ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΟΛΑΝΤ

Όταν στις 6 Μαΐου ο Φρανσουά Ολάντ εκλεγόταν νέος πρόεδρος στη Γαλλία, όλοι πίστευαν ότι έπνεε ένας άνεμος αλλαγής στα Ηλύσια Πεδία.

Με συνθήματα σχεδόν... αριστερά, υποσχέσεις για μείωση της ανεργίας, αύξηση στον κατώτατο μισθό, την στροφή από τις πολιτικές λιτότητας στην ανάπτυξη, και με «ναυαρχίδα» του προγράμματος του την φορολόγηση των πλουσίων με 75%, ο Ολάντ έπεισε τους ψηφοφόρους και κατέγραψε μία καθαρή νίκη έναντι του αντιπάλου του και απερχόμενου προέδρου, Νικολά Σαρκοζι. 
Οκτώ μήνες αργότερα, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική απ΄ όσο τη φανταζόταν ακόμη και ο πιο φανατικός οπαδός του σοσιαλιστή προέδρου. Με τα ποσοστά δημοφιλίας του σε κάθετη πτώση, με την ανεργία να καλπάζει, τα «λουκέτα» σε μεγάλα εργοστάσια να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας, αλλά και τους οικονομικούς δείκτες της Γαλλίας σε κάθετη πτώση, στα μάτια των πολιτών της χώρας ο Ολάντ μοιάζει περισσότερο ως... «Ολαντρέου». 

Η «φούσκα» της φορολόγησης 75% στους πλούσιους 

Τα χειρότερα όμως φαίνεται πως τώρα αρχίζουν για τον Γάλλο πρόεδρο. Αυτό γιατί, πλέον είναι κάτι περισσότερο από ορατός ο κίνδυνος να καταστεί πρακτικά μη εφαρμόσιμη (ή στην καλύτερη περίπτωση ελάχιστα αποδοτική) η φορολόγηση με 75 % των μεγάλων εισοδημάτων, μέτρο που αποτελεί και την κύρια προεκλογική του δέσμευση. 

Και αυτό γιατί μπορεί το μέτρο να ψηφίστηκε στη Γαλλική βουλή όπου ο Ολάντ έχει την πλειοψηφία, ωστόσο το συνταγματικό δικαστήριο στις 29 Δεκεμβρίου το έκρινε αντισυνταγματικό. Το επιχείρημα που προέβαλε το δικαστήριο ήταν πως η συγκεκριμένη φορολόγηση αφορά μεμονωμένα άτομα και όχι τα νοικοκυριά, που αποτελούν και τη βάση φορολόγησης στη Γαλλία και ως αποτέλεσμα, ο φόρος «δεν αναγνωρίζει την ισότητα στον επιμερισμό των φορολογικών υποχρεώσεων». 

Την περασμένη Τετάρτη η γαλλική κυβέρνηση επανέφερε στο προσκήνιο το σχέδιο για την φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, με τις προθέσεις της να μοιάζουν μάλλον κατευναστικές. Συγκεκριμένα, η πρόταση θα επανέλθει το αργότερο στον προϋπολογισμό του 2014, από την οποία ωστόσο ενδέχεται να λείπει το επίμαχο 75% ή αντικατασταθεί από κάποιον άλλο χαμηλότερο συντελεστή, που στην ουσία όμως θα αναιρεί τα όποια πρακτικά οφέλη του μέτρου. 

«Σήκω και φύγε πλούσιε μ@@@κα» 

Όπως ήταν φυσικό, η πρόταση και μόνο για φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων προκάλεσε... ανατριχίλες στους πλούσιους πολίτες της Γαλλίας. Τρομοκρατημένοι από το ενδεχόμενο να αφαιρεθούν μερικά... μηδενικά από τους «παχυλούς» τραπεζικούς τους λογαριασμούς, κάποιοι «χάλασαν» τον κόσμο με τις αντιδράσεις τους, ενώ κάποιοι άλλοι μάζεψαν τα πολυτελή υπάρχοντα τους και τράβηξαν για άλλες (φορολογικά ελαστικότερες) πολιτείες. Την αρχή έκανε ο πλουσιότερος άνθρωπος της Γαλλίας και εκτελεστικός διευθυντής της Luis Vitton, Μπερνάρ Αρνό, ο οποίος κατέθεσε επίσημο αίτημα στο προξενείο του Βελγίου προκειμένου να λάβει την βελγική υπηκοότητα ώστε να αποφύγει τη μεγάλη φορολόγηση, ενώ δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική και στην φορολογική πολιτική της κυβέρνησης Ολάντ. 

Το θέμα τότε είχε πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις στη Γαλλία, ενώ η αριστερή εφημερίδα Liberation να κυκλοφορεί στις 10 Σεπτεμβρίου με την πρωτοσέλιδη... προτροπή «Σήκω και φύγε πλούσιε μαλ... !» δίπλα στη φωτογραφία του Μπερνάρ Αρνό! Ο mr Luis Vitton απάντησε με μηνύσεις κατά της εφημερίδας, ενώ προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα δηλώνοντας ότι αν και έκανε αίτηση για να πάρει τη βελγική υπηκοότητα θα παρέμενε Γάλλος φορολογούμενος. Σε κάθε περίπτωση η βελγική ιθαγένεια δεν θα άλλαζε και πολύ τα της φορολογίας του Μπερνάρ Αρνό για τις επιχειρήσεις του στη Γαλλία. Γι΄ αυτό και οι σχολιαστές εξέλαβαν την κίνησή του περισσότερο ως «πολιτική χειρονομία», προς εξυπηρέτηση των «ομοίων» του, μεγάλων αφεντικών και διευθυντικών στελεχών, που ανησυχούν για τα μελλοντικά φορολογικά μέτρα. 

Τη σκυτάλη πήρε ο διάσημος μόδιστρος και δημιουργικός διευθυντής του οίκου Chanel Καρλ Λάγκερφελντ που εξαπέλυσε ολομέτωπη επίθεση κατά του Ολάντ στα μέσα Οκτωβρίου. «Πρόκειται για καταστροφή: Ο Ολάντ «θέλει να τιμωρήσει τους πλούσιους», δήλωσε στο περιοδικό «Marie Claire, ενώ δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει τον Γάλλο πρόεδρο ηλίθιο γιατί ακολουθεί... πολιτικές καταστροφικότερες από αυτές που ακολούθησε ο Θαπατέρο στην Ισπανία. 

Τη μεγαλύτερη... φασαρία ωστόσο έκανε ο πληθωρικός Ζεράρ Ντεπαρντιέ, γνωστός για την... απέχθεια του στην πληρωμή φόρων. Ο γνωστός ηθοποιός στην αρχή επέλεξε τη... φορολογική «αυτοεξορία» στο Βέλγιο, έπειτα παρέδωσε το διαβατήριο του, απαρνήθηκε τη γαλλική υπηκοότητα, έστειλε ανοιχτή επιστολή στον Γάλλο πρωθυπουργό Ζαν Μαρκ Ερό, λέγοντας ότι «η επιτυχία, η δημιουργία και το ταλέντο» τιμωρούνται στη Γαλλία και κατέληξε την περασμένη Πέμπτη Ρώσος πολίτης με την «τζίφρα» του Πούτιν!

Παναγιώτης Βελισσάρης - Λυμπερίδης 

http://newpost.gr