Ο Α.Παπαμιμίκος στο protagon.gr: Για ένα φοιτητικό κίνημα νέας γενιάς

Μια παρέμβαση για το φοιτητικό κίνημα μπορεί να παραξενέψει πολλούς και δεν θα αδικήσω όλους εκείνους που θα σκεφτούν πρώτα πρώτα αν υπάρχει σήμερα φοιτητικό κίνημα και ποιους εξυπηρετεί και δεύτερον αν το χρειαζόμαστε.  Το πρώτο ερώτημα θα χωρούσε πολλή συζήτηση και πολλές απαντήσεις. Για το δεύτερο, όμως, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Το χρειαζόμαστε. Και καλύτερα να θέσω το ερώτημα διαφορετικά. Τι είδους φοιτητικό κίνημα χρειαζόμαστε; Έχουμε ανάγκη απο ένα φοιτητικό κίνημα νέας γενιάς.  Δυναμικό, υγιές και ανεξάρτητο που να μπορεί να διεκδικεί καλύτερες σπουδές, καλύτερα πανεπιστήμια και ΤΕΙ κάθε μέρα. Ένα φοιτητικό κίνημα για τους φοιτητές. Και όχι για να βολεύεται και να βολεύει. Η φοιτητική ενασχόληση με τα κοινά είναι απαραίτητο να εκσυγχρονιστεί, να προσαρμοστεί στην εποχή μας, να εξυπηρετήσει αποκλειστκά και μόνο το στόχο για τον οποίο είναι προορισμένη, να κάνει τη ζωή του κάθε σπουδαστή και του κάθε φοιτητή καλύτερη.  Άρα χρειαζόμαστε το φοιτητικό κίνημα που δεν έχουμε σήμερα.

Φυσικά δεν ανακαλύψαμε τη φωτιά. Κάποιοι θα πουν ότι ζητάμε το αυτονόητο. Ναι, μπορεί να είναι αυτονόητο δεν είναι, όμως, και η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή. Και επιπλέον, σ’ αυτό τον τόπο πληρώσαμε και πληρώνουμε με μεγάλο κόστος για όλες εκείνες τις φορές που δεν χωνέψαμε το αυτονόητο, που δεν παλέψαμε αρκετά για να βάλουμε το “έτσι χρειάζεται να γίνει”, πάνω από το “δεν βαριέσαι, έτσι μας βολεύει”. Και λέμε και κάτι πιο σημαντικό: εμείς πιστεύουμε ότι τα πράγματα μπορουν να γίνουν έτσι όπως χρειάζεται να είναι και είμαστε έτοιμοι και να τα κάνουμε. Αν δεν το κάνουμε εμείς και αν δεν το κάνουμε τώρα, τότε θα έχουμε αφήσει άλλη μια ευκαιρία να πάει χαμένη.

Κάποιοι ίσως παραξενευτούν και ίσως άλλοι βιαστούν να διαπιστώσουν ότι ως πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ , της οποίας η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ  για 25 χρόνια είναι πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ δεν δικαιούμαι να ομιλώ. Δυστυχώς για εκείνους θα τους διαψεύσω εύκολα πρώτον γιατί η δική μας παράταξη ήταν πάντα στην πρωτοπορία, φορέας των αλλαγών, δεύτερον γιατί εμείς ως η πρώτη και η πιο πολυπληθής δύναμη έχουμε την ευθύνη να ηγηθούμε της αλλαγής που χρειαζόμαστε και τρίτον γιατί ήδη έχουμε ριζοσπαστικές θέσεις. Σίγουρα έχουν γίνει λάθη. Απο τη στιγμή όμως που αναγνωρίζονται και τα λάθη και η ανάγκη για αλλαγή, είναι σημαντικό να διακρίνουμε πώς και με ποιους μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά.

Εμείς στη δική μας οργάνωση πήραμε αποφάσεις με τις οποίες αποκλείουμε τους αιώνιους φοιτητοπατέρες απο συμμετοχή στα όργανα των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Με τη νέα πρόταση παιδείας που διαμορφώθηκε ανοιχτά στο διαδίκτυο προτείναμε την κατάργηση της ΕΦΕΕ και τη λειτουργία νέου ενιαίου οργάνου. Είναι απαράδεκτο το κεντρικό όργανο του φοιτητικού κινήματος να μην λειτουργεί, να μην συζητιούνται τα καυτά θέματα που μας απασχολούν σε κεντρικό επίπεδο και οι Έλληνες φοιτητές να μην εκπροσωπούνται στο εσωτερικό και διεθνώς. Ζητάμε οι φοιτητικές εκλογές να γίνονται κάθε δύο χρόνια, ώστε οι φοιτητικές οργανώσεις να μην είναι εκλογικοί μηχανισμοί. Θεωρούμε απαραίτητο να υπάρξει νέος νόμος για τη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων. 

Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με ό,τι κληρονομήσαμε απο το ‘74, το ‘80 το ‘90. Ό,τι προχώρησε προχώρησε και ό,τι απέμεινε είναι σήμερα βαρύδιο για το φοιτητικό κίνημα. Ο νόμος Γιαννάκου περιόρισε το ρόλο των φοιτητών στη συνδιοίκηση των πανεπιστημίων, δινόντας τους ρόλο κυρίως στα φοιτητικά ζητήματα. Τώρα είναι η ώρα για νέα τολμηρά βήματα. Ούτε η ηλικία μας, ούτε η εποχή επιτρέπουν τη στασιμότητα. Καλούμε, λοιπόν, τις υπόλοιπες πολιτικές νεολαίες, την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, τις Συνόδους των Πρυτάνεων κατι των Προέδρων των ΤΕΙ σε έναν ανοιχτό διάλογο για ένα φοιτητικό κίνημα νέας γενιάς.