Ο βίος και πολιτεία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι

Στην τελευταία του συνέντευξη αποκάλυψε δακρυσμένος ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος πρωθυπουργός. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποχωρεί από την πολιτική ζωή της Ιταλίας εξαιτίας των οικονομικών σκανδάλων αλλά και τον ροζ περιπετειών στις οποίες είχε μία... αδυναμία.


Γιος ενός τραπεζικού υπαλλήλου και μία νοικοκυράς, ως μαθητής έγραφε τις εργασίες των συμμαθητών του και «πληρωνόταν» με το κολατσιό τους. Έπαιζε μπάσο, τραγουδούσε σε συγκρότημα ενώ στα φοιτητικά του χρόνια έπαιρνε το μικρόφωνο και με τον ντράμερ του γυμνασιακού συγκροτήματος διασκέδαζαν τους τουρίστες στα κρουαζιερόπλοια έναντι αμοιβής.

Ανήσυχο και επιχειρηματικό πνεύμα σε ηλικία μόλις 20 ετών πουλούσε σκούπες κι έστησε την πρώτη του επιχείρηση. Με τη βοήθεια δανείων που του παραχώρησε τράπεζα στην οποία εργαζόταν ο πατέρας του αγόρασε μία τεράστια έκταση στο Μιλάνο που αργότερα ονομάστηκε Μιλάνο 2 και εκεί ο Μπερλουσκόνι μπαίνει στον χώρο των media. 

Έχτισε το πρώτο του τηλεοπτικό πλατό που ήταν ο προάγγελος των τριών ιδιωτικών καναλιών τα οποία ακολούθησαν. Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας άλλαξε το τηλεοπτικό τοπίο αλλά και την η μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης με βουλευτές και πολιτικούς να τσακώνονται on air. Ο όμιλος Mediaset εξελίχθηκε σε τηλεοπτική αυτοκρατορία και ο Σίλβιο αγόρασε εφημερίδες , περιοδικά αλλά και άλλα Μέσα διευρύνοντας τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες και συσσωρεύοντας πλούτο μέσα από τον κολοσσό Fininvest. 

Το 1993 εισβάλλει στην πολιτική με το κόμμα του, Forza Italia. Μέσα σε ένα χρόνο διορίζεται πρωθυπουργός. Η πρώτη του θητεία θα διαρκέσει μόνο 7 μήνες καθώς πέφτει έπειτα από διαφωνία των κυβερνητικών εταίρων και καταδίκη του ίδιου για φοροδιαφυγή από το δικαστήριο του Μιλάνου. 

Δύο χρόνια αργότερα χάνει τις εκλογές από τον Ρομάνο Πρόντι αλλά το 2001 επιστρέφει στην εξουσία δριμύτερος. Θα ξαναχάσει τις εκλογές και πάλι από τον Πρόντι μία δεκαετία αργότερα και το 2008 επιστρέφει για τελευταία φορά με το «Κόμμα της Ελευθερίας». 

Η τελευταία του θητεία στιγματίζεται από σκάνδαλα με ιερόδουλες και συνοδούς πολυτελείας αλλά και κατηγορίες για διαφθορά και φοροδιαφυγή. Τίποτα όμως δεν στάθηκε ικανό να τον ρίξει από τον πρωθυπουργικό θώκο μέχρι το 2011 που η Ιταλία βυθίζεται στο χάος της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη και για την οποία θεωρείται ο βασικότερος υπεύθυνος καθώς κράτησε την χώρα στις παραδοσιακές δομές και δεν ενδιαφέρθηκε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις.

Ο Σίλβιο είναι μεγάλος τιμητής του γυναικείου φίλου. Ποτέ δεν έκρυψε τις προτιμήσεις του στο ωραίο φύλο. Ο ίδιος έλεγε ότι ποτέ του δεν πλήρωνε για σεξ όμως το αντίθετο υποστήριξαν οι δεκάδες ιερόδουλες και συνοδοί πολυτελείας στις συνεντεύξεις τους. Ο όρος «μπούνγκα-μπούνγκα» δόθηκε στα περίφημα πάρτι του Μπερλουσκόνι το 2009 όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι φωτογραφίες με γυμνόστηθες κοπέλες στη βίλα του στη Ρώμη και μίλησε για αυτά η 43χρονη συνοδός πολυτελείας Πατρίτσια Ντ’ Αντάριο. 

Το αποκορύφωμα ήταν η δίκη του για την ανήλικη Μαροκινή «Ρούμπι» ελ Μαρούγκ, η οποία συνελήφθη για κλοπή με τον πρώην πρωθυπουργό να κατηγορείται ότι μεσολάβησε για να απελευθερωθεί. Ο ίδιος είπε ότι νόμιζε ότι ήταν ανιψιά του Χόσνι Μπουμπάρακ.

Η πιο διάσημη γκάφα του Σίλβιο θεωρείται η δήλωση που έκανε το 2008 όταν είπε για τον Μπαράκ Ομπάμα ότι είναι: «νέος, όμορφος και μαυρισμένος».

Στην τελευταία του συνέντευξη αποκάλυψε δακρυσμένος ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος πρωθυπουργός. «Το τέλος του Καβαλιέρε» έσπευσαν να επισημάνουν πολλά μέσα ενημέρωσης.

Ωστόσο παρά τα σκάνδαλα και την πολυτάραχη ζωή του μεγιστάνα, πολλοί είναι οι Ιταλοί που εμφανίζονται σήμερα διστακτικοί να ξεγράψουν τον Μπερλουσκόνι. Μπορεί να κράτησε την χώρα προσκολλημένη στις παραδοσιακές δομές, από την άλλη όμως είναι η μοναδική φωνή που είναι στο πλάι των πληγέντων από την λιτότητα καταγγέλλοντας την Μέρκελ και την σκληρή της στάση.