BBC: “Ο Χίτλερ προπομπός της Χρυσής Αυγής”

Το BBC θυμίζει τα έργα και τις ημέρες του μεγαλύτερου φονιά του περασμένου αιώνα και δοκιμάζει συγκρίσεις με την Ελλάδα του 2012. Τα παρακάτω αποτελούν παραδοχές του εν λόγω δημοσιεύματος και συγκεκριμένα του συντάκτη του, Laurence Rees.

“Ο Adolf Hitler είχε κατορθώσει να αποκτήσει μια ιδιαίτερη σχέση με εκατομμύρια Γερμανούς, ασκώντας πάνω τους μια ανεπανάληπτη χαρισματική γοητεία.

Στην καρδιά της ιστορίας του Hitler εδράζεται ένα γιγάντιο, μυστηριώδες ερώτημα: Πώς μπόρεσε ένας τόσο παράδοξος και προσωπικά ακατάλληλος χαρακτήρας σαν του Hitler να αποκτήσει την εξουσία σε μία τόσο εκλεπτυσμένη χώρα στην καρδιά της Ευρώπης; Πώς αγαπήθηκε από τόσα εκατομμύρια λαού;

Η απάντηση σε αυτό το ζωτικό ερώτημα δεν βρίσκεται μόνο στις ιστορικές συνθήκες τις εποχής και, πιο συγκεκριμένα, στην ήττα της Γερμανίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και την ύφεση των αρχών της δεκαετίας του 30’, αλλά ταυτόχρονα και στην φύση της ηγεσίας του Hitler.

Είναι αυτή η πτυχή της ιστορίας που την συσχετίζει με την σημερινή μας ζωή.

Ο  Hitler αποτελούσε το αρχέτυπο «χαρισματικού ηγέτη». Δεν ήταν ένας «κανονικός» πολιτικός, κάποιος που υπόσχεται πολιτικές σαν την μείωση της φορολογίας ή την καλύτερη ιατρική φροντίδα, αλλά ένας οιονεί θρησκευτικός ηγέτης που προσέφερε σχεδόν θρησκευτικούς στόχους, όπως η εξιλέωση και η σωτηρία. Ωθείτο από ένα αίσθημα προσωπικής μοίρας που αποκαλούσε «θεία πρόνοια».

Πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ένα τίποτα, ένας περίεργος τύπος που δεν μπορούσε να σχηματίσει προσωπικές σχέσεις, ανίκανος να συμμετάσχει σε πνευματικές συζητήσεις, γεμάτος μίσος και προκατάληψη.

Αλλά όταν μιλούσε στις μπυραρίες του Μονάχου, την επαύριον της ήττας της Γερμανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι θεωρούμενες ως αδυναμίες του άρχισαν ξαφνικά να εκλαμβάνονται ως τα δυνατά του σημεία.

Το μίσος του ενώθηκε με τα συναισθήματα χιλιάδων Γερμανών, που αισθάνονταν ντροπιασμένοι από τους όρους της συνθήκης των Βερσαλλιών και έψαχναν για αποδιοπομπαίο τράγο για την πολεμική ήττα. Η ανικανότητά του να συζητήσει δημόσια έγινε αντιληπτή ως δύναμη χαρακτήρα και η άρνησή του για ψιλοκουβέντα θεωρήθηκε ως δείγμα «σπουδαίου ανδρός» που ζούσε μακριά από το πλήθος.

Αυτό που αποτέλεσε βάση της μελλοντικής του επιτυχίας ήταν η ανακάλυψή του ότι μπορούσε να βρει κοινό κώδικα επικοινωνίας με το ακροατήριο. Και πολλοί αποκάλεσαν αυτή την ιδιαίτερη σύνδεση «χάρισμα».

Ο  Hitler δεν «υπνώτιζε» το κοινό του. Απαιτούνταν συγκεκριμένη προδιάθεση για να νιώσει κανείς την χαρισματική σύνδεση, πολλοί δε που τον άκουγαν τότε, τον θεωρούσαν ηλίθιο.

Στια καλές οικονομικά μέρες της Γερμανίας, στα μέσα και τέλη της δεκαετίας του 20’, η χαρισματικότητα του Hitler αναγνωριζόταν μόνο από ένα τσούρμο φανατικών. Απόδειξη αυτού, το ποσοστό 2,6% που κέρδισαν οι Ναζί στις εκλογές του 1928. Κι όμως, λιγότερο από πέντε χρόνια αργότερα, έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας και ηγέτης του πιο δημοφιλούς κόμματος στην χώρα.

Αυτό που άλλαξε ήταν η οικονομική κατάσταση. Μετά το οικονομικό κραχ στην Wall Street το 1929, η ανεργία στην Γερμανία έλαβε τεράστιες διαστάσεις και οι τράπεζες κατέρρευσαν. Η πείνα και η δυστυχία ήταν παντού και ο Hitler φάνταζε για τον απελπισμένο κόσμο ως δυνητικός σωτήρας, μιας και έδινε την εντύπωση ανθρώπου που δεν νοιαζόταν για τον εαυτό του, αλλά για το καλό του γερμανικού λαού. Ο Hitler επιχειρηματολογούσε με συνθήματα του τύπου «ανήκουμε στην Άρια φυλή», «είμαστε ιδιαίτεροι, φυλετικά ανώτεροι», κάτι που συνέβαλε στην ενίσχυση της σύνδεσής του με τον λαό.

Δεν κράτησε ποτέ κρυφό το μίσος και την περιφρόνησή του για την δημοκρατία, ούτε και την πίστη του στην χρήση βίας στον δρόμο για την επίτευξη πολιτικών στόχων. Όμως, απέφευγε να στοχοποιεί «εχθρούς», με εξαίρεση τους Εβραίους και τους κομουνιστές. Επομένως, πετύχαινε να αφαιρέσει τον φόβο δίωξης από τους ντόπιους, μιας και εξαιρούνταν από τις κατηγορίες ανθρώπων που αποτελούσαν τον στόχο του Hitler. Αυτό συνέβαινε τουλάχιστον ενόσω ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κυλούσε ευνοϊκά για την Γερμανία”.

Το BBC, με αφορμή την ανωτέρω ιστορία της ανόδου του Hitler στην εξουσία, κάνει συνδέσεις με το σήμερα και τα διδάγματα που μπορούν να εξαχθούν. Μπορεί να επαναληφθεί η ιστορία, που περιέχει προειδοποιήσεις;

Σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, εκατομμύρια λαού στράφηκαν ξαφνικά σε έναν αντισυμβατικό ηγέτη, ο οποίος πίστεψαν ότι είχε «χάρισμα», επειδή επικοινωνούσε με τους φόβους, τις ελπίδες και την λαχτάρα τους να ρίξουν το φταίξιμο σε άλλους για την δύσκολη θέση τους. Και το τελικό αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό για δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπους.

Το δημοσίευμα καταλήγει σε μια σύνδεση της ιστορίας του Hitler και με την κατάσταση που ζούμε στην χώρα:

«Είναι ζοφερά ειρωνικό, ότι την Γερμανίδα Καγκελάριο Angela Merkel υποδέχθηκαν πρόσφατα εξαγριωμένοι Έλληνες διαδηλωτές που κρατούσαν σβάστικες, διαμαρτυρόμενοι γι’ αυτό που θεωρούν ως γερμανική παρέμβαση στην πατρίδα τους.

Ειρωνικό γιατί είναι στην ίδια την Ελλάδα – εν μέσω οικονομικής κρίσης – που παρατηρείται η ξαφνική άνοδος μιας πολιτικής κίνησης σαν της «Χρυσής Αυγής», η οποία διατρανώνει την έλλειψη ανοχής και την επιθυμία της να διώξει μειονότητες.

Και καθοδηγείται από έναν άνδρα, που ισχυρίζεται ότι δεν υπήρξαν θάλαμοι αερίων στο Άουσβιτς.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ;

http://ysterografa.gr