Ενδιαφέρον. Θα είναι η επόμενη εκλογική αναμέτρηση η σύγκρουση ανάμεσα στις «αριστερόστροφες συνιστώσες του μηδενισμού με το φιλοευρωπαϊκό μέτωπο της δημιουργίας» όπως την προσδιόρισε ο Αντώνης Σαμαράς; «Ή αυτή των δυνάμεων του χθες που πρέπει να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από την μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς», όπως το περιγράφει ο Αλέξης Τσίπρας;
Οι δύο μονομάχοι προβάρουν ακόμα τα φραστικά τους σχήματα. Αυτό όμως που προδιαγράφεται σε αυτές τις εκλογές είναι μια μετωπική σύγκρουση Αριστεράς και Δεξιάς, πολωμένη και ιδεολογικοποιημένη στο έπακρο.
Ο Αλέξης που με όλο και μεγαλύτερη ευκολία προχωρά σε φραστικά δάνεια από τον Αντρέα, ονειρεύεται μια επανάληψη του 1981. Αν οι εκλογές προκηρυχθούν για τις 17 Ιουνίου να είστε σίγουροι ότι θα ακούσουμε πάλι και το «στις 17 σοσιαλισμός». Ο Αντώνης θέλει να κάνει σημαία του αγώνα την σημαντικότερη κληρονομιά που άφησε στη ΝΔ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Τον ευρωπαϊσμό και τον φιλελευθερισμό. Αστεία, αστεία, στη χώρα θα ξυπνήσουν μνήμες του εμφυλίου…
Όσοι βρίσκονται στις ενδιάμεσες θέσεις έχουν καλούς λόγους να βλέπουν εφιάλτες τη νύχτα, ιδιαίτερα οΕυάγγελος Βενιζέλος. Δεν υπάρχει πιο άχαρη θέση σε κατάσταση πόλωσης από το να βρίσκεσαι στη μέση και σε ραγδαία παρακμή, κινδυνεύεις να σε αλώσουν και οι δύο. Ο Τσίπρας τους αριστερόστροφους που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ, ο Σαμαράς τους ευρωπαϊστές. Οι δύο έχουν ορίσει το πεδίο μάχης και ο Βενιζέλος έχει πρόβλημα στρατηγικής. Αν κόψει τις γέφυρες με τον Τσίπρα γίνεται ουρά του Σαμαρά. Αν επιχειρήσει την ουδετερότητα θα του φύγουν οι μνημονιακοί ψηφοφόροι.
Σε διαφορετικό βαθμό, από μια σύγκρουση Αριστεράς και Δεξιάς απειλούνται το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά. Κανένας από τους δύο ακόμα δεν έχει αποσαφηνίσει τη στρατηγική του, το πιθανότερο είναι πως και οι δύο θα υποστούν απώλειες, εκτός αν έχουμε την έκπληξη. Χρυσή Αυγή και Καμμένος – ιδιαίτερα ο δεύτερος - κινδυνεύουν επίσης από μια ιδεολογικοποίηση της εκλογικής μάχης. Σε ποιο βαθμό μένει να φανεί και αυτό είναι μια από τις απροσδιόριστες παραμέτρους για την έκβαση της εκλογικής μάχης του 2012 που την κάνει διαφορετική από αυτήν του 1981. Η στάση απέναντι στα δάνεια της τρόικας δεν επιτρέπει ακόμα στα δύο μπλοκ να ομογενοποιηθούν, όπως τότε.
Αν οι εκλογές προκηρυχθούν για τις 17 Ιουνίου, ως και τις πρώτες μέρες του μήνα θα επιτρέπονται οι δημοσκοπήσεις. Ως τότε θα έχουμε μια ξεκάθαρη απάντηση για το αν το κυρίαρχο δίπολο έχει συγκροτηθεί. Αν ναι, αυτά θα είναι άσχημα νέα για όλους τους άλλους. Η Ελλάδα πάντως, προοπτικά θα αποκτήσει κυβέρνηση…
Θέμης Δαγκλής
Οι δύο μονομάχοι προβάρουν ακόμα τα φραστικά τους σχήματα. Αυτό όμως που προδιαγράφεται σε αυτές τις εκλογές είναι μια μετωπική σύγκρουση Αριστεράς και Δεξιάς, πολωμένη και ιδεολογικοποιημένη στο έπακρο.
Ο Αλέξης που με όλο και μεγαλύτερη ευκολία προχωρά σε φραστικά δάνεια από τον Αντρέα, ονειρεύεται μια επανάληψη του 1981. Αν οι εκλογές προκηρυχθούν για τις 17 Ιουνίου να είστε σίγουροι ότι θα ακούσουμε πάλι και το «στις 17 σοσιαλισμός». Ο Αντώνης θέλει να κάνει σημαία του αγώνα την σημαντικότερη κληρονομιά που άφησε στη ΝΔ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Τον ευρωπαϊσμό και τον φιλελευθερισμό. Αστεία, αστεία, στη χώρα θα ξυπνήσουν μνήμες του εμφυλίου…
Όσοι βρίσκονται στις ενδιάμεσες θέσεις έχουν καλούς λόγους να βλέπουν εφιάλτες τη νύχτα, ιδιαίτερα οΕυάγγελος Βενιζέλος. Δεν υπάρχει πιο άχαρη θέση σε κατάσταση πόλωσης από το να βρίσκεσαι στη μέση και σε ραγδαία παρακμή, κινδυνεύεις να σε αλώσουν και οι δύο. Ο Τσίπρας τους αριστερόστροφους που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ, ο Σαμαράς τους ευρωπαϊστές. Οι δύο έχουν ορίσει το πεδίο μάχης και ο Βενιζέλος έχει πρόβλημα στρατηγικής. Αν κόψει τις γέφυρες με τον Τσίπρα γίνεται ουρά του Σαμαρά. Αν επιχειρήσει την ουδετερότητα θα του φύγουν οι μνημονιακοί ψηφοφόροι.
Σε διαφορετικό βαθμό, από μια σύγκρουση Αριστεράς και Δεξιάς απειλούνται το ΚΚΕ και η Δημοκρατική Αριστερά. Κανένας από τους δύο ακόμα δεν έχει αποσαφηνίσει τη στρατηγική του, το πιθανότερο είναι πως και οι δύο θα υποστούν απώλειες, εκτός αν έχουμε την έκπληξη. Χρυσή Αυγή και Καμμένος – ιδιαίτερα ο δεύτερος - κινδυνεύουν επίσης από μια ιδεολογικοποίηση της εκλογικής μάχης. Σε ποιο βαθμό μένει να φανεί και αυτό είναι μια από τις απροσδιόριστες παραμέτρους για την έκβαση της εκλογικής μάχης του 2012 που την κάνει διαφορετική από αυτήν του 1981. Η στάση απέναντι στα δάνεια της τρόικας δεν επιτρέπει ακόμα στα δύο μπλοκ να ομογενοποιηθούν, όπως τότε.
Αν οι εκλογές προκηρυχθούν για τις 17 Ιουνίου, ως και τις πρώτες μέρες του μήνα θα επιτρέπονται οι δημοσκοπήσεις. Ως τότε θα έχουμε μια ξεκάθαρη απάντηση για το αν το κυρίαρχο δίπολο έχει συγκροτηθεί. Αν ναι, αυτά θα είναι άσχημα νέα για όλους τους άλλους. Η Ελλάδα πάντως, προοπτικά θα αποκτήσει κυβέρνηση…
Θέμης Δαγκλής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου