Οι μεγάλοι αδικημένοι της Αμερικανικής Ακαδημίας

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι ήταν ή είναι κορυφαίοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες, ο θείος Όσκαρ δεν τους έκανε τη χάρη ποτέ.

Τους γύρισε την πλάτη ανάγωγα και ποτέ κανείς δεν κατάλαβε τον λόγο!


Κι ενώ κάποιοι από τους μεγάλους αδικημένους του θεσμού έχουν την ευκαιρία να τσιμπήσουν ένα Όσκαρ στα κατοπινά χρόνια, κάποιοι άλλοι έχασαν για πάντα την ευκαιρία της επίσημης αναγνώρισής τους από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου. 

Από το 1929, όταν και θεσπίστηκε ο θεσμός των Όσκαρ από το Academy of Motion Picture Arts and Sciences, πολυάριθμοι επαγγελματίες του χώρου γκρινιάζουν κάθε χρόνο για ύποπτες βραβεύσεις και ανάξιες τιμές.

Οι αδικημένοι των λαμπρών βραβείων πάμπολλοι, τόσοι που θα χρειαζόμασταν τόμους για να τους απαριθμήσουμε όλους. 

Οι κορυφαίοι ευρωπαίοι σκηνοθέτες ήταν άλλωστε επί μακρόν «αποκλεισμένοι» από τα βραβεία, γι' αυτό και δεν θα κάνουμε λόγο για τους μετρ της σκηνοθεσίας από την Ευρώπη (εκτός από μερικές τρανταχτές εξαιρέσεις). Ήταν μετά και η εποχή του μακαρθισμού με τους «στιγματισμένους» επαγγελματίες του σινεμά και έδεσε το γλυκό της αδικίας. 

Ας δούμε λοιπόν ενδεικτικά δέκα ηθοποιούς και ισάριθμους σκηνοθέτες που δεν κέρδισαν ποτέ ένα Οσκάρ, αν και αναμφίβολα θα έπρεπε...

Ηθοποιοί:

Μπραντ Πιτ



Παρά το γεγονός ότι έχει προταθεί τρεις φορές, δεν κέρδισε Όσκαρ ποτέ. Ούτε καν για τον ρόλο του Tyler Durden στο Fight Club! 

Τζόνι Ντεπ



Ο «χαμαιλέοντας» του κινηματογράφου με το πολύπλευρο ταλέντο και τους εμβληματικούς ρόλους (Ψαλιδοχέρης, Πειρατές Καραϊβικής, Sweeney Todd κ.λπ.), παρά τις τρεις υποψηφιότητές του δεν κατάφερε ακόμα να αποκτήσει το πολυπόθητο αγαλματάκι... 

Έντουαρντ Νόρτον



Δύο υποψηφιότητες, κανένα Όσκαρ. Ούτε για τη μνημειώδη του ερμηνεία στο «American History X»!

Εντ Χάρις



Ευκαιρίες για Όσκαρ πάμπολλες, που μεταφράστηκαν σε τρεις υποψηφιότητες για Α' Αντρικό Ρόλο και άλλη μία για Β' Αντρικό Ρόλο. Το περιμένει ακόμα... 

Σιγκούρνεϊ Γουίβερ



Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ερμηνεία της στο «Alien»; Προφανώς η Ακαδημία, που την πέρασε στα ψιλά. Τρεις υποψηφιότητες, μηδενική επιτυχία... 

Λίαμ Νίσον



Η πορεία του δημοφιλούς ηθοποιού στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα λαμπρή, για την Ακαδημία μεταφράστηκε ωστόσο μόνο σε μία υποψηφιότητα: το 1993, για Α' Αντρικό Ρόλο στη «Λίστα του Σίντλερ»...

Πίτερ Ο'Τουλ



Αν δεν άξιζε Όσκαρ ο Ο'Τουλ για τον «Λόρενς της Αραβίας», τότε ο θεσμός «μπάζει» από παντού. Προτεινόμενος για Α' Αντρικό Ρόλο οχτώ φορές στην εκπληκτική του καριέρα των τεσσάρων δεκαετιών (και για τον «Λόρενς της Αραβίας» φυσικά), ο Ο'Τουλ περιορίστηκε μονάχα στο τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο το 2003...

Τζέιμς Ντιν



Ο «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία» θα το κέρδιζε το Όσκαρ αναμφίβολα κάποια στιγμή στην καριέρα του αν δεν τον προλάβαινε ο θάνατος το 1955...

Ίαν ΜακΚέλεν



Δεν βραβεύτηκε ποτέ παρά την πολυετή παρουσία του σε απαιτητικούς κινηματογραφικούς ρόλους. Ούτε καν για τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών»! 

Λορίν Μπακόλ


Η μεγάλη κυρία μετρούσε μία μόνο υποψηφιότητα («The Mirror Has Two Faces») στην καριέρα της, η οποία δεν κατέληξε σε βράβευση...

Σκηνοθέτες: 

Κρίστοφερ Νόλαν


Το «τρομερό παιδί» του καιρού μας έχει προταθεί για το «Inception» (2011) και το «Memento» (2002), αλλά έχασε και τις δύο φορές. Είναι απλώς θέμα χρόνου...

Πολ Τόμας Άντερσον 



Για Καλύτερη Σκηνοθεσία έχει προταθεί μόνο το 2008, με το «There Will Be Blood» (2008), παρά το γεγονός ότι μετρά στο ενεργητικό του μια σειρά από πολύ καλές ταινίες. Το περιμένει ακόμα...

Τζορτζ Λούκας


Ο «εγκέφαλος» πίσω από την περίφημη μυθολογία των «Star Wars» θα προτεινόταν για Όσκαρ Σκηνοθεσίας μόνο στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς, «Star Wars: Episode IV - A New Hope», το 1978! Και δεν το πήρε κιόλας...

Σέρτζιο Λεόνε



Ποιος δεν αγαπά ένα καλό σπαγγέτι γουέστερν; Μα η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, που δεν τίμησε ποτέ τον πρωτεργάτη του genre, που μας χάρισε αξέχαστες στιγμές με «τον Καλό, τον Κακό και τον Άσχημο»!

Ντέιβιντ Φίντσερ 



Ούτε το κινηματογραφικό διαμαντάκι «Seven» ούτε το «Fight Club» συγκίνησαν την Ακαδημία, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για δύο από τις καλύτερες ταινίες του Χόλιγουντ των τελευταίων δεκαετιών...

Σίντνεϊ Λιούμετ 



Ο μεγάλος μετρ των 40 ταινιών, μεταξύ των οποίων το «Σέρπικο», η «Σκυλίσια Μέρα» και το «12 Ένορκοι», δεν έπεισε φαίνεται την Ακαδημία ότι άξιζε ένα Όσκαρ. Αυτή έχασε φυσικά...

Ακίρα Κουροσάβα



Ο Ιάπωνας που «έκλεψε» όσο κανέναν το Χόλιγουντ, ο σκηνοθέτης που «δάνεισε» τον τρόπο αφήγησής του σε μια σειρά εμβληματικών αμερικανικών ταινιών (όπως το «Και οι Εφτά ήταν Υπέροχοι») δεν βρήκε τον δρόμο για την επίσημη δυτική αναγνώριση. Έφυγε με μία μόνο υποψηφιότητα, για το «Ραν», το 1986...

Στάνλεϊ Κιούμπρικ



Κι όμως, ο σκηνοθέτης που δοκιμάστηκε σε τόσα διαφορετικά κινηματογραφικά είδη με τέτοια μαεστρία δεν είδε ποτέ ένα Όσκαρ στα χέρια του. Ούτε και για τη μνημειώδη «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος»! Ή έστω για το αρχετυπικό θρίλερ «Λάμψη». Προτάθηκε εννιά φορές για Καλύτερη Σκηνοθεσία και Σενάριο για περισσότερες από πέντε ταινίες του, κέρδισε ωστόσο ακριβώς... καμία.

Άλφρεντ Χίτσκοκ


Ο δάσκαλος του σασπένς περιορίστηκε σε τιμητικό αγαλματίδιο το 1967. Όχι, δεν μετράει! Πέντε φορές προτεινόμενος (και για το θρυλικό «Ψυχώ» φυσικά), πέντε φορές αδικημένος...

Όρσον Γουέλς



Ο «Πολίτης Κέιν» αναγνωρίζεται κοινώς από τους κριτικούς και τους ιστορικούς του κινηματογράφου ως μια ταινία-σταθμός στα χρονικά της 7ης τέχνης. Όχι όμως και από την Ακαδημία προφανώς, που παρά τις τέσσερις υποψηφιότητες της ταινίας το 1942, έφυγε με τα χέρια αδειανά! Κι όταν ήρθε το τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική του προσφορά στο σινεμά, ο Γουέλς το θεώρησε παρηγοριά στον άρρωστο. Και πολύ καλά έκανε...