Η Εταιρική κοινωνική ευθύνη στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τις ΠΑΕ

Του Ανδρέα Σταματόπουλου*

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν μετά από την ανάλυση δεδομένων Ελληνικών ΠΑΕ είναι τα εξής :

Οι ελληνικές ΠΑΕ φαίνεται να ασκούν αρκετές δράσεις ΕΚΕ με έμφαση στις
κοινωνικές δράσεις και αμέσως μετά στις περιβαλλοντικές.


Ωστόσο σαν μικρομεσαίες εταιρείες δεν έχουν μεγάλο αριθμό ανθρώπινου
δυναμικού ώστε να διαθέσουν και τους ανάλογους πόρους ώστε να
δημιουργήσουν στο οργανόγραμμά τους αυτόνομα τμήματα ΕΚΕ.

Αυτό έχει να κάνει όχι μόνο με την έλλειψη οικονομικών και ανθρώπινων
πόρων, αλλά και με το γεγονός ότι η ΕΚΕ φαίνεται να είναι ακόμη μια
έννοια που τώρα εισάγεται και καθιερώνεται στη συνείδηση των ΠΑΕ κι
ίσως των περισσότερων ελληνικών εταιρειών, όπως έδειξε και σχετική έρευνα
του Παντείου Πανεπιστημίου. Η επιχείρηση
ενεργός πολίτης, που τοποθετεί την ΕΚΕ στην καρδιά της εταιρικής
φιλοσοφίας παραμένει το μεγάλο ζητούμενο και στο χώρο του ελληνικού
ποδοσφαίρου.

Πιο πολύ έχουμε ΠΑΕ που σποραδικά κάνουν κάποιες ενέργειες ΕΚΕ με
σκοπό την βελτίωση του κοινωνικού τους προφίλ χωρίς όμως να εντάσσουν
την ΕΚΕ στη γενικότερη στρατηγική τους.

Αυτό που είναι διακριτό είναι πως οι ΠΑΕ δεν έχουν αντιληφθεί ή δεν
πιστεύουν στα οφέλη από την ΕΚΕ στα οποία αναφέρονται πλήθος
επιστημόνων και διακεκριμένων οικονομολόγων. Αυτό προκύπτει από το
γεγονός ότι δεν έχουν αυτόνομα τμήματα ΕΚΕ, ούτε προτίθενται να
φτιάξουν στο άμεσο μέλλον. Επίσης από το γεγονός ότι δεν σκοπεύουν να
αυξήσουν το μπάτζετ για δράσεις ΕΚΕ ούτε δημοσιεύουν κοινωνικό
απολογισμό. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι αν και θεωρούν πως έχουν
οφέλη από το ΕΚΕ καμία ΠΑΕ από όσες ρωτήσαμε δεν έχει μπει σε
διαδικασία μέτρησης αυτής της ανταποδοτικότητας.

Από την άλλη πλευρά είναι πολύ θετικό κι αισιόδοξο ότι γίνονται
αρκετές δράσεις ΕΚΕ κυρίως φιλανθρωπικού χαρακτήρα, αλλά και
εθελοντικές αιμοδοσίες, προώθηση κοινωνικών μηνυμάτων, περιβαλλοντικές
κινήσεις, ενίσχυση και προβολή ΜΚΟ και αρκετά άλλα. Φαίνεται ότι
υπάρχει καλή πρόθεση τόσο από τα στελέχη, όσο κι από τις διοικήσεις
των ΠΑΕ να επιδείξουν κοινωνική υπευθυνότητα, απλώς δεν αντιμετωπίζουν
το θέμα με επαγγελματισμό.

Οι πρωτοβουλίες - δράσεις ΕΚΕ που αναλαμβάνουν οι ΠΑΕ κυρίως έχουν να
με
α) προώθηση σκοπού, β) εταιρικό κοινωνικό μάρκετινγκ, και γ)
εταιρική φιλανθρωπία.

Αντίθετα είναι περιορισμένες ή ανύπαρκτες οι ενέργειες μάρκετινγκ
συνδεδεμένου με ένα Σκοπό κι ο εταιρικός εθελοντισμός, αν και δεν
είναι ανύπαρκτος.

Η ΕΚΕ συνήθως σχεδιάζεται και υλοποιείται από τα τμήματα marketing ως
ένας τομέας που δεν έχει δεσπόζουσα θέση στην επιχειρησιακή λειτουργία
των ΠΑΕ. Είναι πάντως αξιοσημείωτο πως όλα τα στελέχη αντιλαμβάνονται
πως οι δράσεις ΕΚΕ βοηθούν τις ΠΑΕ να κτίσουν την εταιρική τους φήμη
και να δημιουργήσουν στενότερους δεσμούς με τους φιλάθλους τους και
τις τοπικές κοινωνίες.

Σε καλό σημείο, πάντως δείχνει να είναι ο διάλογος με τα ενδιαφερόμενα
μέρη και κυρίως με τους φιλάθλους, αν και υπάρχουν
πολλά περιθώρια βελτίωσης. Εκεί που τα πράγματα είναι πολύ
ικανοποιητικά είναι στη συνεργασία με τις ΜΚΟ για την υλοποίηση από
κοινού κοινωνικών δράσεων, αλλά και οι συνεργασίες των ΠΑΕ με την
μεγάλη χορηγό της Super League ΟΠΑΠ ΑΕ που έχει ολοκληρωμένο πρόγραμμα
δράσεων ΕΚΕ και το υλοποιεί σε συνεργασία με τις ΠΑΕ.

Εξίσου θετικό στοιχείο είναι το γεγονός της συνεργασίας που είδαμε σε
ΠΑΕ με τους χορηγούς της ώστε να προκύπτουν οφέλη τόσο για το
κοινωνικό σύνολο, όσο και για το χορηγό.

Σε ότι αφορά τα θέματα διαφάνειας κι εταιρικής διακυβέρνησης τα
πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα και υπάρχουν σαφείς διαφορές όπως ΠΑΕ σε
ΠΑΕ. Είναι θετικό το γεγονός της συμμετοχής στο Δ.Σ. της ΠΑΕ
παραγόντων του ερασιτέχνη αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν κι άλλα
βήματα που μπορούν να γίνουν.

Η γενική αίσθηση και το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι οι ελληνικές
ΠΑΕ έχουν καλές προθέσεις αλλά προσεγγίζουν το θέμα της ΕΚΕ με
ερασιτεχνισμό, κάτι στο οποίο συντελεί το μικρό σχετικά μέγεθός τους,
όπως και το μικρό μέγεθος συνολικά της ελληνικής ποδοσφαιρικής αγοράς
σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Παράγοντες που επηρεάζουν, όμως, σημαντικά είναι και η έλλειψη
ενημέρωσης και η παγίωση της αντίληψης ότι η ΕΚΕ μπορεί να δώσει
κυρίως σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική σημαντικά ανταποδοτικά οφέλη σε
όσους συλλόγους την ασκούν με συνέπεια.

Επίσης ανασταλτικοί παράγοντες είναι η παραδοσιακή ελληνική
γραφειοκρατία, η έλλειψη κινήτρων από το κράτος αλλά σίγουρα και το
οικονομικό κόστος αρκετών δράσεων.

(συνεχίζεται )

* Εκτιμητής και σύμβουλος επενδύσεων ακινήτων 

Υπ.Δημοσίων Σχέσεων Ελληνικής Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης,
Αποκατάστασης και Κοινοτικής Μέριμνας
 Γεωπόνος Τ.Ε.

ΜΒΑ (Τeeside University )

http://logia-starata.blogspot.com