Κυβέρνηση και τρόικα σε… blame game

Από καθυστέρηση σε καθυστέρηση οδηγούν τη διαπραγμάτευση οι δανειστές, ζητώντας συνεχώς νέα στοιχεία για την πορεία των εσόδων, αλλά και τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ χθες ανέβαλαν το προγραμματισμένο ραντεβού με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η ελληνική πλευρά επιρρίπτει τις ευθύνες για την καθυστέρηση στην τρόικα, ενώ όπως εκτιμούν υψηλόβαθμα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, δεν αναμένεται να υπάρξει συμφωνία ούτε στο σημερινό διπλό ραντεβού του Γιάννη Στουρνάρα με τους επικεφαλής του κλιμακίου, οι οποίοι στη συνέχεια αναχωρούν για το Eurogroup της Πέμπτης.

Κορυφαίο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών έλεγε χθες ότι “η καθυστέρηση είναι ευθύνη της Τρόικας”, συμπληρώνοντας πως “εμείς ήμασταν καθ’ όλα έτοιμοι, ενώ τα δημοσιονομικά μεγέθη είναι καλύτερα από κάθε άλλη φορά”. Το ίδιο στέλεχος τόνιζε πως η κυβέρνηση θέλει να κλείσει τη διαπραγμάτευση το συντομότερο δυνατόν, όμως διαθέτει και υπομονή.

Πάντως, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, Σάιμον Ο’ Κόνορ, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, χαρακτήρισε “τελείως ψευδείς οποιεσδήποτε φήμες ή αναφορές ότι η αποστολή της Τρόικας σκοπίμως καθυστερεί”, αρνήθηκς όμως να δώσει  συγκεκριμένη ημερομηνία για την επιστροφή των επικεφαλής του κλιμακίου υποστηρίζοντας ότι “ο ακριβής χρόνος της επιστροφής τους  θα αποφασιστεί τις επόμενες ημέρες. Τα τεχνικά κλιμάκια παραμένουν στην Αθήνα, άρα η αποστολή συνεχίζεται”.

Όλα τα καυτά μέτωπα παραμένουν ανοιχτά, με βασικότερο το χάσμα για το δημοσιονομικό κενό του 2014 και τα μέτρα με τα οποία αυτό θα καλυφθεί, καθώς η ελληνική πλευρά επιμένει σε 500 εκ. και η τρόικα σε 2,9 δισ. ευρώ.

Ανοιχτό παραμένει ακόμη το θέμα του ενιαίου φόρου στα ακίνητα, η τύχη των αμυντικών βιομηχανιών, με την τρόικα να επιμένει σε λουκέτο, το ζήτημα των απολύσεων στο δημόσιο, με την άρνηση των δανειστών να συμπεριλάβουν στον τελικό αριθμό τους απολυμένους από τις αμυντικές βιομηχανίες και τους συμβασιούχους, καθώς και το εάν θα δοθεί δίμηνη παράταση στη δεύτερη φάση της κινητικότητας.

Στελέχη της Κομισιόν, πάντως, υποστηρίζουν ότι υπάρχει δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι δεν έχουν εφαρμοστεί ψηφισμένα μέτρα όπως η καθολική εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, αλλά και οι περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών.