Για να μην γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης», θα γίνουμε… γκαρσόνια στην Ευρώπη!

Μπορούμε να πληροφορηθούμε κι’ εμείς τι νόημα έχει να αναθέτεις τον τουρισμό στον Νικητιάδη, την φορολογία στον Παπακωνσταντίνου και τους ταξιτζήδες στον Ραγκούση;

Πρόκειται για τη νέα παραφροσύνη, που θέλει τον έναν να γεμίζει την καρδάρα με το γάλα και τους άλλους να την αδειάζουν - προσπαθώντας μάλιστα να... δικαιολογήσει τους καταστροφείς του έργου του!


Ο ένας να δίνει μάχη για να γεμίσει η Ελλάδα τουρίστες και ο άλλος να κρατά ψηλά τον ΦΠΑ στην εστίαση, όταν από τις έρευνες προκύπτει ότι οι τουρίστες έρχονται στη χώρα μας (και) για την ελληνική κουζίνα.

Ο ένας να αγωνίζεται για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας (από 18% σήμερα να φθάσει στο 25%) και ο άλλος να αφήνει μέσα στο κατακαλόκαιρο τη χώρα χωρίς ταξί!

Ο ένας να ξενυχτάει ασχολούμενος με την ανάπτυξη της κρουαζιέρας και ο άλλος να στέλνει τους ταξιτζήδες στο Κατάκολο, στον Άραξο και στο Ηράκλειο της Κρήτης!

Ο ένας να παρακολουθεί με αγωνία τα κρουαζιερόπλοια να αλλάζουν τα δρομολόγιά τους και ο άλλος να καταφεύγει στην ασφάλεια της κυβερνητικής επιτροπής.

Η παράνοια που επικρατεί αυτές τις μέρες στη χώρα αποδεικνύει πως δεν φτάσαμε τυχαία ως εδώ.

Δεν φτάσαμε τυχαία ένα βήμα πριν από την χρεοκοπία – και (να τα ξαναλέμε;) το καλό που τους θέλουμε είναι να μην γίνει το επόμενο βήμα.

Όλες οι χώρες του κόσμου, ακόμη και αυτές που δεν έχουν να επιδείξουν σπουδαία αξιοθέατα, φροντίζουν τον τουρισμό τους σαν τα μάτια τους – ακόμη και στα Κατεχόμενα κάνουν ένα σωρό μανούβρες για να φέρνουν τουρίστες, έστω και από το Αζερμπαϊτζάν.

Και η μοναδική χώρα στον κόσμο που θα μπορούσε να ζει βασιλικά από τον τουρισμό της, στέλνει συνεχώς εικόνες της ντροπής – και με διάφορες αφορμές.

Πότε κλείνουν τα λιμάνια, πότε τα αεροδρόμια, πότε όλα μαζί, πότε γεμίζει ο τόπος δακρυγόνα, πότε απεργούν οι συμβασιούχοι στα μουσεία.

Φυσικά, αυτό συμβαίνει διότι κάποτε επικράτησε η άκρως σοσιαλιστική άποψη «να μην γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης»!

Μοιραίο ήταν το περίφημο αυτό σύνθημα να μας οδηγήσει στο να γίνουμε… γκαρσόνια στην Ευρώπη!

Ποτέ, καμιά κυβέρνηση δεν λειτούργησε με το μοναδικό δόγμα που έπρεπε να ισχύει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα: Εθνικό είναι ό,τι ενισχύει τον τουρισμό.

Διότι μόνο όταν διαθέτεις χρήμα και όχι χρέη μπορείς να διαφυλάξεις την εθνική σου αξιοπρέπεια και την εθνική σου ανεξαρτησία.

Ποτέ, κανένας πρωθυπουργός δεν απαίτησε από τους υπουργούς του, ανεξαρτήτως αντικειμένου, να σκέφτονται με ένα και μοναδικό κριτήριο: «Αυτό θα ωφελήσει ή θα βλάψει τον τουρισμό;».

Κάνει κάθε φορά ο καθένας του κεφαλιού του και απλώς έχουμε και έναν αρμόδιο υπουργό για τη λάντζα.

Ο κ. Ραγκούσης, για παράδειγμα. Ο μέγας μεταρρυθμιστής.

Που δεν καταλάβαμε τι δεν έκανε καλά και μετακινήθηκε από το υπουργείο των Εσωτερικών.

Που δεν καταλάβαμε τι δεν έκανε καλά και έπαψε να πρωθυπουργεύει – διότι συνέβη κι’ αυτό, αν θυμάστε: Τον Σεπτέμβριο του 2010, πριν ο πρωθυπουργός αναχωρήσει για δύο εβδομάδες στο εξωτερικό, του ανέθεσε και την πρωθυπουργία.

Που δεν καταλάβαμε τι δεν έκανε καλά και έπαψε να προεδρεύει στην διυπουργική για τους μετανάστες και το κέντρο της πόλης.

Ο κ. Ραγκούσης, λοιπόν, που με τον τελευταίο ανασχηματισμό βρέθηκε στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, αποφάσισε να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων όσα συμφωνήθηκαν μεταξύ ταξιτζήδων και του προκατόχου του Δ. Ρέππα και να καταστρέψει τον τουρισμό.

Επομένως, κάνει ο καθένας του κεφαλιού του. Αποφασίζει και διατάσσει. Δεν ρωτά κανέναν.

Και σα να μην έφθανε αυτό, χθες, στην κυβερνητική επιτροπή, κανείς δεν θέλησε να τον κακοκαρδίσει, δεν το συζήτησαν, λέει, το θέμα και θα στηρίξουν τον Ραγκούση που καταστρέφει τον τουρισμό.

Άλλωστε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος το είπε σαφώς: «Η θέση της κυβέρνησης είναι αυτή που εκφράζει ο υπουργός Μεταφορών»!

Οπότε, ούτε γάτα ούτε ζημιά για τον αρμόδιο (λέμε τώρα) υπουργό, αν και ήταν γνωστό ότι θα υπήρχε η αντίδραση που ζήσαμε.

Αλλά ο άνθρωπος προέρχεται από την Πάρο των παχιών αγελάδων, όπου ως δήμαρχος φρόντιζε για τις διακοπές του κ. Παπανδρέου, δίνοντάς του την ευκαιρία να εκτιμήσει τα προσόντα του. Δεν έχει καταλάβει ότι κάτι έχει αλλάξει.

Και εκεί που όλοι συζητούν όχι για το αν, αλλά για το πότε θα πτωχεύσει η Ελλάδα, φρόντισε να σταλούν οι γνωστές εικόνες του χάους σ’ αυτούς που εύκολα θα μας συντρίψουν, δίνοντάς τους και τα αναγκαία επιχειρήματα. Ότι τέτοια μοίρα δηλαδή μας αξίζει.

Στις σοβαρές χώρες του κόσμου – και φαίνεται πως όλες είναι σοβαρές εκτός από τη δική μας – κατά την τουριστική περίοδο όλοι κάθονται με τα χέρια κάτω και περιμένουν να εισπράξουν.

Αλλά στην Ελλάδα, όπου κουμάντο κάνει ο αρχηγός, ο καθένας μπορεί να διοριστεί οπουδήποτε και να ξεκινήσει το καταστροφικό του έργο.

Εντύπωση δε, προκαλεί το γεγονός ότι κάποιοι ζητάνε τα ρέστα από τους ταξιτζήδες για την βλάβη στον τουρισμό.

Κάποιοι μιλούν για συντεχνίες και τις καταγγέλλουν – αν και πρώτη-πρώτη θα έπρεπε να καταγγείλουν την δική τους συντεχνία.

Ουδείς αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Για τους ταξιτζήδες φταίει η Νέα Δημοκρατία, για τους αγανακτισμένους ο ΣΥΡΙΖΑ και πάει λέγοντας.

Ας προσέξουν μόνο – το ξαναλέω – μήπως χρειαστεί να κατηγορήσουν για την χρεοκοπία αυτούς που... δεν ήξεραν αγγλικά!
 
Πάντως, για να μην καταστραφούμε εντελώς, υπάρχει λύση για να μην στενοχωρήσουμε τον κ. Ραγκούση, που ελέω αρχηγού μπήκε κι' αυτός στη ζωή μας, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι:

Να του πούν με τρόπο να βρει μια λύση, όπως εκείνη με τους μετανάστες της Υπατίας. Θυμάστε; Τους νομιμοποίησε όλους, τους έκανε όλα τα χατίρια και μετά μας είπε πως απλώς... τους έφερε σε επαφή με την αστυνομία!


Γράφει η Σοφία Βούλτεψη