Ο Άρης Σταθάκης αδιαμφισβήτητα είναι από τους ανθρώπους που γνωρίζουν τα μυστικά της οδήγησης από πρώτο χέρι.
Άλλωστε, η οδική ασφάλεια τον ενδιέφερε πάντα καθώς, όπως λέει, δεν μπορούσε να βλέπει ένα παιδάκι να πεθαίνει στην άσφαλτο και να αδυνατεί να κάνει κάτι για να το σώσει. Αυτός ήταν και ο λόγος που άφησε τη δημοσιογραφία για την πολιτική.
Δέχθηκε, όπως παραδέχεται, την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και τελικά πήγε στη Βουλή επειδή του ζήτησαν να συνεχίσει από τη «μέσα πλευρά» τις προσπάθειες που έκανε για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.
Σήμερα, ο Άρης Σταθάκης, όπως αναφέρει στο newsbeast.gr, δεν έχει δημοσιογραφικό βήμα. «Και γι’ αυτό επειδή έχω χρόνο γράφω ένα βιβλίο για την Πλάκα. Τη γειτονιά στην οποία μεγάλωσα. Για το πώς ήταν η Αθήνα στη δεκαετία 50 – 60, για το πόσο πιο ανθρώπινη ήταν η ζωή στις γειτονιές και για το πόσο κοντά ήταν ο ένας στον άλλον, αν και όλοι ζούσαν φτωχικά, σε δωμάτια σπιτιών με μεγάλες αυλές, κοινή τουαλέτα, κοινή κουζίνα και κοινό “πλυσταριό”», λέει χαρακτηριστικά.
Ο πρώην βουλευτής παραδέχεται ότι αν και ασχολήθηκε με την πολιτική, πρωταρχική θέση για εκείνον έχει η δημοσιογραφία. Κι αυτό γιατί πέρασε, όπως τονίζει, τα καλύτερα και πιο δημιουργικά του χρόνια σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, με πιο σκληρά, αλλά και πολύ όμορφα τα χρόνια που έκανε εξωτερικές ειδήσεις στην εφημερίδα «Απογευματινή».
«Τότε που πηγαίναμε στην εφημερίδα από τις 4 τα ξημερώματα μέχρι τις 8 το πρωί και ξαναπηγαίναμε 7-10 το βράδυ Τότε που μας ενδιέφερε η ποιότητα του κειμένου και όχι η ώρα που περνούσε», θυμάται.
Για να σημειώσει: «Η πολιτική μου άρεσε, αλλά δεν είχα καμία σχέση με κόμματα. Δέχθηκα όμως την πρόταση της Ν.Δ. και τελικά πήγα στη Βουλή, επειδή μου ζήτησαν να συνεχίσω «από τη μέσα πλευρά», τις προσπάθειες που έκανα για βελτίωση της οδικής ασφάλειας. (Πρόταση που θα δεχόμουνα από οποιοδήποτε κόμμα, γιατί όταν σκοτώνεται ένα παιδάκι δεν έχει σημασία ποιός είναι στην Κυβέρνηση και τι ψηφίζει η οικογένειά του).
Ενθουσιάστηκα μάλιστα όταν, στην πρώτη ομιλία μου για οδική ασφάλεια χειροκρότησαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής. (Κάτι που γινόταν για πρώτη φορά και ο Πρόεδρος ζήτησε να γραφτεί στα πρακτικά), αλλά η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο καλή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μετά από πιέσεις 5 χρόνων, κάναμε μία Διακομματική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας (στην οποία με εξέλεξαν Πρόεδρο) και ετοιμάσαμε νομοσχέδια τα οποία στείλαμε σε όλα τα αρμόδια υπουργεία, αλλά ακόμα βρίσκονται στα συρτάρια. Γιατί δυστυχώς, οι κυβερνήσεις βάζουν άλλες προτεραιότητες (αναλόγως με τις ανάγκες της καθημερινότητας και τις πιέσεις που δέχονται) και δεν ενδιαφέρονται για τους έξι νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες και ανάπηρους που έχουμε καθημερινά στους δρόμους».
Γι’ αυτό ο κ. Σταθάκης συμβουλεύει τους τελευταίους εκδρομείς που θα γυρίσουν τις επόμενες ημέρες στις πόλεις τους να βάζουν ζώνες ασφαλείας και στους επιβάτες των πίσω καθισμάτων. Να γεμίζουν το ρεζερβουάρ πριν ξεκινήσουν. Να καθαρίζουν καλά τζάμια και φώτα. Να μη μιλούν στο κινητό και να μην ασχολούνται με τα μηνύματα. Να σταματούν μόλις αισθανθούν κούραση και να αφήνουν μεγάλες αποστάσεις από τα προηγούμενα αυτοκίνητα. Επίσης, αναφέρει ότι πρέπει να κινούνται με την ταχύτητα του ρεύματος.
Να μη μπαίνουν στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Να προσέχουν τα πράσινα βέλη στις σήραγγες. Αν βρεθούν σε δυστύχημα να μη μετακινήσουν τους τραυματίες. Και φυσικά να μην κάνουν ούτε ένα μέτρο αν έχουν πιεί, ή έχουν φάει πολύ.
Πάντως, ο πρώην βουλευτής θέλει να του δοθεί η ευκαιρία να κάνει κάτι για την οδική ασφάλεια. «Μακάρι να έκανα σποτάκια και μίνι εκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, έστω και χωρίς καθόλου χρήματα», καταλήγει.
Άλλωστε, η οδική ασφάλεια τον ενδιέφερε πάντα καθώς, όπως λέει, δεν μπορούσε να βλέπει ένα παιδάκι να πεθαίνει στην άσφαλτο και να αδυνατεί να κάνει κάτι για να το σώσει. Αυτός ήταν και ο λόγος που άφησε τη δημοσιογραφία για την πολιτική.
Δέχθηκε, όπως παραδέχεται, την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας και τελικά πήγε στη Βουλή επειδή του ζήτησαν να συνεχίσει από τη «μέσα πλευρά» τις προσπάθειες που έκανε για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.
Σήμερα, ο Άρης Σταθάκης, όπως αναφέρει στο newsbeast.gr, δεν έχει δημοσιογραφικό βήμα. «Και γι’ αυτό επειδή έχω χρόνο γράφω ένα βιβλίο για την Πλάκα. Τη γειτονιά στην οποία μεγάλωσα. Για το πώς ήταν η Αθήνα στη δεκαετία 50 – 60, για το πόσο πιο ανθρώπινη ήταν η ζωή στις γειτονιές και για το πόσο κοντά ήταν ο ένας στον άλλον, αν και όλοι ζούσαν φτωχικά, σε δωμάτια σπιτιών με μεγάλες αυλές, κοινή τουαλέτα, κοινή κουζίνα και κοινό “πλυσταριό”», λέει χαρακτηριστικά.
Ο πρώην βουλευτής παραδέχεται ότι αν και ασχολήθηκε με την πολιτική, πρωταρχική θέση για εκείνον έχει η δημοσιογραφία. Κι αυτό γιατί πέρασε, όπως τονίζει, τα καλύτερα και πιο δημιουργικά του χρόνια σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, με πιο σκληρά, αλλά και πολύ όμορφα τα χρόνια που έκανε εξωτερικές ειδήσεις στην εφημερίδα «Απογευματινή».
«Τότε που πηγαίναμε στην εφημερίδα από τις 4 τα ξημερώματα μέχρι τις 8 το πρωί και ξαναπηγαίναμε 7-10 το βράδυ Τότε που μας ενδιέφερε η ποιότητα του κειμένου και όχι η ώρα που περνούσε», θυμάται.
Για να σημειώσει: «Η πολιτική μου άρεσε, αλλά δεν είχα καμία σχέση με κόμματα. Δέχθηκα όμως την πρόταση της Ν.Δ. και τελικά πήγα στη Βουλή, επειδή μου ζήτησαν να συνεχίσω «από τη μέσα πλευρά», τις προσπάθειες που έκανα για βελτίωση της οδικής ασφάλειας. (Πρόταση που θα δεχόμουνα από οποιοδήποτε κόμμα, γιατί όταν σκοτώνεται ένα παιδάκι δεν έχει σημασία ποιός είναι στην Κυβέρνηση και τι ψηφίζει η οικογένειά του).
Ενθουσιάστηκα μάλιστα όταν, στην πρώτη ομιλία μου για οδική ασφάλεια χειροκρότησαν όλες οι πτέρυγες της Βουλής. (Κάτι που γινόταν για πρώτη φορά και ο Πρόεδρος ζήτησε να γραφτεί στα πρακτικά), αλλά η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο καλή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μετά από πιέσεις 5 χρόνων, κάναμε μία Διακομματική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας (στην οποία με εξέλεξαν Πρόεδρο) και ετοιμάσαμε νομοσχέδια τα οποία στείλαμε σε όλα τα αρμόδια υπουργεία, αλλά ακόμα βρίσκονται στα συρτάρια. Γιατί δυστυχώς, οι κυβερνήσεις βάζουν άλλες προτεραιότητες (αναλόγως με τις ανάγκες της καθημερινότητας και τις πιέσεις που δέχονται) και δεν ενδιαφέρονται για τους έξι νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες και ανάπηρους που έχουμε καθημερινά στους δρόμους».
Γι’ αυτό ο κ. Σταθάκης συμβουλεύει τους τελευταίους εκδρομείς που θα γυρίσουν τις επόμενες ημέρες στις πόλεις τους να βάζουν ζώνες ασφαλείας και στους επιβάτες των πίσω καθισμάτων. Να γεμίζουν το ρεζερβουάρ πριν ξεκινήσουν. Να καθαρίζουν καλά τζάμια και φώτα. Να μη μιλούν στο κινητό και να μην ασχολούνται με τα μηνύματα. Να σταματούν μόλις αισθανθούν κούραση και να αφήνουν μεγάλες αποστάσεις από τα προηγούμενα αυτοκίνητα. Επίσης, αναφέρει ότι πρέπει να κινούνται με την ταχύτητα του ρεύματος.
Να μη μπαίνουν στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Να προσέχουν τα πράσινα βέλη στις σήραγγες. Αν βρεθούν σε δυστύχημα να μη μετακινήσουν τους τραυματίες. Και φυσικά να μην κάνουν ούτε ένα μέτρο αν έχουν πιεί, ή έχουν φάει πολύ.
Πάντως, ο πρώην βουλευτής θέλει να του δοθεί η ευκαιρία να κάνει κάτι για την οδική ασφάλεια. «Μακάρι να έκανα σποτάκια και μίνι εκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, έστω και χωρίς καθόλου χρήματα», καταλήγει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου