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την ύπαρξή του από τη μέρα εκείνη του 1934, όπου ένας γιατρός από τη Σκοτία το είδε στην ομώνυμη λίμνη και το φωτογράφισε, σε μια από τις πλέον περίφημες φωτογραφίες του 20ού αιώνα («η φωτογραφία του χειρουργού», όπως έμεινε γνωστή). Στις επόμενες δεκαετίες, δεκάδες επιστήμονες σκάναραν με σόναρ τη λίμνη και καταδύθηκαν στα βάθη της στην απέλπιδα προσπάθεια να βρουν επιτέλους τη «Nessie», καμιά αναφορά ωστόσο δεν υπήρξε αποφασιστικής σημασίας. Αυτό δεν παίζει βέβαια κανένα ρόλο στα μυαλά των ανθρώπων που επιμένουν να βλέπουν το «τέρας» σχεδόν καθημερινά, καθιστώντας το το ανατριχιαστικότερο πλάσμα του πλανήτη. Ο θρύλος της «Nessie» δεν πρόκειται να ξεθωριάσει ποτέ...