Η Ευρώπη που οραματίζεται (μόνο;) ο Σόιμπλε…

Παραμένει η πιο εμβληματική, και πιθανότατα η πιο ισχυρή πολιτική προσωπικότητα που σεργιανίζει στην Ευρώπη του σήμερα. Έστω και πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι του, η εικόνα την οποία εκπέμπει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι αυτή του σεβασμού και της αναγνώρισης, με συνδυαστικές δόσεις… ανησυχίας για το που μπορούν να οδηγήσουν όσα σκέφτεται και επομένως μπορεί να δρομολογήσει προς υλοποίηση ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Με τη συνέντευξη που παραχώρησε στη FAZ, μιλώντας για την Ευρώπη που έρχεται, ή τουλάχιστον που ο ίδιος θα ήθελε να δει να παίρνει σάρκα και οστά, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επέλεξε συνειδητά μια περισσότερο ανθρώπινη πτυχή της ρητορικής του.

Ίσως για να κεντρίσει εξαρχής το ενδιαφέρον του αναγνώστη-ακροατή, και παράλληλα να προϊδεάσει θετικά για όσα θα ακουστούν στη συνέχεια. Case study…

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε λοιπόν ήταν σαφής στις προτάσεις του: Η επόμενη Ευρώπη θα πρέπει να έχει τη δική της, εκλεγμένη κεντρική κυβέρνηση. Που θα αποφασίζει για τις τύχες όλων των κρατών, έχοντας εξασφαλίσει τη λαϊκή έγκριση μέσω ετυμηγορίας στην κάλπη.

Η Ευρώπη αυτή θα πρέπει να έχει τον δικό της, εκλεγμένο επίσης από τον λαό πρόεδρο, όπως συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και αλλού.

Και αυτή η Ευρώπη, θα πρέπει να αισθάνεται περίσσευμα εμπιστοσύνης μεταξύ των ενεργών κυττάρων της, ώστε να έχει ως επίσημη γλώσσα την αγγλική, έστω και στη… σπαστή εκδοχή της. Όπως την ομιλεί ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ώστε ακόμη και μέσα από την ταλαιπωρία να καταλάβει ο ένας τι θέλει να πει ο άλλος, οι δεσμοί εμπιστοσύνης να εδραιώνονται.

Το remake του “έχω ένα όνειρο” λοιπόν, στη γερμανική εκδοχή του για το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Στα όρια του συναρπαστικού. Γιατί προϋποθέτει και κάτι που δεν λέει ευθέως ο Γερμανός πολιτικός, το γνωρίζει ωστόσο καλά και αφήνει τη φαντασία να το ανακαλύψει μόνη της.

Αυτή η Ευρώπη, του κοινού μέλλοντος και της δημιουργικής εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών και των ηγεσιών τους, προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας. Αλλαγή ταχύτητας. Αλλαγή γενιάς…