Τι κάνει σήμερα ο Γιάννης Βογιατζής;

Πήγε νηπιαγωγείο στο Αιτωλικό αλλά επειδή ο πατέρας του ήταν δικαστικός ταξίδευαν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας με αποτέλεσμα να περάσει τα παιδικά του χρόνια σε πολλά χωριά. Μεγάλωσε στη Μυτιλήνη, στα Λεχώνια του Βόλου, στο Αλιβέρι της Εύβοιας, στην Κέρκυρα και στην Αθήνα ήρθε μόλις ενηλικιώθηκε.
 

Εδώ και πολλά χρόνια μένει στο Παλαιό Φάληρο αλλά φεύγει από την πρωτεύουσα μόνο όταν πρέπει να περιοδεύσει. Άλλωστε, από παιδί ήθελε να γίνει ηθοποιός. Η πρώτη του «επαγγελματική» παράσταση έγινε όταν ήταν μόλις επτά ετών στο Αλιβέρι. Όπως έχει πει, τότε διάβασε τα εξής: «Μηχανικός θέλω να γίνω, αυτό πολύ με συγκινεί/ Αν πάλι σέκος απομείνω, αν με πλακώσει η μηχανή;».

Είδωλό του υπήρχε ο Τάκης Χορν. Έτσι, εκείνος πήγε και τον βρήκε αφού είχε μεγαλώσει και του είπε: «αν κάνω για το θέατρο, θα γίνω ηθοποιός. Αν δεν κάνω, πάλι θα γίνω ηθοποιός». Η απάντηση που του έδωσε εκείνος ήταν «κάνεις» και έτσι έδωσε εξετάσεις. 

Ο Γιάννης Βογιατζής πήγαινε στη δραματική σχολή χωρίς να το γνωρίζει ο πατέρας του αλλά η μητέρα του ήξερε για την επιλογή του. Κάποια στιγμή, αργότερα, το αποδέχτηκε και ο πατέρας του. Ήθελε βέβαια να δει το γιο του δικαστικό αλλά όταν είδε πόσα πράγματα έκανε εκείνος (ραδιόφωνο, κινηματογράφο, θέατρο κ.ά) του έλεγε ότι δεν θα κουραζόταν τόσο αν είχε μπει στο Δημόσιο. Όμως, ο Γιάννης Βογιατζής είχε αποφασίσει ποιον επαγγελματικό δρόμο θα τραβήξει.

Όπως λέει στο newsbeast.gr, δεν αισθάνεται καθόλου διάσημος. Παρά την επιτυχία του στο σανίδι και όχι μόνο, θέλει, πάντοτε να φεύγει από το θέατρο για να γλιτώνει τα αυτόγραφα και τις φωτογραφίες. Φυσικά, χαίρεται που οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής, οι ερμηνείες του δεν πήγαν χαμένες και ο κόσμος του δείχνει την εκτίμησή του. 

Ο ηθοποιός δεν διασκεδάζει ιδιαίτερα. Διαβάζει πάρα πολύ και το προτιμά, όπως λέει, γι’ αυτό και δεν διασκεδάζει τόσο. Ενημερώνεται για τα δρώμενα στη χώρα μας και πιστεύει ότι η χώρα πρέπει να ξεφύγει από την οικονομική στενωπό στην οποία έχει πέσει. 

Υποστηρίζει ότι ντρέπεται για την κατάντια της χώρας μας και λέει ότι μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη τύχη και φυσικά να επιτύχουμε μια διαφορετική αντιμετώπιση, κάτι που δεν έγινε πάντως. 

Αγαπά το θέατρο και ακόμη και στα 85 του σήμερα δεν το αποχωρίζεται ποτέ. Συνεργάζεται εδώ και αρκετά χρόνια με το Εθνικό και τώρα ακολουθεί η παράσταση «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας». 

Θα συμβούλευε τους νέους να ασχοληθούν με την υποκριτική αλλά θα τους τόνιζε επίσης να σπουδάσουν προκειμένου να έχουν εναλλακτικές. Και φυσικά δηλώνει επηρεασμένος από την κρίση, όπως άλλωστε, και κάθε Έλληνας, όπως λέει.