Από τον Δημήτρη Κραουνάκη
«ΕΝΑΣ
ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ»!!..
Φεντερίκο
Γκαρθία Λόρκα
Στον αριθμό 50
της οδού Ακαδημίας, στο υπόγειο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Αθήνας
υπάρχει εδώ και 35 χρόνια το «Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου»
- «Θεατρικό Μουσείο».
Στα
υγρά δωματιάκια του παλιού Δημοτικού [Λαϊκού] Νοσοκομείου της Αθήνας
υπάρχει όλη η ιστορία του Ελληνικού θεάτρου από το καιρό του ξεσκλαβωμού και πιο
πίσω ως το κρητικό θέατρο και το αρχαίο θέατρο. Βιβλία, μελέτες, προγράμματα,
φωτογραφίες, κοστούμια, μακέτες σκηνικών και βέβαια τα καμαρίνια με τα προσωπικά
αντικείμενα των μεγάλων του θεάτρου μας – που οι περισσότεροι σήμερα δεν
θυμούνται και ας ήταν αυτοί που κάτω
από συνθήκες δύσκολες έφιαξαν το θέατρο μας. Το καμαρίνι της Μαρίκας Κοτοπούλη
και της Κυβέλης, του Αιμίλιου Βεάκη και του Βασίλη Λογοθετίδη, της Κατίνας
Παξινού και του Αλέξη Μινωτή, της Ελλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χόρν, του
Δημήτρη Μυράτ και του Μάνου Κατράκη αλλά
και της Μελίνας Μερκούρη, της Τζένης Καρέζη της Αλίκης Βουγιουκλάκη…
Το
«Θεατρικό Μουσείο» ήταν έργο του ιστορικού του θεάτρου μας Γιάννη
Σιδέρη που από...
το 1938 ως
το θάνατο του το 1975 ακούραστα συγκέντρωσε όλο αυτό το υλικό..
Ποιητής,
θεατρικός συγγραφέας ,μεταφραστής, καθηγητής σε σχολεία και δραματικές
σχολές ήταν η «ψυχή» αυτού του μεγάλου
έργου…
Γράφει το 1972 ο Μάνος
Κατράκης για τον Γιάννη Σιδέρη…
«…Ηταν ό
άνθρωπος που ανάλωσε την ζωή του υπηρετώντας αθόρυβα και δημιουργικά, με υπέρθεη
αγάπη το θέατρο μας…Που τρέχει μαζί μας βήμα, βήμα σαράντα και χρόνια …Εμείς θα
φύγουμε ο Σιδέρης θα μείνει. Θα μείνουμε και μεις αλλά σαν παρενθέσεις, σαν
κόμματα ή σαν ερωτηματικά, σπάνια κάποιοι σαν θαυμαστικά..
Όμως το
μεγάλο θαυμαστικό είναι ο Σιδέρης που κατάφερε να καρφώσει τρυπώντας με τα
δάκτυλα του σ ένα τσιμεντένιο τοίχο την ταμπέλα της ιστορίας όλων μας. Την
ταμπέλα του «Θεατρικού Μουσείου». Με τόση πίστη, με τόση αγάπη…»
2011 Απρίλης. Για
οικονομικούς λόγους το «Θεατρικό Μουσείο» έκλεισε.. Οι εργαζόμενοι είχαν να
πληρωθούν μήνες.. Ο Πρόεδρος του ο Κώστας Γεωργουσόπουλος δεν μπορεί να κάνει
τίποτα παρά να παρακαλά να δεί τους «αρμόδιους» Υπουργούς , τον Δήμαρχο,
όποιον θα μπορούσε να βοηθήσει…
Κρίση…Δέν υπάρχουν
χρήματα… Για κάποιους όμως υπάρχουν χρήματα …Ας πούμε για το «Ελληνικό
Φεστιβάλ» με τις δεκάδες ξένες παραγωγές.
Λές και δεν θα μπορούσαν με αυτά τα χρήματα να ενισχύσουν τουλάχιστον για φέτος μόνο την ντόπια
θεατρική και μουσική παραγωγή…Να δουλέψουν κάποιοι Ελληνες ηθοποιοί, μουσικοί
κλπ…Όχι θα πρέπει να κάνουμε την «φιγούρα» μας και ας πεινάνε οι άλλοι !!…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου