Και όμως, υπάρχουν μπουρλοτιέρηδες για ένα νέο Γουδί

ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ αυτή η πέννα σήμερα αν δεν θυμίσει ότι τα μεσάνυχτα της 14ης Αυγούστου του 1909 ξεκινούσε η μεγαλύτερη δημοκρατική επανάσταση της νεότερης ελληνικής ιστορίας... Η επανάσταση του συνταγματάρχη Ζορμπά στο Γουδί που έσωσε την πατρίδα από την παρακμή και έφερε στην εξουσία τον Βενιζέλο!..

ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ αυτή η πέννα αν δεν θυμίσει ότι οι αιτίες της επανάστασης εκείνης ήταν απολύτως όμοιες με τις σημερινές και ότι το τελεσίγραφο των επαναστατών προς τον τότε βασιλέα έγραφε: «Ο ελληνικός λαός, ο σφαδάζων υπό το πέλμα της κακοδιοικήσεως, ο χρεωκοπών καθ’ εκάστην διότι η φορολογία του απεμύζησε τας δυνάμεις του, ο παχύνων τους κηφήνας διά της συναλλαγής, δεν υποφέρει πλέον και είναι αποφασισμένος να μη δεχθεί άλλους εξευτελισμούς...»!

ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ αυτή η πέννα αν δεν θυμηθεί ότι την επανάσταση εκείνη πυροδότησαν από τα γραφεία των εφημερίδων οι τότε μεγάλοι αγωνιστές του Τύπου, ανάμεσά τους ο Κωστής Χαιρόπουλος, ο Βλάσης Γαβριηλίδης, ο Γιώργος Σουρής και δεκάδες άλλοι, κατά κανόνα απένταροι, αλλά αγνοί πατριώτες και άδολοι δημοκράτες, άφοβοι μπροστά στον θάνατο, αδιάφοροι μπροστά στο χρήμα - με το κιάλι ψάχνει να βρει κανείς όμοιούς τους σήμερα!..

ΠΩΣ ΝΑ ΤΡΕΞΕΙ αυτή η πέννα αν δεν θυμίσει ότι ένας από τους «μπουρλοτιέρηδες» εκείνης της επανάστασης, ο Κωστής Χαιρόπουλος, δύο μήνες πριν από την έκρηξή της, τόλμησε να δημοσιεύσει στον «Χρόνο» ολοσέλιδο προφητικό άρθρο με τεράστια φωτογραφία του Βενιζέλου και με τίτλο «Θέλομεν νέον άνδρα διά τον αγώνα»! Και ότι ένας άλλος «μπουρλοτιέρης», ο Βλάσης Γαβριηλίδης της «Ακρόπολης», έγραψε με το χέρι του το «προνουντσιαμέντο» της Επανάστασης που διάβασε ο Ζορμπάς στο Γουδί, σαν σήμερα στις 14 Αυγούστου του 1909.

ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ, όμως, στο σήμερα: Καθώς διάβαζε η γραμματέας μου ετούτες τις γραμμές, πετάχτηκε να παρατηρήσει: «Καλά τα θυμίζεις όλα αυτά, δάσκαλε! Αλλά τότε, οι “μπουρλοτιέρηδες”, όπως τους λες, είχαν στο μυαλό τους τον νεαρό επαναστάτη του Θερίσου, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Σήμερα πού είναι οι “μπουρλοτιέρηδες” και πού είναι ο νέος επαναστάτης να βγάλει την Ελλάδα από τη μιζέρια;».

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, αλήθεια; Και όμως, υπάρχουν. Στα γραφεία των εφημερίδων και των σταθμών, μπροστά στα κομπιούτερ είναι σκυμμένα αγόρια και κορίτσια με την καρδιά τους πυρωμένη και το μυαλό τους ξαναμμένο. Στον απέραντο κόσμο των «μπλογκς» ξενυχτάνε εξαγριωμένοι σπουδαστές που σίγουρα κάποια νύχτα, κάποιο Γουδί θα γεμίσουν, όπως τότε οι 3.000 φαντάροι του Ζορμπά...

ΟΣΟ ΓΙΑ τον Βενιζέλο του 2011 ή του 2012 ή -άγνωστο ποιου έτους ακριβώς- αυτός θα «σκάσει μύτη» από εκεί που δεν το περιμένουμε. Ακόμη και μέσα από τα σημερινά κόμματα-μούχλες ή από τα σημερινά media-μούχλες ή από τις σημερινές άγουρες ιστοσελίδες. Από κάπου θα ξεπηδήσουν ταλέντα έτοιμα για μεγάλες ανατροπές. Μήπως δεν ήταν επαναστάτης ο εκλιπών Αναστάσης Πεπονής; Μήπως δεν είναι «θαμμένοι» ανάλογοι Πεπονήδες σε όλα τα κόμματα, ακόμη και στην αθεράπευτα μουχλιασμένη Αριστερά;

Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του Γεωργίου Παπανδρέου, με τους γκεμπελίσκους της προπαγάνδας του, έχει στρέψει ύπουλα την προσοχή του λαού μας στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Για να του δικαιολογηθεί λίαν προσεχώς ότι δεν θα φταίει αυτή αν πέσουμε στη μαύρη φτώχεια - πράγμα απολύτως αναμενόμενο...

ΠΩΣ ΟΜΩΣ να βάλει τελεία και παύλα αυτή η πέννα σήμερα αν δεν πει στον κόσμο που την εμπιστεύεται ότι το πρόβλημα της πατρίδας είναι βαθιά ΠΟΛΙΤΙΚΟ, βαθιά ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, βαθιά ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ; Και δεν κουκουλώνεται με επικοινωνιακές κουρελούδες, ότι για όλα φταίει η παγκόσμια κρίση. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι το ισχύον σύστημα εξουσίας πάλιωσε, μούχλιασε, βρωμάει και ζέχνει. Δεν μένει παρά ένας επαναστατικός καυτηριασμός. Αναίμακτος ίσως, αλλά κεραυνοβόλος, όπως εκείνος του 1909, πρωτεργάτης του οποίου (για να μην το ξεχνάμε) ήταν και ο παππούς του σημερινού (πρώτου) αντιπροέδρου της κατοχικής κυβέρνησης... 

(Από τη Real News)

Γράφει ο
Χρήστος Πασαλάρης