ΠΑΠΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΤΖΕΛΑ (Mέλος Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Αιγίου): " ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ "

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια από την οποία πήρα αρχές και πολλά εφόδια για να πορευτώ στην μετέπειτα ζωή μου, και φθάνοντας τα τριάντα διαπιστώνω πως έχουν χαθεί αξίες και ιδανικά.

Για ποιόν λόγο αγωνίστηκαν οι γονείς μου να με κάνουν σωστό άνθρωπο όταν όλα γύρω μου είναι σάπια; Η νεολαία βρίσκεται σε λήθαργο , υποκινούμενη και άβουλη. Σπούδασα, εκτός από προσωπική ματαιοδοξία, για ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι μου τάζατε όλοι εσείς. Και αναρωτιέμαι : ποιό μέλλον; Εδώ δεν έχω παρόν. Σχεδόν τριάντα, άνεργη, πλήρως εξαρτώμενη από τους γονείς μου και με τα πτυχία μου να διακοσμούν τον τοίχο μεσα σε όμορφες κορνίζες. Δεν διεκδικώ την μοναδικότητα σε αυτό. Έχω πλήρη επίγνωση ότι στην θέση μου και ίσως και σε χειρότερη βρίσκονται χιλιάδες άνθρωποι.

Άνθρωποι που πίστεψαν σε ψεύτικες υποσχέσεις, άνθρωποι που βλέπουν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι, άνθρωποι που δεν έχουν καν την διάθεση ν΄αντιδράσουν, παρά δέχονται την παρούσα κατάσταση σαν υπνωτισμένοι δέκτες.

Ήμουν κ εξακολουθώ να είμαι  περήφανη που είμαι Ελληνίδα παρόλο που κάποιοι προσπαθούν να μου στερήσουν την περηφάνια. Σε τί να πιστέψω όταν άνθρωποι αναξιόπιστοι στους οποίους εναποθέσαμε τις ελπίδες μας και τα όνειρά μας, μας πρόδωσαν και μας καταδίκασαν σε ένα αβέβαιο μέλλον, όταν αυτοί οι άνθρωποι της "καρέκλας" μας πούλησαν ανά κεφάλι σε τοκογλύφους;

Αναζητώ αφορμές για να μην πάψω πότε να είμαι περήφανη για την καταγωγή μου..Αναζητώ άξια χέρια που θα πάρουν το τιμόνι της χώρας μου ώστε να μας βγάλουν από τον βούρκο της απόγνωσης..Αναζητώ τίμιους και ειλικρινείς ανθρώπους στα μεγάλα αξιώματα.
                

Όταν το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι πώς να μην βρωμίσει και το υπόλοιπο σώμα; "Καθαρίστε" το κεφάλι επιτέλους. Αφήστε τα μεγάλα λόγια και τις χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις.. Αρκούν μικρές πράξεις.

Είμαι θυμωμένη και πολύ απογοητευμένη. Άραγε θα αλλάξει ποτέ τούτος ο τόπος; Τούτος ο τόπος που τόσο αγαπώ και τόσο με πληγώνει; Σε τι να πιστέψω; Σε τί να ελπίζω; Γιατί να αγωνίζομαι εγώ για όλους εσάς, όταν εσείς κλείνετε τ΄αυτιά σας στα προβλήματά μου και κρύβεστε πίσω από ένα κραυγαλέο "ΘΑ";

Αργοσβήνει η φλόγα των ψυχών μας και όσο και αν προσπαθούμε να κρατήσουμε ψηλά το κεφάλι κάποιες φορές λυγίζει. ΠΑΤΡΙΔΑ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ... Αυτά είναι Ελλάδα και αυτά είναι καλά ριζωμένα μέσα μου όσο και αν κάποιοι προσπαθούν για το αντίθετο...

Σας παρακαλώ όμως.....

ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ...

Πηγή: onnedaigiou.blogspot.com