“Νέος θα πει να διορθώσεις τον κόσμο” γράφει ο Στράτος Γρομπανόπουλος

Με αυτή τη φράση του Ν. Καζαντζάκη θέλω να προτρέψω τους νέους και όσους νιώθουν ακόμη νέοι να αποτινάξουν από πάνω τους το πρότυπο του συμβιβασμένου μέσου Έλληνα πολίτη. Το πρότυπο αυτό που πλέον δεν τον νοιάζει αν ζήσει τη ζωή του όπως την ονειρεύτηκε. Σκεφτείτε απλά πόσο απέχει το όνειρο του τι θα θέλαμε να κάνουμε στην παιδική μας ηλικία με αυτό που κάνουμε σήμερα. Και αυτό γιατί κάποιοι συμβιβαστήκαμε.


Ως άνθρωποι πάντα θα ψάχνουμε το καλύτερο, το διαφορετικό. Δημιουργήσαμε επίπλαστες ανάγκες. Επίπλαστα προβλήματα. Χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας και όχι μόνο αλλαγή πολιτικής. Η κουλτούρα που έχουν επιβάλει σε ‘μας τους νέους είναι αυτή των συνεχών εξόδων, των συνεχών αναγκών. Ανάγκες που στην πραγματικότητα δεν είχαμε ποτέ. Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να με πείσει ότι το πακέτο τσιγάρα ανά ημέρα πρέπει να αποτελεί πάγιο έξοδο για το σημερινό νέο. Και γι’ αυτούς που θα αναφωνήσουν “μια απόλαυση μας έχει μείνει”, θα τους πω πως οι απολαύσεις της ζωής δεν κρύβονται σε ένα πακέτο 20 καρκινοσωλήνων. Αλλαγή κουλτούρας.


Για παράδειγμα η πόλη των Cayenne και των ακριβών αυτοκινήτων έχει μετατραπεί σε μια όμορφη ποδηλατούπολη. Μιλάω για την πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη. Η οικονομικοκοινωνική σημερινή κρίση βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση. Με τα αυτοκίνητα και τις ανέσεις που αυτά προσφέρουν, δε θα μπορούσε κανείς να απολαύσει μια βόλτα στο πλακόστρωτο της Νέας Παραλίας.


Έτσι λοιπόν σήμερα δε μιλάμε για χάσμα γεννεών όπως παλιότερα, γιατί είναι τέτοιοι οι ρυθμοί της εποχής που είμαστε αναγκασμένοι πολλές γεννιές να γεφυρώσουμε το “χάσμα” είτε με παλιότερες, είτε με νεότερες. Οι εξελίξεις και τα προβλήματα μας προσπερνούν και μας αναγκάζουν προς αυτή την κατεύθυνση. Με τα συνεχή σκάνδαλα που κατά καιρούς ξέσπασαν είναι γεγονός πως τραυματίστηκαν θεσμοί, το πολιτικό σύστημα είναι στα όρια της χρεωκοπίας. Όλοι τα ξέραμε; Δε μιλούσαμε; Όσοι τώρα μιλούν για βολεμένους, που ήταν τόσα χρόνια; Δημιουργήθηκαν από κάποιου είδους παρθενογέννεση; Εμείς θα πρέπει να γυρίσουμε τις πλάτες μας στο παρελθόν και χρησιμοποιήσουμε αυτά που έχουμε ως εφόδια. Είμαστε νέοι, άρα έχουμε ορμή, διάθεση, αντιμετωπίζουμε τη ζωή αισιόδοξα γιατί πολύ απλά δεν έχουμε γνωρίσει πολλές αποτυχίες.


Η δική μας γενιά θα είναι αυτή που θα διορθώσει τον κόσμο, αυτή που θα κάνει τομές στην κοινωνία των πολιτών του αύριο. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα μας μιλήσουν τίμια και θα μας δώσουν όραμα. Χρειαζόμαστε “δασκάλους”.