Τελικά η ελληνική κυβέρνηση μόνο με τους Έλληνες διαφωνεί. Δεν υπάρχει
περίπτωση – ούτε ελπίδα – να διαφωνήσει με κάποιον αλλοδαπό – έστω και
με ευρωπαϊκή ιθαγένεια.
Συμφωνεί με τους Γερμανούς που μας θεωρούν τεμπέληδες και φοροκλέφτες – κι’ ας εργάζονται αυτοί λιγότερο κι’ ας κάνουν περισσότερες διακοπές κι’ ας είναι μανούλες στην μεταφορά μαύρων χρημάτων στο Λιχτενστάιν και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους.
Συμφωνεί με τους Γάλλους, που, ως γερμανική ηχώ, μας θεωρούν «άτακτους» - κι’ ας βρίσκονται κι’ αυτοί αντιμέτωποι με την υποβάθμιση από τους διεθνείς οίκους.
Συμφωνεί - και δικαιολογεί – τους Φιλανδούς που μας έβαλαν να πάρουμε δάνειο για να τους πληρώσουμε το δάνειο που θα μας δώσουν.
Γενικώς η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί με όλους πλην των υποζυγίων της.
Όλοι, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, είχαν κάτι να πουν για όσα μας ανακοίνωσαν Μέρκελ και Σαρκοζί. Όλοι πλην Ελλήνων κυβερνώντων!
Υποθέτουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί και με την «οικονομική διακυβέρνηση» – κατά καιρούς μας έχει προετοιμάσει και γι’ αυτό.
Κι’ ας μην πρόκειται για οικονομική διακυβέρνηση.
Πρώτον, διότι οικονομική διακυβέρνηση υπάρχει στην πράξη, αφού κυβερνούν οι αγορές.
Δεύτερον, διότι οικονομική διακυβέρνηση δεν είναι να κυβερνούν αυτοί που δεν σκαμπάζουν γρι από οικονομικά – διαφορετικά η Ευρώπη δεν θα βρισκόταν στα σημερινά χάλια.
Τρίτον, διότι όταν ο όρος χρησιμοποιείται πολιτικά, σημαίνει ότι οι αρχηγοί των κυβερνήσεων που θα μετέχουν σ’ αυτήν θα λαμβάνουν υποχρεωτικά υπόψη τους την άποψη των οικονομολόγων, αυτών δηλαδή που γνωρίζουν από οικονομία, και δεν θα παριστάνουν τους μαθητευόμενους μάγους, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Θα χρησιμοποιούν τους οικονομολόγους ουσιαστικά και όχι για τα μάτια του κόσμου.
Διότι τι νόημα έχει να βγάλεις τον Γιουνκέρ από επικεφαλής της ευρωζώνης και να βάλεις τον Ρομπάι, αν όχι για να έχεις μια βολική μαριονέτα στα χέρια σου;
Και μόνο από αυτήν την πρόταση μπορεί κανείς να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Είναι προφανές πως αν δεν πρόκειται για απίστευτη ηλιθιότητα, πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο σχέδιο, με σκοπό την κατάργηση της δημοκρατίας στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της δημιουργίας ηγετικής ομάδας που απλώς θα δίνει εντολές στους υπόλοιπους.
Συμφωνεί και μ’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση – δεν έχει πρόβλημα.
Όλος ο ευρωπαϊκός Τύπος είναι στα κάγκελα, όλοι βλέπουν πού πάει το πράγμα και στην κυβέρνηση σφυρίζουν αδιάφορα.
Ακόμη και για την πρόταση συνταγματικής πρόβλεψης για δημοσιονομικό κανόνα που θα επιβάλει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, δεν έχει πρόβλημα η ελληνική κυβέρνηση.
Σχεδόν όλοι ξεσηκώθηκαν, διαφώνησαν, δήλωσαν πως κανείς δεν θα τους επιβάλει τι θα περιλαμβάνει το Σύνταγμά τους.
Μόνο οι δικοί μας, που το Σύνταγμα το έχουν κάνει λάστιχο, τόσο που να χωρά και την ατιμωρησία τους, το παίζουν μπλαζέ.
Προφανώς, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνταγματική αναθεώρηση πριν από το 2013. Κι’ ας θέλουν Μέρκελ και Σαρκοζί να γίνει αυτό ως το 2012.
Αλλά για τον συνταγματολόγο υπουργό των Οικονομικών και πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Όπως μας είπε, μέσω των «κύκλων» του – είδατε πώς το «ρεύμα» γίνεται… «κύκλοι»; - «η συνταγματική κατοχύρωση του δημοσιονομικού κανόνα, ούτως ή άλλως, κατ' αποτέλεσμα, υφίσταται ήδη, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 28 του Ελληνικού Συντάγματος, οι σχετικοί κανόνες του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου υπερισχύουν της εθνικής νομοθεσίας»!
Τι λέτε καλέ! Πρόκειται για «πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο»; Ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε;
Είπαν και κάτι ακόμη οι «κύκλοι»: «Άλλωστε, όλο το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής σε αυτό στοχεύει: Στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης».
Τι λέτε καλέ; Το ίδιο είναι;
Κι’ αν αύριο το πρωί της καπνίσει της Τουρκίας να ενεργοποιήσει το casus belli και να μας κηρύξει τον πόλεμο, εμείς τι θα πούμε;
Δεν παραγγέλνουμε όπλα για να αντιμετωπίσουμε τον εισβολέα, επειδή πρέπει να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς;
Θα έλθουν οι Γαλλογερμανοί να πολεμήσουν με τα δικά τους κανόνια; Μα αυτοί δεν έχουν ακόμη ενεργοποιήσει καν τη Συνθήκη της Λισαβόνας που ακριβώς αυτό τους επιβάλλει.
Μήπως θα έλθουν οι Σοσιαλδημοκράτες της Φινλανδίας που ζήτησαν δανεικά για τα δανεικά; Μα αυτοί για να ξεφύγουν από τον Στάλιν έτρεξαν να κρυφτούν στην αγκαλιά του Χίτλερ!
Οπότε τι θα συμβεί; Θα αφήσουμε να καταληφθούν μερικά νησιά επειδή το Σύνταγμα θα μας απαγορεύει να δανειστούμε για να αντιμετωπίσουμε τον εισβολέα;
Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα. Η Ελλάδα ποτέ δεν θέλησε να εξηγήσει στους «εταίρους» (λέμε τώρα) ότι εδώ δεν είναι Λουξεμβούργο. Εδώ έχουμε τρελαθεί στους εξοπλισμούς για να προλαβαίνουμε την εξοπλισμένη ως αστακό Τουρκία, την οποία θέλουν και να εντάξουν (Ολλανδοί, Φιλανδοί και άλλοι) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά το κρατάμε κρυφό!
Υπάρχει και ένα ακόμη (κορυφαίο) πρόβλημα: Η παρούσα κυβέρνηση έχει τόσο πολύ συκοφαντήσει τη χώρα σε όλους αυτούς, που δεν μπορεί να την υπερασπιστεί αξιόπιστα.
Και αυτός είναι αρκετός λόγος για να φύγει…
Συμφωνεί με τους Γερμανούς που μας θεωρούν τεμπέληδες και φοροκλέφτες – κι’ ας εργάζονται αυτοί λιγότερο κι’ ας κάνουν περισσότερες διακοπές κι’ ας είναι μανούλες στην μεταφορά μαύρων χρημάτων στο Λιχτενστάιν και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους.
Συμφωνεί με τους Γάλλους, που, ως γερμανική ηχώ, μας θεωρούν «άτακτους» - κι’ ας βρίσκονται κι’ αυτοί αντιμέτωποι με την υποβάθμιση από τους διεθνείς οίκους.
Συμφωνεί - και δικαιολογεί – τους Φιλανδούς που μας έβαλαν να πάρουμε δάνειο για να τους πληρώσουμε το δάνειο που θα μας δώσουν.
Γενικώς η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί με όλους πλην των υποζυγίων της.
Όλοι, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, είχαν κάτι να πουν για όσα μας ανακοίνωσαν Μέρκελ και Σαρκοζί. Όλοι πλην Ελλήνων κυβερνώντων!
Υποθέτουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί και με την «οικονομική διακυβέρνηση» – κατά καιρούς μας έχει προετοιμάσει και γι’ αυτό.
Κι’ ας μην πρόκειται για οικονομική διακυβέρνηση.
Πρώτον, διότι οικονομική διακυβέρνηση υπάρχει στην πράξη, αφού κυβερνούν οι αγορές.
Δεύτερον, διότι οικονομική διακυβέρνηση δεν είναι να κυβερνούν αυτοί που δεν σκαμπάζουν γρι από οικονομικά – διαφορετικά η Ευρώπη δεν θα βρισκόταν στα σημερινά χάλια.
Τρίτον, διότι όταν ο όρος χρησιμοποιείται πολιτικά, σημαίνει ότι οι αρχηγοί των κυβερνήσεων που θα μετέχουν σ’ αυτήν θα λαμβάνουν υποχρεωτικά υπόψη τους την άποψη των οικονομολόγων, αυτών δηλαδή που γνωρίζουν από οικονομία, και δεν θα παριστάνουν τους μαθητευόμενους μάγους, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Θα χρησιμοποιούν τους οικονομολόγους ουσιαστικά και όχι για τα μάτια του κόσμου.
Διότι τι νόημα έχει να βγάλεις τον Γιουνκέρ από επικεφαλής της ευρωζώνης και να βάλεις τον Ρομπάι, αν όχι για να έχεις μια βολική μαριονέτα στα χέρια σου;
Και μόνο από αυτήν την πρόταση μπορεί κανείς να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Είναι προφανές πως αν δεν πρόκειται για απίστευτη ηλιθιότητα, πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο σχέδιο, με σκοπό την κατάργηση της δημοκρατίας στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της δημιουργίας ηγετικής ομάδας που απλώς θα δίνει εντολές στους υπόλοιπους.
Συμφωνεί και μ’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση – δεν έχει πρόβλημα.
Όλος ο ευρωπαϊκός Τύπος είναι στα κάγκελα, όλοι βλέπουν πού πάει το πράγμα και στην κυβέρνηση σφυρίζουν αδιάφορα.
Ακόμη και για την πρόταση συνταγματικής πρόβλεψης για δημοσιονομικό κανόνα που θα επιβάλει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, δεν έχει πρόβλημα η ελληνική κυβέρνηση.
Σχεδόν όλοι ξεσηκώθηκαν, διαφώνησαν, δήλωσαν πως κανείς δεν θα τους επιβάλει τι θα περιλαμβάνει το Σύνταγμά τους.
Μόνο οι δικοί μας, που το Σύνταγμα το έχουν κάνει λάστιχο, τόσο που να χωρά και την ατιμωρησία τους, το παίζουν μπλαζέ.
Προφανώς, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνταγματική αναθεώρηση πριν από το 2013. Κι’ ας θέλουν Μέρκελ και Σαρκοζί να γίνει αυτό ως το 2012.
Αλλά για τον συνταγματολόγο υπουργό των Οικονομικών και πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Όπως μας είπε, μέσω των «κύκλων» του – είδατε πώς το «ρεύμα» γίνεται… «κύκλοι»; - «η συνταγματική κατοχύρωση του δημοσιονομικού κανόνα, ούτως ή άλλως, κατ' αποτέλεσμα, υφίσταται ήδη, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 28 του Ελληνικού Συντάγματος, οι σχετικοί κανόνες του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου υπερισχύουν της εθνικής νομοθεσίας»!
Τι λέτε καλέ! Πρόκειται για «πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο»; Ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε;
Είπαν και κάτι ακόμη οι «κύκλοι»: «Άλλωστε, όλο το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής σε αυτό στοχεύει: Στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης».
Τι λέτε καλέ; Το ίδιο είναι;
Κι’ αν αύριο το πρωί της καπνίσει της Τουρκίας να ενεργοποιήσει το casus belli και να μας κηρύξει τον πόλεμο, εμείς τι θα πούμε;
Δεν παραγγέλνουμε όπλα για να αντιμετωπίσουμε τον εισβολέα, επειδή πρέπει να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς;
Θα έλθουν οι Γαλλογερμανοί να πολεμήσουν με τα δικά τους κανόνια; Μα αυτοί δεν έχουν ακόμη ενεργοποιήσει καν τη Συνθήκη της Λισαβόνας που ακριβώς αυτό τους επιβάλλει.
Μήπως θα έλθουν οι Σοσιαλδημοκράτες της Φινλανδίας που ζήτησαν δανεικά για τα δανεικά; Μα αυτοί για να ξεφύγουν από τον Στάλιν έτρεξαν να κρυφτούν στην αγκαλιά του Χίτλερ!
Οπότε τι θα συμβεί; Θα αφήσουμε να καταληφθούν μερικά νησιά επειδή το Σύνταγμα θα μας απαγορεύει να δανειστούμε για να αντιμετωπίσουμε τον εισβολέα;
Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα. Η Ελλάδα ποτέ δεν θέλησε να εξηγήσει στους «εταίρους» (λέμε τώρα) ότι εδώ δεν είναι Λουξεμβούργο. Εδώ έχουμε τρελαθεί στους εξοπλισμούς για να προλαβαίνουμε την εξοπλισμένη ως αστακό Τουρκία, την οποία θέλουν και να εντάξουν (Ολλανδοί, Φιλανδοί και άλλοι) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά το κρατάμε κρυφό!
Υπάρχει και ένα ακόμη (κορυφαίο) πρόβλημα: Η παρούσα κυβέρνηση έχει τόσο πολύ συκοφαντήσει τη χώρα σε όλους αυτούς, που δεν μπορεί να την υπερασπιστεί αξιόπιστα.
Και αυτός είναι αρκετός λόγος για να φύγει…
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου