Ανοικτή Επιστολή στον υπουργό των Οικονομικών: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, αγαπητέ συνάδελφε.

Μετά την γνωστή δήλωση του Προέδρου της Ε.Ε. ότι «Το πρόγραμμα υποστήριξης της Ελλάδας δεν είναι πρόγραμμα επιβολής λιτότητας στον λαό. Είναι πρόγραμμα επιβολής λιτότητας στο Κράτος, επειδή η λιτότητα του Κράτους είναι εκείνο που μπορεί να κάνει την ελληνική οικονομία ανταγωνιστική», καθώς και εκείνην του εκπροσώπου του ΔΝΤ για την Ελλάδα, ότι «αν η Κυβέρνηση είχε αξιοποιήσει την δημόσια περιουσία, δεν θα χρειαζόταν να γίνουν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις», ανακύπτει το ερώτημα:

   

Νομιμοποιείσαι να ζητάς νέες επιβαρύνσεις από εμάς τους πολίτες, πριν εξαντλήσεις όλα τα όρια περιστολής της κρατικής σπατάλης; Και πριν εξασφαλίσεις τα προγραμματισμένα έσοδα από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας; (πρόσεξε, ο εκπρόσωπος ΔΝΤ είπε «αξιοποίηση».  Δεν είπε το ευκολότερο «πώληση» ή «ιδιωτικοποίηση»).  

Η τακτική που κληρονόμησες και που εξακολουθείς να τηρείς σήμερα, μοιάζει με την περίπτωση ενός ιππέα που, επειδή δεν τολμούσε να ιππεύσει ένα ατίθασο άλογο που ονομαζόταν «Κράτος», επέλεξε να καβαλικεύσει έναν γάιδαρο – ως τέτοιον φαίνεται πως εκλαμβάνεις τον Έλληνα πολίτη.  

Προσωπικά, δεν σκοπεύω να γίνω γάιδαρος κανενός. Θα γίνω φοροφυγάς για πρώτη φορά στην ζωή μου! Όχι τόσο επειδή το Κράτος δεν έχει τακτοποιήσει τα του οίκου του, αλλά κυρίως, επειδή η πλάτη μου δεν έχει την δύναμη να σηκώσει το βάρος που της φορτώνεις.

Αυτό, παρόλο που έχω την τύχη να ζω πάνω από το όριο της φτώχιας, και που λόγω της ηλικίας μου (78 ετών) δεν έχω τις άμεσες ανάγκες που  αντιμετωπίζουν οι νεότεροι.

Ήδη, για να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου, προσπαθώ να πουλήσω την ακίνητη περιουσία της οικογένειάς μου. Αλλά ποιός μπορεί να αγοράσει;  

Σκέψου, αγαπητέ μου, τι έχει να γίνει με όλους εκείνους που κινούνται γύρω στο όριο της φτώχιας και κάτω από αυτό. Πόσες περιουσίες θα καταστραφούν, πόσα όνειρα θα σβήσουν, πόσα σπίτια θα βγουν στον πλειστηριασμό!

Και το αποτέλεσμα των θυσιών θα είναι ένα… τίποτα. Η ζητούμενη λιτότητα του Κράτους είναι προϋπόθεση για να επιτύχουν οι από καιρό διατυμπανιζόμενες  μεταρρυθμίσεις.

Μπορεί να ξεκινήσει άμεσα και χωρίς να δημιουργηθούν κοινωνικά προβλήματα, ούτε να οδηγηθεί η οικονομία σε ύφεση. Αρκεί να υπάρξει ένα γενικό πνεύμα νοικοκυρέματος και να μην ανοιγόμαστε σε καινούρια εγχειρήματα, αν δεν είναι απολύτως αναγκαία, όπως πχ. το δημοψήφισμα που αναγγέλθηκε.

Εκείνος που το σοφίσθηκε, υπολόγισε, άραγε, την δαπάνη που θα απαιτηθεί γι’  αυτό;     

Αμέσως παρακάτω παραθέτω μερικά από τα πιο άμεσα και θεμελιώδη σχετικά μέτρα που μπορούν κινητοποιήσουν το βυθισμένο σε λήθαργο Κράτος προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Είναι απλά και πρακτικά, σαν να μοιράζουμε «δύο γαϊδουριών άχυρα», και καλύπτουν απόλυτα τις απαιτήσεις των δανειστών μας:   

1.Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει προτείνει να περικοπεί η χορηγία που λαμβάνει. Δεν έχω ακούσει να έχει πραγματοποιήσει η Κυβέρνηση την επιθυμία του αυτήν, τουλάχιστον σε βαθμό που να αξίζει να το συζητούμε και να ενισχύει τον σεβασμό μας προς τον Ανώτατου Άρχοντα της χώρας.  

Ανάλογα πρέπει να αντιμετωπισθούν και οι διατελέσαντες Πρόεδροι και τις οίδε ποιά άλλα υψηλά πρόσωπα. Με τα χρηματικά ποσά που έχουν ήδη λάβει, μπορούν να διάγουν την ζωή τους άνετα,  όσο ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι καιρός τώρα για τιμητικές παροχές.  

2.Ο προϋπολογισμός της Βουλής να περικοπεί, ώστε να περιορισθεί στο ένα δέκατο, για να φθάσει στο ύψος που ήταν στην εποχή που ο γράφων ήταν Βουλευτής.      
Τότε, δεν μας διέθετε η Βουλή γραφεία, προσωπικό, αυτοκίνητα κλπ, δεν λαμβάναμε επιδόματα, ούτε αμοιβόμασταν για συμμετοχή – ή δήθεν συμμετοχή, όπως γίνεται σήμερα – στις συνεδριάσεις επιτροπών.

Στην εποχή εκείνη, το Δημοκρατικό Πολίτευμα λειτούργησε κανονικά, πιο κανονικά από ό,τι λειτουργεί σήμερα. Η έλλειψη των προνομίων δεν ήταν εμπόδιο στο έργο μας.   

Χρήσιμο είναι να δούμε, Υπουργέ μου, πώς συμπεριφέρονταν οι πολιτικοί σε άλλες εποχές:  

Ο Δημήτριος Γούναρης δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τον Δικηγόρο που τον υποστήριξε στην Δίκη των Έξι.  

Ο ομόλογός σου Υπουργός Οικονομικών το 1922, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης,  όταν, για να σωθεί η Ελλάδα από μια υποταγή σε κάποιο ΔΝΤ της εποχής, θέσπισε την διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, δεν είχε ο ίδιος χαρτονομίσματα να κόψει.

Για να μην βρεθεί σε θέση λιγότερο δύσκολη από τον λαό, απέκτησε χαρτονομίσματα, λαμβάνοντας δάνειο από την Εθνική Τράπεζα με υποθήκη το σπίτι του. 

Με την θυσία του αυτήν κέρδισε την εμπιστοσύνη του λαού, ο οποίος δέχθηκε στωικά και αδιαμαρτύρητα να υποστεί το βάρος της διχοτόμησης του χαρτονομίσματος, για την Πατρίδα και για τους αδελφούς υπόδουλους Έλληνες της Μικράς Ασίας.  

Ο επίσης ομόλογός σου Παναγής Παπαληγούρας, Υπουργός Συντονισμού των Κυβερνήσεων Κωνσταντίνου Καραμανλή, διέμενε σε μικρό ημιυπόγειο διαμέρισμα στην οδό Υψηλάντου στην Αθήνα. Δεν αναφέρω παραδείγματα πολιτικών άλλων κομμάτων, επειδή δεν τα γνωρίζω.  

3. Όσοι έχουν διορισθεί στην Βουλή και αλλού κατά παράβαση της αναλογίας πέντε ή δέκα προς έναν, να απολυθούν. Έχουν δεσμεύσει  2660 θέσεις. Αν, δηλαδή, θέλεις να είσαι συνεπής στο 10 προς 1, πρέπει να συνταξιοδοτηθούν 2660 υπάλληλοι, για να μπορεί να γίνει νέα πρόσληψη.  Απαράδεκτο!

Άλλωστε, δεν είδαμε να βελτιωθεί η λειτουργία του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος με την πρόσληψή τους. 

Ακόμη, εκείνοι που έχουν διορισθεί παράνομα σε διάφορες θέσεις εδώ κι εκεί, ανταμοιβόμενοι για τις υπηρεσίες που προσέφεραν σε κάποιους πολιτικούς στις πρόσφατες εκλογές, να απολυθούν και να υποχρεωθούν να επιστρέψουν τους μισθούς που έχουν λάβει, αφού δεν έχουν παρουσιασθεί στις θέσεις για τις οποίες υποτίθεται ότι διορίσθηκαν.  

Τέτοιους διορισμένους έχω εντοπίσει δύο: Ο ένας είναι Οικονομολόγος και κατέλαβε μια θέση τραυματιοφορέα, ο δε άλλος είναι προπονητής θαλασσίων αθλημάτων και διορίσθηκε σε θέση υπαλλήλου γραφείου. Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος παρουσιάσθηκαν ποτέ στις αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί, πόσοι ακόμη τέτοιοι έχουν διορισθεί με ανάλογους παράνομους τρόπους.   

4. Να ελεγχθούν οι δαπάνες λειτουργίας των υπηρεσιών του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ. Πρόκειται για εκατοντάδες – μήπως χιλιάδες; - γραφείων και κτιρίων, που καταναλώνουν, χωρίς έλεγχο, πετρέλαιο θέρμανσης, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεφωνικές κλήσεις, γραφική ύλη κλπ.

Τα φώτα είναι  πολλές φορές αναμμένα και τα απογεύματα, για να φαίνεται ότι οι υπάλληλοι εργάζονται υπερωριακά. Τα υλικά και τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό των κτιρίων, κυκλοφορούν άφθονα στις πόλεις, σε χέρια εταιριών καθαρισμού κτιρίων ή  άλλων ιδιωτών.   

Σε μερικές περιπτώσεις γίνεται έλεγχος στις δαπάνες αυτές, αλλά γίνεται χωρίς διάκριση, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται ελλείψεις στα αγαθά, που πραγματικά χρειάζονται.   Αυτά, Υπουργέ μου, και πολλά άλλα λειτουργικά έξοδα που αποτελούν φανερές κραυγαλέες σπατάλες, αποτελούν αστρονομικά ποσά. 

5.Τα ιδρύματα  που  έχουν  ιδρυθεί  για την μνήμη πολιτικών προσώπων –ακόμη και πριν      αποβιώσουν  – χρηματοδοτούνται   από   το Κράτος,  ενώ  πρόκειται  για  προσωπικά  και    οικογενειακά   θέματα  των  υπόψη  ατόμων. 

Πολλά στελέχη των ιδρυμάτων αυτών χρεώνουν στα ιδρύματα οικογενειακά τους έξοδα, που αντιστοιχούν σε πολυτέλειες τις οποίες ο μέσος Έλληνας δεν μπορεί να απολαμβάνει.  Η άμεση  διακοπή  των  επιδοτήσεών  τους  δεν θα δημιουργήσει κανένα κοινωνικό πρόβλημα.  

6.Διάφορα κέντρα (ΕΛΚΕ…,  ΕΚΕ…)  χρηματοδοτούνται με ποσά πολύ ανώτερα  του  έργου  που  αποδίδουν.  Τα περισσότερα, μάλιστα, χρησιμοποιούνται   για   παροχή   ρουσφετιών   στους οπαδούς  του  εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. 

7.Οι  αστρονομικοί  μισθοί  των  διοικητών  και άλλων στελεχών  των  ΔΕΚΟ  και  των Ανεξαρτήτων Αρχών κλπ.  δεν δικαιολογούνται με τίποτε. Τα άτομα αυτά δεν προσφέρουν διοίκηση, ανάλογη με εκείνην που παρέχουν οι επικεφαλής ιδιωτικών μονάδων.

Είναι δε τελείως ανεύθυνοι, αφού δεν ελέγχονται σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνουν το αποτέλεσμα για το  οποίο έχουν πληρωθεί. Το χειρότερο, μάλιστα είναι, ότι τους διατίθενται και διάφορα ειδικά προνόμια, όπως αυτοκίνητα με οδηγό. Γιατί;  

8.Τα κρατικά αυτοκίνητα, αρχίζοντας από εκείνα των Υπουργών μέχρι τα πολλά άλλων  υπηρεσιών   είναι τα περισσότερα  περιττά.    

Οι Υπουργοί  και  άλλοι  να πηγαίνουν στην εργασία τους  με το  ΙΧ  τους  ή με ταξί. Η  συντήρηση των αυτοκινήτων αυτών ανατίθεται  σε  συνεργεία  με  υπερτιμολογήσεις,  το  δε πλεόνασμα διανέμεται μεταξύ  των ιδιοκτητών των συνεργείων και των οδηγών. Το ίδιο ισχύει και για τα πρωθυπουργικά αεροπλάνα.

Σημειώνω πως, όταν στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια ζητήθηκε από τα Ανάκτορα να αγορασθεί ειδικό αεροπλάνο για τις μετακινήσεις του Άνακτα, ο αρμόδιος για το θέμα Υπουργός Αεροπορίας  Αριστείδης Πρωτοπαπαδάκης αρνήθηκε κατηγορηματικά. Δημιουργήθηκε, τότε, μεγάλο ζήτημα, αλλά αεροπλάνο για τον Άνακτα δεν αγοράσθηκε..   

9. Η μαύρη  εργασία  και  το  παραεμπόριο  αποτελούν   ηχηρές   πηγές φοροδιαφυγής, που τελείται κάτω από το φώς του ήλιου. Είναι αλήθεια, ότι οι πολίτες που τα  χρησιμοποιούν,   βρίσκουν   αγαθά  και   υπηρεσίες σε  χαμηλές τιμές. Δημιουργείται, όμως,  ύφεση, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή και  ανεργία, που τελικά,  κοστίζει πολύ  περισσότερο από ό,τι θα  κόστιζε η χρήση νομίμων πηγών από τους πολίτες για τις προμήθειές τους.  

10.Τεράστια   πηγή φοροδιαφυγής στον χώρο των δημοσίων υπαλλήλων  είναι  τα   εισοδήματα  που προέρχονται από παθητική δωροδοκία.  Τέτοια ποσά που έχουν εισπραχθεί από πλήθος επίορκων υπαλλήλων, έχουν γίνει πολυτελή ακίνητα, επενδύσεις, πλούσια ζωή κλπ.  Πρόκειται   για δισεκατομμύρια. Οι υπάλληλοι που τα έχουν εισπράξει   πρέπει   να  φορολογηθούν   και οι  περιουσίες που έχουν αποκτήσει με το παράνομο χρήμα να περιέλθουν στο Δημόσιο.  

11. Να διακοπεί η επιδότηση των Κομμάτων. Η θεωρία, πως με τις επιδοτήσεις αποτρέπονται τα Κόμματα από το να ζητούν ενίσχυση από ιδιώτες, είναι λάθος. Οι δωρεές δεν σταματούν με τίποτε, επειδή συνδέονται με συμφέροντα. Επιπλέον, όσο πιο πλούσιος είναι εκείνος που δέχεται την δωρεά, τόσο πρέπει το δώρο να είναι μεγαλύτερο για να φέρει το  αποτέλεσμα που επιθυμεί ο δωρεοδότης.  

12. Οι δαπάνες του Υπουργείου Πολιτισμού αποτελούν μια «κόπρο του Αυγείου»– δεύτερη σε σύγκριση με εκείνη της Βουλής. Χρειάζεται ένας Ηρακλής για να την καθαρίσει. Αυτές οι κραυγαλέες και άδικες παρανομίες  καθώς και άλλες πολλές, αξιότιμε κύριε Υπουργέ, αγαπητέ συνάδελφε, μολύνουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Αν τις φέρεις υπό τον έλεγχό σου, θα δημιουργήσεις το ζητούμενο λιτό Κράτος. Ένα Κράτος, που να μπορεί να διοικηθεί  και να ελεγχθεί, αντί για το σημερινό, που ούτε διοικείται, ούτε ελέγχεται.

Θα αναπτερωθεί το ηθικό του λαού, επειδή θα γλυκάνει την πικρία της αδικίας που συντελείται εις βάρος του. Και η χώρα θα αποκτήσει αξιοπιστία σε όλους τους τομείς .

Τα υπόλοιπα ζητούμενα θα προκύψουν ως παραπροϊόντα.

Επιπλέον, όπως έγραψε ο Ρ. Κίπλινγκ,  ό,τι αξίζει πιο πολύ, Άντρας σωστός τότε, θε να  ’σαι, γιέ μου.

Απείρανθος, 19 Ιουλίου 2011 
                                                            
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς                                                               
Μίκης Αρ. Πρωτοπαπαδάκης                                                       
πρώην Βουλευτής, Υπουργός και Ευρωβουλευτής                                                                                   
(άλλης εποχής)