Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους κυνηγούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Άρχισε από τον Ατρόμητο Πειραιά και το 1959 πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό.
Σε όλη του την καριέρα δεν αποβλήθηκε ποτέ από παιχνίδι. Του είχαν προσάψει το παρατσούκλι Φώτακας κι εκείνος κάθε φορά που αγωνιζόταν, έδινε τον καλύτερό του εαυτό για να μην απογοητεύσει κανέναν. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι το 1969 κατετάγη 17ος σε δημοψήφισμα για τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης. Πρώτος τότε είχε έρθει ο Μπεκενμπάουερ.
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που το 1972 επέστρεψε στο θρύλο, δέκα χρόνια πριν φόρεσε τη φανέλα της ιταλικής Λανερόσι σε φιλικά μετά από πρόσκληση των Ιταλών.
Ενδιαφέρον για την απόκτησή του είχαν δείξει και άλλες ιταλικές ομάδες όπως η Ίντερ, η Φιορεντίνα αλλά και η Ατλέτικο Μαδρίτης (Ισπανική).
Ο Γιώργος Σιδέρης υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελλάδος και με τα χρώματά της αγωνίστηκε από το 1958 έως το 1970. Το 2010 συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της δεκαετίας του ΄60 ύστερα από ψηφοφορία Ελλήνων φιλάθλων που διοργάνωσε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ.
Ο Γιώργος Σιδέρης έμενε σε μια γειτονιά στου Ρέντη. Δεν είχε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο αλλά υπήρχαν άλλοι από τη γειτονιά του που έπαιζαν μπάλα. Κάποια στιγμή λοιπόν εκείνος συζήτησε μαζί τους και τους είπε ότι θα αρχίσει κι εκείνος να παίζει γιατί δεν είχε δουλειές.
Το παρατσούκλι του το απέκτησε από τον μεγαλύτερο αδερφό του, ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής και έπαιζε στους Φιλάθλους του Πειραιά. Το χόμπι του ήταν να δέρνει τους διαιτητές. Έτσι, όταν άρχισε να παίζει, έλεγαν πως είναι το αδερφάκι του Φώτακα, το Φωτακάκι. Κι έτσι έμεινε το παρατσούκλι.
Ο Γιώργος Σιδέρης άρχισε να παίζει σαν χαφ περίπου στο κέντρο. Στην αρχή δεν ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό γιατί πίστευε ότι δεν ήταν έτοιμος. Έτσι, πήγε στον Ατρόμητο και έμεινε ένα χρόνο εκτός, τον έβαζαν στη β’ ομάδα και έπαιζε σε παιχνίδια που δεν είχαν βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Πέρασε ο καιρός και σιγά σιγά βρέθηκε στην πρώτη ομάδα του Ατρομήτου και αργότερα στον Ολυμπιακό.
Σήμερα, ο Γιώργος Σιδέρης δεν πηγαίνει στο γήπεδο. Ούτε εμφανίζεται στους παλαίμαχους για να δει ή να παίξει σε κάποιον αγώνα. Όπως λένε άνθρωποι που τον ξέρουν, βλέπει από την τηλεόραση τα ματς και παραμένει Ολυμπιακός.
Δεν μπορεί να βλέπει καυγάδες και φασαρίες μεταξύ των αντίπαλων ομάδων και σταμάτησε να πηγαίνει στους αγώνες γιατί μια φορά είχε πάει σε αγώνα και άρχισε να «τρώει» μπουκάλια.
Από τότε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής αποφάσισε να μην ξαναβρεθεί σε κερκίδες. Δεν τον ενδιαφέρουν οι τιμές που μπορεί να του αποδοθούν. Εξάλλου, όπως λέει, την αγάπη του κόσμου τη λαμβάνει όταν τον βλέπουν. Ούτε συνεντεύξεις του αρέσει να δίνει γιατί πιστεύει ότι δεν έκανε και τίποτα που να δικαιολογεί τις συχνές του εμφανίσεις.
Οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά λένε ότι όταν παίρνει μια απόφαση, δεν αλλάζει ποτέ γνώμη.
Τον πονάει που βλέπει τη χώρα του να… βουλιάζει και δεν θέλει να σκέφτεται ότι οι συμπατριώτες του δεν έχουν χρήματα ούτε για ένα πιάτο φαγητού…
Ο Γιώργος Σιδέρης έφτιαξε ασφαλιστική εταιρεία το 1978 και προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις στις επιχειρηματικές και ατομικές απαιτήσεις των πελατών της. Σέβεται το προσωπικό της εταιρείας του και οι υφιστάμενοί του τον σέβονται εξίσου. Οι περισσότεροι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή που παραμένει ταπεινός, παρά την τεράστια καριέρα του στους αγωνιστικούς χώρους.
Σε όλη του την καριέρα δεν αποβλήθηκε ποτέ από παιχνίδι. Του είχαν προσάψει το παρατσούκλι Φώτακας κι εκείνος κάθε φορά που αγωνιζόταν, έδινε τον καλύτερό του εαυτό για να μην απογοητεύσει κανέναν. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι το 1969 κατετάγη 17ος σε δημοψήφισμα για τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης. Πρώτος τότε είχε έρθει ο Μπεκενμπάουερ.
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που το 1972 επέστρεψε στο θρύλο, δέκα χρόνια πριν φόρεσε τη φανέλα της ιταλικής Λανερόσι σε φιλικά μετά από πρόσκληση των Ιταλών.
Ενδιαφέρον για την απόκτησή του είχαν δείξει και άλλες ιταλικές ομάδες όπως η Ίντερ, η Φιορεντίνα αλλά και η Ατλέτικο Μαδρίτης (Ισπανική).
Ο Γιώργος Σιδέρης υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελλάδος και με τα χρώματά της αγωνίστηκε από το 1958 έως το 1970. Το 2010 συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της δεκαετίας του ΄60 ύστερα από ψηφοφορία Ελλήνων φιλάθλων που διοργάνωσε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ.
Ο Γιώργος Σιδέρης έμενε σε μια γειτονιά στου Ρέντη. Δεν είχε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο αλλά υπήρχαν άλλοι από τη γειτονιά του που έπαιζαν μπάλα. Κάποια στιγμή λοιπόν εκείνος συζήτησε μαζί τους και τους είπε ότι θα αρχίσει κι εκείνος να παίζει γιατί δεν είχε δουλειές.
Το παρατσούκλι του το απέκτησε από τον μεγαλύτερο αδερφό του, ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής και έπαιζε στους Φιλάθλους του Πειραιά. Το χόμπι του ήταν να δέρνει τους διαιτητές. Έτσι, όταν άρχισε να παίζει, έλεγαν πως είναι το αδερφάκι του Φώτακα, το Φωτακάκι. Κι έτσι έμεινε το παρατσούκλι.
Ο Γιώργος Σιδέρης άρχισε να παίζει σαν χαφ περίπου στο κέντρο. Στην αρχή δεν ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό γιατί πίστευε ότι δεν ήταν έτοιμος. Έτσι, πήγε στον Ατρόμητο και έμεινε ένα χρόνο εκτός, τον έβαζαν στη β’ ομάδα και έπαιζε σε παιχνίδια που δεν είχαν βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Πέρασε ο καιρός και σιγά σιγά βρέθηκε στην πρώτη ομάδα του Ατρομήτου και αργότερα στον Ολυμπιακό.
Σήμερα, ο Γιώργος Σιδέρης δεν πηγαίνει στο γήπεδο. Ούτε εμφανίζεται στους παλαίμαχους για να δει ή να παίξει σε κάποιον αγώνα. Όπως λένε άνθρωποι που τον ξέρουν, βλέπει από την τηλεόραση τα ματς και παραμένει Ολυμπιακός.
Δεν μπορεί να βλέπει καυγάδες και φασαρίες μεταξύ των αντίπαλων ομάδων και σταμάτησε να πηγαίνει στους αγώνες γιατί μια φορά είχε πάει σε αγώνα και άρχισε να «τρώει» μπουκάλια.
Από τότε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής αποφάσισε να μην ξαναβρεθεί σε κερκίδες. Δεν τον ενδιαφέρουν οι τιμές που μπορεί να του αποδοθούν. Εξάλλου, όπως λέει, την αγάπη του κόσμου τη λαμβάνει όταν τον βλέπουν. Ούτε συνεντεύξεις του αρέσει να δίνει γιατί πιστεύει ότι δεν έκανε και τίποτα που να δικαιολογεί τις συχνές του εμφανίσεις.
Οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά λένε ότι όταν παίρνει μια απόφαση, δεν αλλάζει ποτέ γνώμη.
Τον πονάει που βλέπει τη χώρα του να… βουλιάζει και δεν θέλει να σκέφτεται ότι οι συμπατριώτες του δεν έχουν χρήματα ούτε για ένα πιάτο φαγητού…
Ο Γιώργος Σιδέρης έφτιαξε ασφαλιστική εταιρεία το 1978 και προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις στις επιχειρηματικές και ατομικές απαιτήσεις των πελατών της. Σέβεται το προσωπικό της εταιρείας του και οι υφιστάμενοί του τον σέβονται εξίσου. Οι περισσότεροι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή που παραμένει ταπεινός, παρά την τεράστια καριέρα του στους αγωνιστικούς χώρους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου