ΣΑΚΗΣ ΓΚΑΤΖΙΟΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΝΝΕΔ ΤΡΙΚΑΛΩΝ:Ο κόσμος τούτος έχει ψεγάδι

Ήταν αρχές Νοέμβρη, όταν στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του πνευματικού κέντρου Τρικάλων, εναποθέταμε τις ελπίδες μας για το μέλλον ολόκληρης της Θεσσαλίας και στηρίζαμε με «πάθος», τον μετά από λίγες μέρες πρώτο αιρετό Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, τον Κώστα τον Αγοραστό.

Ήταν η μέρα που η Ο.Ν.ΝΕ.Δ Τρικάλων βροντοφώναξε ότι θα είναι πάντα στις επάλξεις, μέσα από τις δράσεις της, για την επίλυση όλων των σημαντικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας, και ιδιαίτερα οι νέοι.

Ήταν οι λέξεις ελπίδα, αξιοπρέπεια, σεβασμός στον πολίτη, αξιοκρατία, όραμα, αισιοδοξία, που αποτελούν αντίδοτα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και της ανεργίας…

Είναι ο καιρός που τα θέλουμε όλα, που διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει. Είναι ο καιρός που αυτό το «πάθος» μας, συνεχίζεται και γιγαντώνεται.

ο καιρός που στηρίζεται έμπρακτα η προσπάθειά μας, όχι σαν κομματική νεολαία μόνο, αλλά και απλά ως νεολαία, από έναν άνθρωπο που πίστεψε σε εμάς και που πιστέψαμε σε αυτόν. Είναι ο καιρός, που ο Περιφερειάρχης όλων των Θεσσαλών, πραγματοποίησε το αυτονόητο, και για την χρονική περίοδο που διανύουμε, το πρέπον. Το μαρτυρά η επιλογή των Αργύρη Κοπάνα, Ευθύμη Ρεντζιά και Ζήση Γρηγορίου στις θέσεις των Θεματικών Αντιπεριφερειαρχών. Νέοι άνθρωποι στο προσκήνιο, μιας και στη νεολαία έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο τα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία, και τί καλύτερο από την επιλογή νέων ανθρώπων ώστε να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους;

Ευχόμαστε καλή δύναμη και καλή επιτυχία στους τρεις Θεματικούς Αντιπεριφερειάρχες, καθώς και καλή συνέχεια στους ήδη εκλεγμένους Αντιπεριφερειάρχες και Περιφερειακούς Συμβούλους, μα πάνω από όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ από τις καρδιές μας στον Κώστα τον Αγοραστό, που σχεδιάζει το μέλλον, με βάση το μέλλον, δηλαδή, με εμάς τους νέους.

Εν κατακλείδι, θα θέλαμε να στείλουμε ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, χρησιμοποιώντας ένα απόσπασμα του μεγάλου Ν. Καζαντζάκη από το βιβλίο του "Αναφορά στο Γκρέκο":

«Σιγά-σιγά άρχισα να καταλαβαίνω πως μεγάλη σημασία δεν έχει τι πρόβλημα σε τυραννάει –μικρό ή μεγάλο- σημασία έχει μονάχα να τυραννιέσαι. Δηλαδή να γυμνάζεις το νου σου, να μην σε αποβλακώνει η βεβαιότητα, να βρίσκεις μπροστά σου μια πόρτα κλειστή και να μάχεσαι να την ανοίξεις. 'Δεν μπορώ να ζω χωρίς βεβαιότητα', λέει ο άνθρωπος που βιάζεται να βολευτεί, να βρει σίγουρο χώμα να πατήσει, να τρώει και να μη βλέπει πίσω από το ψωμί που τρώει αρίφνητα στόματα ανοικτά που πεινούνε. 'Δεν θέλω, δεν μπορώ να ζω χωρίς αβεβαιότητα', φωνάζουν άλλοι, δεν τρώνε με αναπαμένη τη συνείδηση, δεν κοιμούνται χωρίς βραχνά, δεν λεν: 'Ο κόσμος τούτος δεν έχει ψεγάδι, ας μην αλλάξει στον αιώνα τον άπαντα!'. Αυτοί, ας είναι καλά, είναι το αλάτι του Θεού και δεν αφήνουν την ψυχή να σαπίσει".

Ο.Ν.ΝΕ.Δ ΤΡΙΚΑΛΩΝ