Αν ζούσε ο Εθνάρχης…

Για τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, που γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 8 Μαρτίου του 1907 στην Πρώτη Σερρών, έχουν γραφτεί και ειπωθεί σχεδόν τα πάντα. Ο Καραμανλής υπήρξε ο μοναδικός ηγέτης στην ιστορία της χώρας, που κατάφερε να διανύσει το σύνολο της διαδρομής, από τις παρυφές της Δεξιάς μέχρι το… άβατο του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο νομιμοποίησε.

Σε αντίθεση με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Γεώργιο Παπανδρέου, δεν είχε ως αφετηρία την Κεντροαριστερά ή το Κέντρο, αλλά υπήρξε κατ’ ουσίαν ο εμπνευστής του πολιτικού χώρου που έφτασε στις μέρες μας να περιγράφεται και να προσδιορίζεται ως «Κεντροδεξιά».

Στη δική του ακτινοβόλα και εμπνευσμένη προσωπικότητα στηρίχτηκε η ισχύς και διαχρονικότητα ενός πολιτικού μηνύματος, το οποίο διαπέρασε το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, σε διαφορετικές περιόδους, και με πολυποίκιλους αποδέκτες. Φτάνει να σκεφτούμε ότι το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, το 1996, έστω και διστακτικά ή συγκεκαλυμμένα, επιχείρησε να απευθυνθεί σε πολίτες της Κεντροδεξιάς οι οποίοι είχαν γαλουχηθεί με το πρότυπο πολιτικής συμπεριφοράς του Εθνάρχη, μακριά από τα άκρα και τις ακρότητες. Τους «σαγήνευσε» για μια τετραετία, και στη συνέχεια τους έχασε, χωρίς να καταφέρει έκτοτε να τους διεκδικήσει ποτέ.

Ο Καραμανλής υπήρξε εκ των λίγων αλλά εκλεκτών ηγετικών προσωπικοτήτων, που πίστεψαν βαθιά στην ιδέα της Ευρώπης ως σύνθεση πολιτικών αναζητήσεων και δημιουργικού οράματος. Επένδυσε το μέλλον της Ελλάδας σε μια Ευρώπη ενοποιημένη, πολιτικά και κοινωνικά. Όχι σε μια Ευρώπη των γραφειοκρατών. Όχι στην Ευρώπη της μιζέριας. Όχι στην Ευρώπη μιας πρώην Ανατολικογερμανίδας, η οποία δεν δίστασε να «ακρωτηριάσει» πολιτικά τον μέντορά της, Χέλμουτ Κολ, για να αναδειχθεί η ίδια, και να ηγηθεί μιας μεγάλης παράταξης, του CDU, που υπήρξε διαχρονικά και με συνέπεια εργαστήρι παραγωγής θετικής και δημιουργικής σκέψης. Για τη Γερμανία αλλά και την Ευρώπη.

Βλέποντας τη σημερινή ηγεσία του τόπου να… ιδρώνει, στην απέλπιδα προσπάθειά της να πείσει την κα Μέρκελ για την αναγκαιότητα να πράξει το αυτονόητο, είναι αναπόφευκτη η μελαγχολία, και μόνο στη σκέψη του… τι θα έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε ένα virtual τετ-α-τετ με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κι αν η βαριά σερραϊκή προφορά, δεν θα επέτρεπε στην κα Μέρκελ να κατανοήσει πλήρως όσα θα τις έλεγε ο Εθνάρχης, οι… χειρονομίες του μάλλον θα διέλυαν κάθε αμφιβολία για το τι… εννοούσε.

Γράφει: ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ