To AIDS της γάτας

Το AIDS της γάτας (FIV) χτυπά τόσο τις οικόσιτες όσο και τις αδέσποτες, όμως δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο. Πρωτοανακαλύφθηκε το 1987 στις ΗΠΑ μετά από έρευνες, αφού βρέθηκε σε γάτες ένας ιός παρόμοιος με αυτόν που προκαλεί το AIDS στους ανθρώπους. Ονομάστηκε Feline Immunodeficiency Virus (FIV) δηλαδή Ιός της ανοσοανεπάρκειας της γάτας. Στην Ελλάδα διαγνώσθηκε το 1989 σε γάτα (Κοντός Β. και Moraillon A., 1992) και τονίζεται ότι η νόσος δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, καθόσον ο υπεύθυνος ιός θεωρείται ιός των αιλουροειδών.

Οι προσβεβλημένες από τον ιό γάτες, ενώ είναι φορείς του ιού, δεν παρουσιάζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα κανένα σύμπτωμα. Μόνο οι ειδικές εξετάσεις αίματος αποκαλύπτουν τη λοίμωξη. Με την εξέλιξη της λοίμωξης παρατηρούνται πυρετός και αιματολογικές διαταραχές (αναιμία, κυτταροπενία και θρομβοκυτταροπενία). Λόγω καταστολής της άμυνας του οργανισμού, συχνές είναι οι δευτερογενείς λοιμώξεις από βακτήρια, αιμοπαρασιτώσεις, εξωπαρασιτώσεις, ρινίτιδα και βρογχοπνευμονία.

Η χαρακτηριστικότερη εκδήλωση αφορά στη στοματική κοιλότητα: ουλίτιδα, περιοδοντοπάθεια, ελκωτική στοματίτιδα, με αποτέλεσμα την δυσκολία στην πρόσληψη, μάσηση και κατάποση της τροφής.

Προσβάλλονται συχνότερα ζώα μέσης ηλικίας, αρσενικά, μη ευνουχισμένα και μάλιστα εκείνα που ζουν ελεύθερα ή ημι-ελεύθερα. Στην Ελλάδα, ο ιός στις ασθενείς γάτες ανιχνεύεται σε σχετικά χαμηλό αριθμό 5-10% (2002).

ΜΕΤΑΔΟΣΗ:

Η μετάδοση γίνεται κυρίως με δαγκώματα, κυρίως στις περιόδους του ζευγαρώματος.

ΠΡΟΛΗΨΗ:

Βασίζεται στη μη συνοίκηση φορέων του ιού με υγιή. Αναγκαίος είναι ο προληπτικός έλεγχος των ζώων που ζουν ημιελεύθερα ή στην αυλή. Από τα θετικά, κλινικώς υγιή, τα αρσενικά πρέπει να στειρώνονται (ευνουχίζονται) και τα θηλυκά να στειρώνονται και να μην έρχονται σε επαφή με υγιή.

Οι φορείς για χρόνια μπορεί να παρουσιάζονται κλινικά υγιείς ενώ οι ασθενείς μπορούν να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα εφόσον καταπολεμούνται οι δευτερογενείς λοιμώξεις.

πηγή: adespoto