Στις 28 του Φεβρουαρίου, το ιρλανδικό Νομικό Συμβούλιο του κράτους, στο οποίο είχε καταφύγει ο Ιρλανδός πρωθυπουργός για γνωμοδότηση, αποφάνθηκε ότι το νέο αυστηρό ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο που επέβαλαν οι Μερκοζί, πρέπει να τεθεί στην κρίση του λαού.
Όπως έγινε γνωστό, ο Ιρλανδός γενικός εισαγγελέας έκρινε ότι πρέπει να διενεργηθεί δημοψήφισμα, διότι το σύμφωνο αποτελεί «ένα ειδικό εργαλείο εκτός της αρχιτεκτονικής της συνθήκης της ΕΕ».
Στη χώρα έχει ξεκινήσει ήδη η διαδικασία, με την κυβέρνηση να αραδιάζει τα υπέρ του «Ναι» επιχειρήματα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι ενδεχόμενη άρνηση επικύρωσης του δημοσιονομικού συμφώνου θα σημάνει ότι η Ιρλανδία δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στον Μόνιμο Μηχανισμό Διάσωσης (ESM) της ΕΕ.
Οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι κερδίζει έδαφος το «Ναι», αλλά η ουσία βρίσκεται αλλού: Στο γεγονός ότι στην Ιρλανδία υπάρχει παράδοση δημοψηφισμάτων και αυτά διενεργούνται πραγματικά και όχι στα λόγια, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα.
Αλλά και στο γεγονός ότι ο Ιρλανδός πρωθυπουργός δεν ξύπνησε ένα πρωί και ανέκραξε «δημοψήφισμα», όπως έπραξε ο κ. Παπανδρέου – που εξακολουθεί να αναφέρεται στο θέμα ως… μεγάλη επιτυχία – αλλά ζήτησε γνωμοδότηση, την οποία και έλαβε.
Έτσι, ουδείς σάλος προκλήθηκε από την ιρλανδική περί δημοψηφίσματος απόφαση.
Το αντίθετο: Παρά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, δυο μέρες αργότερα, την 1η Μαρτίου, η Κομισιόν άναψε το πράσινο φως για την καταβολή της νέας δόσης των 5,8 δις ευρώ της διεθνούς βοήθειας προς την Ιρλανδία.
Είχε προηγηθεί η αξιολόγηση των δανειστών για την πορεία των μεταρρυθμίσεων στη χώρα – λίγες μέρες νωρίτερα, το ίδιο είχε συμβεί και με την Πορτογαλία, που αξιολογήθηκε για τρίτη φορά θετικά από την δική της τρόικα.
Όσο για την Ιρλανδία, πέραν της νέας δόσης αποφασίσθηκε να λάβει και πρόσθετη βοήθεια 3,2 δις ευρώ από το ΔΝΤ, ενώ δέκα μέρες νωρίτερα, ο οίκος Fitch είχε αναβαθμίσει κατά μία βαθμίδα και την Ισλανδία.
Ο ίδιος οίκος έχει ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο αποφανθεί για την Ιρλανδία πως είναι εφικτή η επιστροφή της στις αγορές το 2013.
Ένα μήνα νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε ότι στο δεύτερο τρίμηνο της χρονιάς το ΑΕΠ της Ιρλανδίας είχε αυξηθεί κατά 1,6%.
Έτσι, την ώρα που όλοι λαμβάνουν εύσημα, η Ελλάδα όχι μόνο δείχνει να μην καταφέρνει τίποτε, αλλά και χρεοκόπησε.
Υπάρχει κάποιος από τους κατά… τακτά χρονικά διαστήματα πανηγυρίζοντες, ικανός να μας εξηγήσει τι συμβαίνει, ώστε η Ελλάδα να αποκαλείται συνεχώς «ειδική περίπτωση» και να μην μπορεί να πάρει ανάσα;
Ερωτώ, διότι ο κ. Βενιζέλος, που οσονούπω εκλέγεται αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και ήδη έχει χειριστεί τα πιο σοβαρά θέματα – συμπεριλαμβανομένης και της χρεοκοπίας – υποστηρίζει πως το κόμμα υπό την ηγεσία του έχει την υποχρέωση να κερδίσει την πρωτιά στις εκλογές!
Ερωτώ, διότι οδεύει προς τις εσωκομματικές κάλπες της προσεχούς Κυριακής ως «σωτήρας» της χώρας – βαφτίζοντας, βέβαια, την χρεοκοπία… σωτηρία!
Και επιτέλους, είναι τουλάχιστον σε θέση να μας απαντήσει στο ερώτημα: Χρεοκοπήσαμε ή όχι;
Εκτός και αν δεν γνωρίζει και ο ίδιος και αναρωτιέται: Με τον ήλιο τα βγάζω με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όπως έγινε γνωστό, ο Ιρλανδός γενικός εισαγγελέας έκρινε ότι πρέπει να διενεργηθεί δημοψήφισμα, διότι το σύμφωνο αποτελεί «ένα ειδικό εργαλείο εκτός της αρχιτεκτονικής της συνθήκης της ΕΕ».
Στη χώρα έχει ξεκινήσει ήδη η διαδικασία, με την κυβέρνηση να αραδιάζει τα υπέρ του «Ναι» επιχειρήματα, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι ενδεχόμενη άρνηση επικύρωσης του δημοσιονομικού συμφώνου θα σημάνει ότι η Ιρλανδία δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στον Μόνιμο Μηχανισμό Διάσωσης (ESM) της ΕΕ.
Οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι κερδίζει έδαφος το «Ναι», αλλά η ουσία βρίσκεται αλλού: Στο γεγονός ότι στην Ιρλανδία υπάρχει παράδοση δημοψηφισμάτων και αυτά διενεργούνται πραγματικά και όχι στα λόγια, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα.
Αλλά και στο γεγονός ότι ο Ιρλανδός πρωθυπουργός δεν ξύπνησε ένα πρωί και ανέκραξε «δημοψήφισμα», όπως έπραξε ο κ. Παπανδρέου – που εξακολουθεί να αναφέρεται στο θέμα ως… μεγάλη επιτυχία – αλλά ζήτησε γνωμοδότηση, την οποία και έλαβε.
Έτσι, ουδείς σάλος προκλήθηκε από την ιρλανδική περί δημοψηφίσματος απόφαση.
Το αντίθετο: Παρά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, δυο μέρες αργότερα, την 1η Μαρτίου, η Κομισιόν άναψε το πράσινο φως για την καταβολή της νέας δόσης των 5,8 δις ευρώ της διεθνούς βοήθειας προς την Ιρλανδία.
Είχε προηγηθεί η αξιολόγηση των δανειστών για την πορεία των μεταρρυθμίσεων στη χώρα – λίγες μέρες νωρίτερα, το ίδιο είχε συμβεί και με την Πορτογαλία, που αξιολογήθηκε για τρίτη φορά θετικά από την δική της τρόικα.
Όσο για την Ιρλανδία, πέραν της νέας δόσης αποφασίσθηκε να λάβει και πρόσθετη βοήθεια 3,2 δις ευρώ από το ΔΝΤ, ενώ δέκα μέρες νωρίτερα, ο οίκος Fitch είχε αναβαθμίσει κατά μία βαθμίδα και την Ισλανδία.
Ο ίδιος οίκος έχει ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο αποφανθεί για την Ιρλανδία πως είναι εφικτή η επιστροφή της στις αγορές το 2013.
Ένα μήνα νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε ότι στο δεύτερο τρίμηνο της χρονιάς το ΑΕΠ της Ιρλανδίας είχε αυξηθεί κατά 1,6%.
Έτσι, την ώρα που όλοι λαμβάνουν εύσημα, η Ελλάδα όχι μόνο δείχνει να μην καταφέρνει τίποτε, αλλά και χρεοκόπησε.
Υπάρχει κάποιος από τους κατά… τακτά χρονικά διαστήματα πανηγυρίζοντες, ικανός να μας εξηγήσει τι συμβαίνει, ώστε η Ελλάδα να αποκαλείται συνεχώς «ειδική περίπτωση» και να μην μπορεί να πάρει ανάσα;
Ερωτώ, διότι ο κ. Βενιζέλος, που οσονούπω εκλέγεται αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και ήδη έχει χειριστεί τα πιο σοβαρά θέματα – συμπεριλαμβανομένης και της χρεοκοπίας – υποστηρίζει πως το κόμμα υπό την ηγεσία του έχει την υποχρέωση να κερδίσει την πρωτιά στις εκλογές!
Ερωτώ, διότι οδεύει προς τις εσωκομματικές κάλπες της προσεχούς Κυριακής ως «σωτήρας» της χώρας – βαφτίζοντας, βέβαια, την χρεοκοπία… σωτηρία!
Και επιτέλους, είναι τουλάχιστον σε θέση να μας απαντήσει στο ερώτημα: Χρεοκοπήσαμε ή όχι;
Εκτός και αν δεν γνωρίζει και ο ίδιος και αναρωτιέται: Με τον ήλιο τα βγάζω με τον ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου