Τι κάνει σήμερα η Κωνσταντίνα Μιχαήλ;

Γεννήθηκε στη Ρόδο και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτος της δραματικής σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη. 

Παρακολούθησε σεμινάρια για την εισαγωγή στο αρχαίο δράμα και σεμινάρια χοροκίνησης. Έκανε κλασικό και μοντέρνο χορό καθώς και μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας.


Πρωταγωνίστησε και συμμετείχε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές όπως για παράδειγμα την πολύ γνωστή σειρά «Love sorry», «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή», «Μις Νταίζη» και άλλες ενώ συμμετείχε ακόμη και σε θεατρικές παραστάσεις όπως για παράδειγμα «Δέκα μέρες στο Παρίσι», «Μεγάλη Κυρά της Τραπεζούντας», κ.ά.
Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ όμως έχει πολλές ακόμη δραστηριότητες, εξίσου σημαντικές. Εδώ και αρκετά χρόνια γράφει και σκηνοθετεί παραστάσεις για παιδιά με αναπηρίες σε συνεργασία με το κέντρο αποθεραπείας παιδιών με αισθητικό-κινητικές διαταραχές «Κιβωτός». 

Έχει διατελέσει μάλιστα ραδιοφωνική παραγωγός σε πολλούς σταθμούς της Αθήνας. 

Αυτή την περίοδο, όπως λέει στο newsbeast.gr, ετοιμάζεται για την παράσταση «Κόκκινα Φανάρια» που θα ανεβεί στο Εθνικό Θέατρο. Και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα “Κόκκινα φανάρια” ανεβαίνουν μετά από πολλά χρόνια στο Εθνικό θέατρο (αίθουσα REX) τον Ιανουάριο του 2013. Οι πρόβες αρχίζουν στα μέσα του Οκτώβρη. Είμαι ξετρελαμένη από τη χαρά μου και την τιμή που μου έκανε ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος να μου εμπιστευτεί το ρόλο της Μαίρης (Μαιρη Χρονοπούλου)».

Παρά το ότι πέρασε από την τηλεόραση, πλέον, όπως υποστηρίζει, κανείς δεν μπορεί να κάνει σχέδια. «Για την τηλεόραση δεν μπορεί να κάνει κανείς σχέδια και ούτε να ελπίζει. Προς το παρόν ότι πρόκειται να υπάρξει πρόγραμμα που να θεωρείται αξιοπρεπές τουλάχιστον! Υπάρχει πιθανότητα να συμμετάσχω σε ταινία αλλά δεν είναι σίγουρο ακόμα», αναφέρει. 

Για να τονίσει: «Όμως, πάντα, ασχολούμαι και με άλλες εξωεπαγγελματικές ασχολίες γιατί δε μου αρέσει η στασιμότητα και η μιζέρια του καναπέ και ...της κρίσης ιδανικών!».

Πιστεύει ότι για να ασχοληθεί κανείς με την υποκριτική, χρειάζεται να είναι απόλυτα αφοσιωμένος σε αυτή τη δουλειά. Και γι’ αυτό σημειώνει: «Όποιος ανακαλύπτει την αγάπη του και την ικανότητα να "παίζει" οφείλει να την ακολουθεί σαν απαραίτητο συστατικό της ζωής του».

Αναφέρει ότι η κρίση πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Και γι’ αυτό προσθέτει: «Κρίση υπάρχει πάντα στο επάγγελμα αυτό. Έτσι, όποιος δεν καταλάβει γρήγορα τις θυσίες που χρειάζεται για να γίνεις και να παραμείνεις ηθοποιός, καλύτερα να κοιτάξει αλλού! Η ίδια η δουλειά σε "πετάει" έξω κι έπειτα δεν υπάρχει χειρότερο από ματαιωμένο όνειρο κι άδεια τσέπη!».

 

Για το αν θα συμβούλευε τους νέους να γίνουν ηθοποιοί, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι νέοι να σπουδάζουν, να κάνουν όνειρα και να μην τα εγκαταλείπουν. Και κυρίως να υπάρχει η ελάχιστη και βασική δυνατότητα εργασίας και διαβίωσης».

Στον ελεύθερό της χρόνο προσπαθεί να συνδυάζει τα πάντα. «Βρίσκομαι με τους φίλους μου, τρώμε όλοι μαζί, μαγειρεύουμε, πίνουμε και γλεντάμε! Μπορεί να βγούμε στους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας και να πάμε σε μπαρ και κλαμπ (ότι έχει κέφι)», λέει. 

Και φυσικά επισκέπτεται και το θέατρο. «Βλέπω πολλές παραστάσεις, θέατρο, χορό, μουσική». Διαβάζει επίσης πάρα πολύ. «Η σχέση μου με τα βιβλία είναι δεδομένη και χάριν του πανεπιστημίου, αλλά και της αγάπης που τους έχω. Βλέπω συχνά τους γονείς μου, τα αδέλφια μου και τις χαριτωμένες ανιψιές μου, όπου αυτοσχεδιάζουμε σε τρέλες και σκετς. Πάντα θα υπάρχει μια σημαντική θέση στην καρδιά μου για το ταίρι μου κι οι περιπέτειες μας».

Πάντως, λόγω της κρίσης έχει σταματήσει τα ταξίδια. Και σημειώνει: «Λόγω της εκτεταμένης κρίσης δεν ταξιδεύω, δεν συμμετέχω σε κοσμικά που απαιτούν προετοιμασίες και λούσα! Δεν αγαπώ τα μπουζούκια (παρά μόνο τις τρέλες του Μαζωνάκη)», λέει. Και εύχεται η παράσταση τα «Κόκκινα Φανάρια» να πάει αρκετά καλά.