Bloomberg: Οι συμφοιτητές που κρίνουν την μοίρα της Ελλάδας

Η ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΦΗΒΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ…
Στη φωτο οι Φίλιππος Τσιαράς, Αντώνης Σαμαράς (όρθιοι) και Γιώργος Παπανδρέου, Στέφανος Μανουηλίδης (καθιστοί), σε φωτογράφηση στο Amherst το Πάσχα του 1971.

Στην εστία Πρατ του κολεγίου του Αμχερστ μία ολιγομελής ομάδα Ελλήνων φοιτητών περνούσε τη διετία 1970-1971 ατελείωτες ώρες συζητώντας τα τεκταινόμενα στην πατρίδα, που βρισκόταν υπό στρατιωτική χούντα, ξεκινά το κείμενο που δημοσιεύει το αμερικανικό πρακτορείο.

Ο πρωτοετής Γιώργος Παπανδρέου, γιος του πρώην υπουργού και μετέπειτα ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου πιθανώς συμφωνούσε τακτικά με τον δευτεροετή Αντώνη Σαμαρά, ότι η χούντα έπρεπε να πέσει. Φίλοι ήδη από το Λύκειο στην Αθήνα, φαίνονταν να μοιράζονται κοινές απόψεις στις συζητήσεις, είτε στην εστία είτε σε κάποια πιτσαρία στο γειτονικό Νότιο Χάντλεϊ.

Ένας άλλος της παρέας, ο Φίλιππος Τσιάρας (σήμερα διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης), σχολιάζει σχετικά ότι “ένα δεν ήταν η Χούντα, πιθανώς οι δυο τους δεν θα δένονταν με αυτή τη φιλία … οι πολιτικές σταδιοδρομίες τους θα καθορίζονταν από το ποιος θα ήταν στην εξουσία στην Ελλάδα”.

Ο συμφοιτητής αργότερα του Σαμαρά στο Χάρβαντ Μάρσαλ Τοπλάνσκι θυμάται ότι φορούσε πολύ συχνά μπλε σακάκι στις εξόδους του τη δεκαετία του ’70, ενώ ο Τσιάρας λέει για τον Παπανδρέου ότι προτιμούσε τα τζιν και τα μπλουζάκια, αλλά και μία… κιθάρα.

Ο Σαμαράς “ήταν ιδιαίτερα παθιασμένος με ότι καταπιανόταν”, λέει ο Τοπλάνσκι, σήμερα επικεφαλής της τεχνολογικής Wise Window στην Καλιφόρνια. “Τον απασχολούσε η Ελλάδα και το μέλλον της, αλλά και η επιστροφή του για να ξεχωρίσει εκεί”. Οπως θυμάται χαρακτηριστικά, σε ένα γεύμα που παρέθεσε κάποτε σε ελληνικό εστιατόριο, σιγουρεύτηκε ότι όλοι ήξεραν ποιο πιάτο έτρωγαν, ενώ εάν δεν τους άρεσε φρόντισε να πάρουν κάτι άλλο.

Μαζί από τα πρώτα χρόνια
Το Κολέγιο Αθηνών όπου φοίτησαν, ιδρύθηκε μεταξύ άλλων και από έναν προπάππου του Σαμαρά, ενώ φιλοξένησε εκτός από τον Γ.Παπανδρέου και τον πατέρα του, Ανδρέα. Του προσέφερε έτσι από την εφηβεία τη δικτύωση με τις μεγάλες οικογένειες της Αθήνας, με παιχνίδια τένις και πάρτι στα πριβέ κλαμπ, θυμάται η Λία Δανιόλου, στέλεχος της ΝΔ που τον γνωρίζει από την παιδική τους ηλικία. Μάλιστα, στα 17 κέρδισε το εφηβικό πρωτάθλημα τέννις στην Ελλάδα.

“Ηταν εμφανές ότι διέθετε την ποιότητα ενός ανθρώπου των αθλημάτων… σε αυτή την κρίσιμη ηλικία, η άθληση σου δίνει εμπιστοσύνη στον ευατό σου”, θυμάται ο αναπληρωτής αντιπρύτανης στο Πανεπιστήμιο Σίτι στο Λονδίνο, Ντίνος Αρκουμάνης.

Αυτή την αυτοπεποίθηση πήρε μαζί του και στο Αμχερστ, θυμάται ο καθηγητής του Βάλτερ Νίκολσον. “Ηταν ένας από τους πλέον γοητευτικούς φοιτητές που δίδαξα”, θυμάται για τον νέο που πήρε το πτυχίο του στα οικονομικά με την κορυφαία διάκριση magna cum laude (με εξαιρετικούς επαίνους). Στη συνέχεια πήγε στο Χάρβαρντ για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ ο Παπανδρέου κοινωνιολογία στο LSE του Λονδίνου.

Παράλληλη πορεία δεκαετιών
Σήμερα, οι δύο άνδρες φαίνονται να ακολουθούν σχεδόν διαμετρικά αντίθετες πορείες.

Ο Σαμαράς “είναι αποφασισμένος και ξεροκέφαλος… όταν πιστεύει κάτι δεν αλλάζει. Δεν συμβιβάζεται”, σχολιάζει ο Θεόδωρος Βάρδας του ΣΕΛΠΕ, που τον γνωρίζει τέσσερις δεκαετίες. Όπως εκτιμά ο Γιώργος Καρβούνης, διαχειριστής κινδύνου στην Κύπρο και την Federal Bank of the Middle East, “εάν πάρει την εξουσία και οι αρχές του είναι λάθος, η σφοδρότητα με την οποία υποστηρίζει τα πιστεύω του μπορούν να οδηγήσουν σε λάθος δρόμο τη χώρα”.

“Συνεχίζει να χάνει ευκαιρίες για να αναδειχθεί σε αξιόλογο αντιπολιτευτικό αντίπαλο… δεν είναι ο καπετάνιος που κυβερνά το πλοίο της αντιπολίτευσης στην Βουλή” εκτιμά -και με την πιο βρετανική οπτική του- ο Γιανς Μπαστιάν, από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Ο Παπανδρέου παρουσιάζεται… φιλοσοφημένος για τη φιλία του με τον πολιτικό του αντίπαλο. Σε συνέντευξή του στις 19 Ιουλίου σχολίασε ότι “έχουμε μία μακρόχρονη προσωπική σχέση”, αλλά στην πολιτική συγκρουόμαστε, αλλά και διερευνούμε πιθανές προσεγγίσεις. … Κάποια στιγμή, μετά από καμιά δεκαετία, μπορεί να κάτσουμε με ένα ποτήρι κρασί, να σκεφτούμε ξανά όσα συνέβησαν και να κάνουμε μία εκτίμηση για το πώς πήγαν τα πράγματα στην Ελλάδα”.

ΠΗΓΗ: ethnos.gr