Ο “αόρατος υποψήφιος” πλανητάρχης

Με τα δεδομένα που μέχρι στιγμής έχουμε μπροστά μας, ο Μπαράκ Ομπάμα οδεύει για μια μάλλον αυτονόητη επικράτηση στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, που θα σημάνει την αυτόματη ανανέωση της παραμονής του στον Λευκό Οίκο, για άλλα τέσσερα χρόνια.

Ο εν ενεργεία Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών περισσότερο κινδυνεύει από τη διάψευση των προσδοκιών που τον περιέβαλαν, παρά από την αυτόνομη πολιτική δυναμική κάποιου από τους υποψηφίους των Ρεπουμπλικανών.

Στο στρατόπεδο του κόμματος που έδωσε στον πλανήτη έναν Ρόναλντ Ρέιγκαν αλλά και (δυστυχώς) έναν… Τζορτζ Μπους τον νεώτερο, υπήρχε εξαρχής ένδεια ελκυστικών υποψηφιοτήτων. Καθώς μάλιστα το δίδυμο που ξεχωρίζει είναι αυτό των Μιτ Ρόμνεϊ και Νιούτ Γκίνγκριτς, δηλαδή ενός Μορμόνου πολυεκατομμυριούχου, και ενός βετεράνου ακραίου συντηρητικού, κάθε σοβαρή πολιτική ανάλυση για την έκβαση της αναμέτρησης του Νοεμβρίου, περισσεύει.

Τα δεδομένα γίνονται ακόμη πιο δυσμενή για τους Ρεπουμπλικανούς, λόγω της λυσσώδους αντιπαράθεσης Ρόμνεϊ-Γκίνγκριτς, με προσωπικούς χαρακτηρισμούς και αποκαλύψεις, που αναμένεται να αποτελέσουν ισχυρά πολιτικά και επικοινωνιακά όπλα για το επιτελείο Ομπάμα.

Η παραπάνω πραγματικότητα, έχει οδηγήσει τις «ιερές αγελάδες» του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, να αναζητούν μια «τρίτη λύση». Δηλαδή, έναν υποψήφιο με λάμψη και αυξημένη δημοφιλία, ο οποίος θα έμπαινε απρόσμενα στην κούρσα για το χρίσμα τον Φεβρουάριο, και καθώς ακόμη παραμένουν διεκδικούμενες αρκετές προκριματικές αναμετρήσεις με σημαντικό αριθμό εκλεκτόρων, θα μπορούσε να κερδίσει το χρίσμα.

Και στη συνέχεια, να κοντράρει επί ίσοις όροις τον Μπαράκ Ομπάμα στην εθνική αναμέτρηση του Νοεμβρίου, με αντικειμενικά περισσότερες πιθανότητες ανατροπής και επικράτησης.

Ο Κυβερνήτης του Νιού Τζέρσεϊ Κρις Κρίστι, ο Κυβερνήτης της Ιντιάνα Μιτς Ντάνιελς, και φυσικά ο πρώην Κυβερνήτης της Φλόριντα Τζεμπ Μπους είναι τα τρία ονόματα που έρχονται στο προσκήνιο για τους Ρεπουμπλικανούς, όταν η συζήτηση για μια 3^η λύση ξεφεύγει από τα όρια της φιλολογίας. Όπως φυσικά και εκείνο της Κοντολίζα Ράις, για την οποία άλλωστε έχει ακουστεί και το σενάριο της υποψηφιότητάς της ως Αντιπροέδρου, στο πλευρό του Μιτ Ρόμνεϊ, ώστε να γίνει το ψηφοδέλτιο των Ρεπουμπλικανών περισσότερο ελκυστικό.

Και οι τρεις προαναφερθέντες ωστόσο, φαίνεται να προτιμούν να βάλουν στον πάγο τις προσωπικές φιλοδοξίες τους, αναμένοντας την αναμέτρηση του 2016. Τότε που τα πολιτικά επιχειρήματα των Ρεπουμπλικανών θα ακούγονται περισσότερο ρεαλιστικά από την αμερικανική κοινωνία, μετά από οκτώ χρόνια θητείας των Δημοκρατικών στον Λευκό Οίκο. Όχι τέσσερα.

Απ’ την άλλη, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δείχνει να μην μπορεί να περιμένει. Ίσως επειδή στη σημερινή πολιτική συγκυρία, έχει παραδοθεί σχεδόν εξολοκλήρου στις ακραίες φωνές του Tea Party. Φωνές που, αν επικρατήσουν, σε τέσσερα χρόνια από σήμερα δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν μετριοπαθή Ρεπουμπλικανό να διεκδικήσει με σοβαρές πιθανότητες το προεδρικό χρίσμα, όταν το Tea Party θα στοιχίζεται πίσω από τη Σάρα Πέιλιν, ή τον Ρικ Πέρι.

http://www.statesmen.gr

29.01.2012ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ