Δήλωση Υπεύθυνης Γυναικών ONNED UK για Διεθνή Ημέρα Γυναικών

Η Εβελίνα Δημοπούλου, Υπεύθυνη Γυναικών της ΟΝΝΕΔ Μεγάλης Βρετανίας με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Όπως πολλά γεγονότα και συμβάντα, σημεία αναφοράς στην παγκοσμια ιστορια με κοινωνικη, θρησκευτική, ιστορική ή άλλη σημασία, έτσι και το σύνολο των γυναικά﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ικααλλην ευκαιρών έχει μια ημέρα αφιερωμένη εξαιρετικά σε αυτές. Σε εμάς. 

Στις 8 Μαρτιου συνήθως γίνεται ιδιαίτερη μνοία στις γυναίκες που ξεχώρισαν από το σύνολο. Σε μεγάλες ιστορικές μορφές, στις αγωνίστριες, σε γυναίκες που το ονομά τους έγινε γνωστό για το ταλέντο τους και την επιτυχημένη επιχειρηματική ή πολιτική τους δράση. Η ημέρα αυτή είναι παρόλα αυτά αφιερωμένη σε ΌΛΕΣ τις γυναίκες του κόσμου. 

Στην γυναίκα μάνα, στην γυναίκα κόρη, γιαγιά εργαζόμενη, νοικοκυρά, φοιτήτρια, επαγγελματία, πολιτικό, στη γυναίκα άστεγη, ασθενή, άπορη, στη γυναίκα που καθημερινά αγωνίζεται για να αποδείξει την αξία της στην ανδροκρατούμενη κοινωνία, στον σύζυγο της, στη δουλειά, στο σπίτι, στα παιδιά της, σε όλους.

Είναι η δική μας μέρα. Και όλες εμείς που έχουμε πρόσβαση στα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά, ξέρουμε περί τίνος πρόκειται. Για αυτό λοιπον, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο και ας αναλογιστούμε την αξία μας αλλά και την εσωτερκή και εξωτερική ομορφιά μας. Είναι η γιορτή μας και ας την κανουμε ξεχωριστή. Και καθώς μονολογούμε ή εκφράζουμε δυνατά τα πιστεύω μας ας πάει ο νους μας και στις γυναίκες μακριά απά τον δυτικό πολιτισμό. Στις γυναίκες που μεταφέρουν νερό κάτω από τον καυτό ήλιο, σε εκείνες που μπαίνοντας στην εφηβεία υποχρεούνται με βίαια και αποτρόπαια μέσα να απαρνηθούν τη θυληκότητά τους.

Καθώς αναλογίζομαι και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας, έχοντας την τιμή να εκπροσωπώ τις ΟΝΝΕΔίτισσες στο συμβούλιο της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ του Ηνωμενου Βασιλειου, βρίσκομαι ταυτόχρονα στην Νότιο Αμερική αυτές τις μέρες. Στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας το καρναβάλι δεν έχει την ίδια σημασία για όλες μας. Περπατώντας στους δρόμους, προσπαθώντας να βρω ένα από τα λιγοστά ανοιχτά, σήμερα, internet cafés, βλέπω γυναίκες να χορεύουν στους δρόμους, γυναίκες να κουβαλούν ένα ψυγείο με ποτά στο καυτό οδόστρωμα κρατώντας στην αγκαλιά τους το μωρό τους ενώ ξεκλέβουν μια στιγμή να το θηλάσουν. Γυναίκες που συλλέγουν άδεια μεταλλικά κουτιά πεταμένα στους δρόμους- 0.30 ευρώ το κιλό!- ενώ ο σύζυγος πίνει μπύαλλην ευκαιραλλην ευκαιρρες και καπνίζει τσιγάρα δίπλα από τους κάδους σκουπιδιών. Δίπλα μου κάθεται μια νεαρή γυναίκα, μιλάει στο Skype και κλαίει. Από την άλλη πλεύρα μια μεσήλικη κυρία με ενδυμασία καρναβαλιούύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ασιργαλλην ευκαιρ γράφει mails ενώ χαμογελά στον μεσήλικο σύζυγο της που την περιμένει να τελειώσει. Ενώ η κυρια, ιδιοκτητρια ή υπάλληλος του café, φαίνεται να λογομαχεί με ένα μικρό παιδί που ζητάει προφανώς χρήματα για παγωτό.»

Από το Γραφείο Τύπου της ΟΝΝΕΔ Μεγάλης Βρετανίας

www.onneduk.com