Ο γιoς ενός ήρωα της Αριστεράς στο Επικρατείας της ΝΔ

Το όνομα του δεν είναι βαρύ σαν ιστορία, είναι από μόνο του Ιστορία. Επέλεξε να διατηρήσει χαμηλό προφίλ και να ασχοληθεί με τα επιχειρηματικά, επιλέγοντας συνειδητά, μέχρι πρότινος, να μείνει εκτός πολιτικού στερεώματος αν όλοι γνώριζαν πως το επίθετο του και μόνο θα του επέτρεπε να εκλέγεται εσαεί βουλευτής σε κάποιο κόμμα της κεντροαριστεράς.


Ο Θεόδωρος Λαμπράκης, γιος του ιστορικού αγωνιστή της Αριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκηαποτελεί αναμφίβολα ηχηρή παρουσία στοψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, όπου καταλαμβάνει την όγδοη θέση, δίνοντας την ευκαιρία στη ΝΔ να κάνει λόγο για μια πρώτη επικοινωνιακή «νίκη».

Σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα πατριωτικό μέτωπο στα ψηφοδέλτιά του, ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή από εκείνη του Θεόδωρου Λαμπράκη. Ο πατέρας του, Γρηγόρης Λαμπράκης γιατρός, αθλητής με πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες, πολιτικός μα πάνω από όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης, εκλέχθηκε για πρώτη φορά το 1961 βουλευτής με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη».

Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες. Το όνομά του έμελε να γραφτεί στο πάνθεον της Ιστορίας στις 22 Μαΐου του 1963όταν και μετά το πέρας της συγκέντρωσης για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση για να υποκύψει στα τραύματά του λίγες μέρες αργότερα.

Αν και για τους περισσότερους- ακόμα και για γαλάζια στελέχη, το όνομά του αποτέλεσε τη μεγάλη έκπληξη στα ψηφοδέλτια Επικρατείας της ΝΔ. Παράλληλα με τις σχετικές διαρροές που είχαν υπάρξει το περασμένο καλοκαίρι, μια σύντομη αναδρομή στο βιογραφικό του Θεόδωρου Λαμπράκη αποδεικνύει πως η προσχώρησή του στο κόμμα της Συγγρού ήταν προδιαγεγραμμένη εδώ και αρκετό καιρό.

Γεννημένος πριν περίπου 50 χρόνια, τελείωσε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Buckingham και απέκτησε Master από το City University. Από το 1991 έως το 2003 διετέλεσε Οικονομικός Διευθυντής σε διάφορες επιχειρήσεις και έκτοτε δραστηριοποιείται στον επιχειρηματικό τομέα.

Ο Θεόδωρος Λαμπράκης πήρε το βάφτισμα του πυρός στις τελευταίες δημοτικές εκλογές σε ψηφοδέλτιοπροσκείμενο στη Νέα Δημοκρατία, βάζοντας υποψηφιότητα στον τόπο της μόνιμης κατοικίας του με τοεκλεγέντα δήμαρχο Χαλανδρίου Γιώργο Κουράση. Ωστόσο, ο ίδιος δεν εξελέγη.

Η πολιτική προέκυψε πολύ ξαφνικά στη ζωή του πριν δύο χρόνια. Σε μια συνάντηση που είχε με τον τότε υποψήφιο δήμαρχο Χαλανδρίου, ο κ. Κουράσης του πρότεινε να κατέβει στις εκλογές και εκείνος απάντησε «γιατί όχι, κι ας μη βγω».

Αν και ο ίδιος σε συνέντευξή του στο «Βήμα», είχε αρνηθεί το γεγονός, οι πληροφορίες αναφέρουν πως είχε δεχθεί πριν μερικά χρόνια ανεπίσημες προτάσεις να είναι υποψήφιος βουλευτής τόσο από το ΚΚΕ, όσο και από τη Νέα Δημοκρατία, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Αρνήθηκε και στις δυο περιπτώσεις.

«Ο κόσμος είναι μπουχτισμένος. Ζούμε ένα γενικότερο κενό. Οδεύουμε σε ολοκληρωτική φθορά των κομμάτων. Τι καινούργιο θα παρουσιαστεί δεν ξέρω. Ούτε όμως είναι λύση η αποχή. Πάλεψε κόσμος για το δικαίωμα στην ψήφο, η αυτο-στέρησή της είναι καταστροφική. Ειδικά στις τοπικές εκλογές οφείλουμε να ψηφίζουμε, επηρεάζουν απόλυτα την καθημερινότητά μας», υποστήριξε ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.

Η ιστορική αξία του επιθέτου του δεν φαίνεται να τον απασχόλησε ποτέ. Με τα χρόνια συνειδητοποίησε τη «βαριά» πολιτική κληρονομιά που του άφησε ο πατέρα του αφού όπως λέει, ποτέ δεν έψαξε να μάθει τι συνέβη τον Μάιο του 1963. Σύμφωνα με τον ίδιο, παρά τις προτροπές άλλων, δεν χρησιμοποίησε ποτέ την ιστορία του πατέρα του για να αναδειχθεί και δεν το μετάνιωσε.

«Δεν ανήκα ποτέ σε κάποιο κόμμα, είμαι ένας ελεύθερος πολίτης. Αφήστε που σιχαίνομαι τον "ρατσισμό" των χαρακτηρισμών, δεξιός, κομμουνιστής και πασόκος. Και ο πατέρας μου δεν ήταν κομμουνιστής. Συνεργαζόμενος ήταν με την ΕΔΑ. Ελεύθερος άνθρωπος ήταν, δημοκρατικός. Υπάρχουν και κακοί κομμουνιστές και καλοί, υπάρχουν και καλοί δεξιοί και κακοί. Όλα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο. Αν είναι σωστός, δεν έχει σημασία ποιο κόμμα υποστηρίζει», έχει δηλώσει πρόσφατα ο Θεόδωρος Λαμπράκης.

Διορατικός αν μη τι άλλο για τις πολιτικές εξελίξεις που θα ακολουθούσαν...


Γωγώ Κυριαζή




http://www.enikos.gr