Η Ισπανία της κρίσης μένει άστεγη, άνεργη και βυθίζεται στην απελπισία

Τι κι αν η Ισπανία δεν έχει προσφύγει και επισήμως σε μηχανισμό διάσωσης, παρά μόνο εφαρμόζει στις πολιτικές λιτότητας που αυτός θα υπαγόρευε; Η κατήφεια και η απελπισία που έχουν «εγκατασταθεί» μόνιμα πλέον στην Ελλάδα τις συναντάμε πλέον και στην Ισπανία, όπου δύο αυτοκτονίες βάζουν προσωρινό φρένο στις χιλιάδες εξώσεις οικογενειών, που αδυνατούν να πληρώσουν τη δόση του στεγαστικού τους δανείου.

Η βουτιά στο κενό μιας 53χρονης γυναίκας στο Μπιλμπάο, που έχανε το σπίτι της -δεύτερο περιστατικό τις τελευταίες εβδομάδες- οδήγησε την ισπανική ένωση τραπεζών να «παγώσει» για δύο χρόνια τις εξώσεις δανειοληπτών «σε περιπτώσεις ανάγκης και για ανθρωπιστικούς λόγους», μετά και τη λαϊκή κατακραυγή κατά της κυβέρνησης Ραχόι που καθυστέρησε χαρακτηριστικά να βρει μια λύση σε αυτό το φλέγον ζήτημα.

Από το 2008, έτος κατά το οποίο η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση άρχιζε να αγγίζει την Ισπανία, ο αριθμός των εξώσεων λόγω αδυναμίας πληρωμής στεγαστικών δανείων έφτασε τις 350.000! 

Είναι εύκολα αντιληπτό ότι, με την ανεργία να «καλπάζει» και να βρίσκεται επισήμως στο 26% και τα μέτρα λιτότητας να απειλούν να την εκτινάξουν σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα, ο αριθμός των άστεγων ισπανικών οικογενειών θα αυξανόταν κατά εκατοντάδες χιλιάδες.

Σημειώνεται ότι εδώ και τέσσερα χρόνια η αξία των ακινήτων έχει σημειώσει βουτιά κατά 30%, γεγονός που σημαίνει ότι ακόμα και αυτοί που πούλησαν τα σπίτια τους εξακολουθούν να είναι χρεωμένοι. Η έξωση, φυσικά, δε σημαίνει ότι διαγράφεται το χρέος προς την τράπεζα, σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εφημερίδα El Mundo η 53χρονη Αμάγια Εγκάνα Τσοπιτέα που αυτοκτόνησε πέφτωντας από τον έκτο όροφο του διαμερίσματός της χρώσταγε στην τράπεζα La Caixa, που ήταν έτοιμη να της κάνει έξωση, το ποσό των 164.000 ευρώ, το οποίο μαζί με τους τόκους και τα πρόστιμα ανέβηκε στις 213.000 ευρώ. Πόσο πουλήθηκε το σπίτι σε δημοπρασία; 190.000 ευρώ.

Ο επιεικώς απάνθρωπος αυτός νόμος, ισχύει από το μακρινό 1909, ενώ αυτά τα δάνεια αντιπροσωπεύουν το 70% του συνολικού χρέους των νοικοκυριών στη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου.

Μπορεί η Ισπανία να μην αντιμετωπίζει το δημοσιονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, όμως η «φούσκα» των στεγαστικών δανείων έχει παρόμοια αποτελέσματα στη συνοχή του κοινωνικού ιστού της. Η λιτότητα προκαλεί την ίδια ασφυξία και στην Ισπανία, αφού εφαρμόζονται σκληρά μέτρα λιτότητας την ώρα που η ύφεση βαθαίνει. Άλλη μία κατάρριψη του μύθου περί «ελληνικού προβλήματος».

Το κοινωνικό κράτος καταρρέει, οι περικοπές θα διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει. Ο ευρωπαϊκός Νότος διασωληνωμένος και ο αυστηρός σκληρός πυρήνας του ευρώ διατάζει.

Βαγγέλης Βιτζηλαίος

http://newpost.gr