Οι χειρότεροι δαίμονες σε ολάκερη την Ιστορία

Η δαιμονολογία έχει διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στη θρησκευτική και μυθολογική ιστορία της ανθρωπότητας, με τα διαβολικά πνεύματα να στοιχειώνουν το φαντασιακό λαών, φυλών και εθνών στα πέρατα του κόσμου.
 

Με τη δράση τους να λογίζεται ακραία τρομακτική, τα «τζίνια» είχαν την περίοπτη θέση τους σε όλων των ειδών τις παραδόσεις, ως προάγγελοι του κακού ή απλοί υπηρέτες σατανικών και κακόβουλων δυνάμεων.

Κι ενώ διαπρεπείς θεολόγοι και μελετητές αρχαίων μύθων έχουν κατηγοριοποιήσει τα δαιμόνια της οικουμένης, ο τελικός αριθμός τους ξεπερνάει ακόμα και την πιο ζοφερή φαντασία!

Ας δούμε λοιπόν μια σειρά από φρικτούς δαίμονες διαφόρων θρησκευτικών και μυθολογικών παραδόσεων (ο Εωσφόρος θα εξαιρεθεί ως το αρχετυπικό κακό), με τα πνεύματα να είναι αυτά που κυβερνούν τελικά την παγκόσμια συλλογική συνείδηση.

Σατανάδες του κόσμου, παιδιά του σκότους, ενωθείτε!

Αγάρες



Προέλευση: χριστιανική δαιμονολογική παράδοση

Το αρσενικό δαιμόνιο κάνει «αυτούς που τρέχουν να ακινητοποιούνται», ενώ πιστεύεται ότι κυβερνά και τους σεισμούς. Η δράση του δεν σταματά ωστόσο εκεί: είναι ο απόλυτος ηγεμόνας της ανατολικής ζώνης της Κόλασης(!) και έχει στη δούλεψή του 31 λεγεώνες δαιμόνων, τους οποίους και στέλνει στους φρικιαστικούς σκοπούς του. Είναι βέβαια και ένας από τους πλέον παράξενους στην όψη δαίμονες, καθώς απεικονίζεται συνήθως ως χλομός γηραλέος άντρας πάνω σε κροκόδειλο, με ένα γεράκι στο πλευρό του...

Aka Manah 



Προέλευση: ζοροαστρική μυθολογία

Ο Aka Manah, επίσης γνωστός ως Akem Manah, Akoman ή Akvan, με όνομα που σημαίνει «ο manah κάνει κακό», με το «manah» στο πλαίσιο αυτό να αναπαριστά το «μυαλό», είναι ο δαίμονας που κυβερνά -και καταστρατηγεί- τον ανθρώπινο νου. Είναι το σκοτεινό πνεύμα των μοχθηρών προθέσεων, του δαιμονικού μυαλού, των κακών σκοπών, ακόμα και της απρεπούς σκέψης. Όσο για τη δουλειά του, λογίζεται απλή: προσπαθεί να αποτρέψει τους ανθρώπους από την εκπλήρωση των ηθικών τους δεσμεύσεων και των ενάρετων πράξεων, σπέρνοντας το κακό σε κάθε του πέρασμα...

Ala



Προέλευση: προ-σλαβική μεσογειακή μυθολογία

Τα δαιμόνια Ale (πληθυντικός του Ala) είναι από τους λίγους κακούς δαίμονες της λίστας που μπορούν να πειστούν να κάνουν και καλό, ακόμα και να σε βοηθήσουν, με τη μεταστροφή τους να λογίζεται βέβαια έργο τιτάνιο. Αρέσκονται κυρίως να προκαλούν κακοκαιρία (κυρίως χαλάζι και τυφώνες) για να καταστρέφουν τις ανθρώπινες καλλιέργειες, την ώρα που απολαμβάνουν να τρώνε παιδιά. Τα τελώνια αυτά είναι μάλιστα τόσο πεινασμένα που μπορούν να φάνε ακόμα και τον ήλιο και τη σελήνη, προκαλώντας τις γνωστές μας εκλείψεις. Αποτελούν ευθεία απειλή για τη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου, καθώς μπορούν να «καταλάβουν» δαιμονικά τον άνθρωπο και να τον μετατρέψουν σε πειθήνιο όργανο στις βουλές τους. Αν ωστόσο τα πλησιάσεις με σεβασμό και εμπιστοσύνη(!), τα Ale είναι έτοιμα να σε υπηρετήσουν στους αγνούς σκοπούς σου και να σε κάνουν... πλούσιο! Κι αν συναντήσετε κανένα, να ξέρετε ότι φοβούνται τους αετούς. Απεικονίζονται ως κοράκια, σύννεφα ή σκοτεινοί άνεμοι, ακόμα και ως φίδια ή θηλυκοί δράκοι, και ζουν συνήθως στη φύση, σε λίμνες, δάση, σπηλιές, βουνά ή και στα σύννεφα...

Asag 



Προέλευση: μυθολογία των Σουμερίων

Ο Asag είναι ένας από τους πολλούς δαίμονες που συναντάμε σε πολλές παραδόσεις που προκαλεί στον άνθρωπο ασθένειες και βαριές αρρώστιες. Τι τον διαφοροποιεί τότε από όλα τα νοσογόνα «ξαδελφάκια» του; Α, ότι έχει κάνει σεξ με όλα τα βουνά της υφηλίου(!), με τους αναρίθμητους πέτρινους δαίμονες-παιδιά του να τον υπερασπίζονται σε κάθε μάχη. Πιστευόταν μάλιστα ότι ήταν τόσο αποτρόπαια άσχημος και δύσμορφος που στη θέα του τα ψάρια και τα άλλα ζώα του κόσμου αυτού έβραζαν κυριολεκτικά και εξαφανίζονταν από προσώπου γης...

Βελφεγκόρ



Προέλευση: χριστιανική δαιμονολογία και καβαλιστικός αποκρυφισμός

Ο δαίμονας αυτός είναι πραγματικά ανεκδιήγητος! Ξεκίνησε τη δράση του(!) στην Ασσυρία πριν από χιλιάδες χρόνια και ήταν υπεύθυνος για σεξουαλικά όργια και άλλες ακόλαστες λαγνείες πριν περάσει στους λαούς της Μεσοποταμίας και κατόπιν στον ιουδαϊκό αποκρυφισμό της Καβαλά, όπου πλέον έσπερνε τη διχόνοια στους ανθρώπους και τους διέφθειρε με χρήματα και πλουτισμό. Τον 16ο αιώνα άλλαξε ωστόσο στρατηγική, γινόμενος ακόμα πιο πονηρός: «φύτευε» στα μυαλά των ανθρώπων ιδέες για εφευρέσεις και τους έκανε κατόπιν σκλάβους του, μόλις γίνονταν γνωστοί και πλούσιοι από την εφεύρεση που είχαν «ανακαλύψει»! Σύμφωνα με τον χριστιανικό θρύλο, ο Βελφεγκόρ στάλθηκε στη Γη από την Κόλαση για να ανακαλύψει αν ο γάμος οδηγεί στην ευτυχία. Όταν δεν βρήκε κανένα πειστήριο γι' αυτό (κομματάκι σύγχρονος εδώ ο μύθος!), αποφάσισε να παραμείνει στη Γη, γινόμενος μάλιστα «πρέσβης» του Σατανά στη Γαλλία. Απεικονίζεται είτε ως ένας φριχτός γενειοφόρος δαίμονας με κέρατα και νύχια είτε ως όμορφη νεαρή γυναίκα...

Jikininki 


Προέλευση: ιαπωνική βουδιστική παράδοση

Τα Jikininki είναι τα πνεύματα των εγωιστών, άπληστων και ασεβών ανθρώπων που παρέμειναν στον κόσμο μας μετά τον θάνατό τους. Είναι καταδικασμένα να τρέφονται με τις σάρκες των ανθρώπινων πτωμάτων, και σε πλήρη αντίθεση με τους άλλους δαίμονες, μισούν τον εαυτό τους, νιώθοντας αισθήματα οίκτου για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει. Τα δαιμονικά πνεύματα είναι μάλιστα τόσο άσχημα και αποτρόπαια στην όψη που παραλύουν από φόβο όποιον τολμήσει να τα κοιτάξει κατά πρόσωπο, ενώ ακόμα πιο τρομακτικό είναι το γεγονός ότι μπορούν να πάρουν τη μορφή κανονικών ανθρώπων και να ζουν μια ήρεμη ζωή την ημέρα. Είναι ωστόσο «πεινασμένα φαντάσματα», με τη νύχτα να παρέχει το βολικό σκοτάδι για τις φρικιαστικές τους πράξεις...

Pontianak 



Προέλευση: ινδονησιακή μυθολογία

Τα Pontianak, επίσης γνωστά ως Kuntilanak, Matianak ή Boentianak, είναι πνεύματα γυναικών που πέθαναν κατά τη γέννα και έγιναν... νεκροζώντανες. Διασκεδάζουν τρομάζοντας τους ανθρώπους (κυρίως τους άντρες), πριν τους κατακρεουργήσουν με τα γαμψά τους νύχια για να τραφούν από τα εσωτερικά τους όργανα. Αν μάλιστα το Pontianak ήξερε τον άντρα-θύμα στη ζωή του και ήταν κακός, κακοποιώντας ή προδίδοντας την εμπιστοσύνη της συζύγου του, τότε η τιμωρία του είναι ο ευνουχισμός του από το πνεύμα με τα ίδια του τα χέρια! Είναι σαν βρικόλακες, μόνο που υποκινούνται από αισθήματα εκδίκησης και όχι από τη φυσική αναγκαιότητα να τραφούν. Τα καταλαβαίνεις από το κλάμα τους, που όσο πιο άτονο και σιγανό γίνει, τόσο πιο κοντά σου βρίσκονται. Τα Pontianak ζουν σε μπανανόδεντρα...

Κυρία του Μεσημεριού 



Προέλευση: σλαβική μυθολογία

Τη λένε Pscipolnista, Poludnica ή Polednice και είναι αναμφίβολα ένα πολύ ιδιαίτερο θηλυκό πνεύμα. Είναι κακιά και πανούργα, που συνηθίζει να προβαίνει σε δύσκολες ερωτήσεις και κοπιώδεις αντιδικίες με άντρες που δουλεύουν στα χωράφια κατά το πιο ζεστό κομμάτι μιας καλοκαιρινής μέρας (το μεσημέρι συνήθως). Κάθε λάθος απάντηση ή αυθόρμητη αλλαγή θέματος οδηγεί στον αποκεφαλισμό του άντρα, είτε με δρεπάνι είτε με ψαλίδι! Η «Κυρία» είναι επίσης η προσωποποίηση της θερμοπληξίας, υπεύθυνη για την ανθρώπινη τρέλα και την ηλίαση(!), που δίνει κάποιες φορές αντί να σου πάρει το κεφάλι. Οι περιγραφές της ποικίλουν από 12χρονο κορίτσι, ενήλικη γυναίκα ή γενικώς πεντάμορφο πλάσμα...

Lamashtu 



Προέλευση: μυθολογία των Μεσοποτάμιων

Η Lamashtu είναι ένα φρικαλέο και απεχθές δαιμονικό, που τρομοκρατεί τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους αλλά και μετά τη γέννα, απαγάγοντας ακόμα και βρέφη που θηλάζουν, τα οποία και απομυζεί ρουφώντας το αίμα τους και μασώντας τα τρυφερά κόκαλά τους. Έχει όμως και άλλα «χόμπι»: μολύνει ποτάμια και λίμνες, καταστρέφει σπορές και καλλιέργειες, βυζαίνει το αίμα των αντρών, προκαλεί εφιάλτες και αϋπνίες, εξαπλώνει νόσους και αρρώστιες και πολλά πολλά ακόμα δεινά. Και βέβαια, σε πλήρη αντίθεση με τους υπόλοιπους δαίμονες της λίστας μας, δεν λογοδοτεί σε κανέναν, ούτε θεό ούτε άνθρωπο. Όσο για την όψη της, πρόκειται για μυθολογικό υβρίδιο: κεφάλι λέαινας, δόντια και αυτιά γαϊδάρου, πόδια πουλιού, με το σώμα της να καλύπτεται από τρίχες και πελώρια νύχια, χωρίς να λείπουν βέβαια και άλλες οπτικοποιήσεις του φρικιαστικού αυτού τελωνίου...

Αβαδαίος 



Προέλευση: βιβλική παράδοση

Αν ζούσαμε στα χρόνια της Βίβλου, θα τον αποκαλούσαμε «Καταστροφέα». Στην ιουδαϊκή παράδοση ήταν περισσότερο «τόπος καταστροφής» παρά πνεύμα, στην Αποκάλυψη ωστόσο θα αποκτήσει ανθρώπινη υπόσταση με δαιμονικές ιδιότητες. Είναι ο βασιλιάς του απύθμενου λάκκου που κρατά φυλακισμένες τις ξεστρατισμένες ψυχές, την ώρα που κυβερνά με απόλυτο έλεγχο μια τεράστια στρατιά από ακρίδες. Ο Αβαδαίος συναντιέται και εκτός χριστιανικών γραφών, όπου αναγνωρίζεται ως άγγελος της καταστροφής, ηγέτης του τέλους του κόσμου, ακόμα και ως αφεντικό του Κάτω Κόσμου, με δύναμη σχεδόν ισάξια με του ίδιου του Εωσφόρου!