Δεν συμφέρει την Ευρωζώνη η άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας» σημειώνει σε συνέντευξή του, που δημοσιεύεται στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος», ο έως πρότινος εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Παναγιώτης Ρουμελιώτης. «Αν το....
έκανε αυτό (σσ. η Ευρωζώνη) θα έστελνε ένα πολύ αρνητικό σήμα στις αγορές ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τα κράτη μέλη της από τις αντιδράσεις των αγορών» εξηγεί ο κ. Ρουμελιώτης και προσθέτει: «Οι επιπτώσεις θα ήταν τραγικές αρχικά για τις χώρες της περιφέρειας (Ιταλία, Ισπανία) και στη συνέχεια για ολόκληρη την Ευρωζώνη, που θα αντιμετώπιζε άμεσα κίνδυνο διάλυσής της».
«Η επιλογή της άτακτης χρεοκοπίας της Ελλάδας» παρατηρεί «θα είχε τεράστιο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό κόστος όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για την Ευρωζώνη στο σύνολό της».
Τονίζει ότι αυτό που έχει σημασία τώρα «είναι η επιτυχία του πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου στο πλαίσιο της κυβέρνησης συνεργασίας» και καλεί την ηγεσία της Ελλάδας να επιδείξει υπευθυνότητα «με βάση τα εθνικά και όχι τα κομματικά συμφέροντα». Σημειώνει δε πως δεν απαιτούνται μόνον θυσίες από την Ελλάδα, αλλά και ανασύνταξη των μηχανισμών της Ευρωζώνης.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο κ. Ρουμελιώτης εκτιμά ότι το «κούρεμα» είναι πολύ πιθανό να φθάσει το 70%, ώστε να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό δημόσιο χρέος. Για να επιτευχθεί όμως, εξηγεί, «ο στόχος της διατηρησιμότητας, θα χρειαστεί να προωθηθεί όχι μόνο το ΡSΙ (Ρrivate Sector Ιnvolvement) αλλά και το ΟSΙ (Οfficial Sector Ιnvolvement). Δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες που αγόρασαν με έκπτωση σε σχέση με τις ονομαστικές τους αξίες, ομόλογα του ελληνικού δημοσίου θα πρέπει να τα μεταβιβάσουν στην Ελλάδα με την ίδια ή μεγαλύτερη έκπτωση».
Για τη στάση της Γερμανίας σημειώνει ότι «πρέπει να επιδιώκει συναινετικές λύσεις και όχι να επιβάλλει τις απόψεις της».
Αναφορικά με την Κύπρο, ο κ. Ρουμελιώτης εκτιμά ότι τα οικονομικά δεδομένα του νησιού είναι καλύτερα από εκείνα που εκτιμούν οι οίκοι αξιολόγησης και τονίζει την αναγκαιότητα να συνεχιστεί η προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης, να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της παραγωγικής βάσης και να ενταχθεί η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου σ' ένα ευρύτερο αναπτυξιακό σχέδιο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου