Tο IIF “φρενάρει” την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές

Μπορεί ο Υπουργός Οικονομικών να προαναγγέλλει έξοδο στις αγορές το 2014, χωρίς πάντως να προσδιορίζει το ποσό της έκδοσης, όμως η διεθνής των τραπεζιτών σπεύδει να χαμηλώσει τον πήχη των προσδοκιών.

Το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο, IIF,  συνιστά προσοχή στους χειρισμούς για την επάνοδο της Ελλάδας στις αγορές, πέραν από την έξοδο, με συμβολικά ποσά, υπογραμμίζοντας ότι το ελληνικό χρέος παραμένει εξαιρετικά υψηλό και σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα υπήρξε “σπεκουλάρισμα” για επιστροφή στις αγορές ίσως και φέτος. “Πολλά που πριν από λίγο καιρό δεν φαίνονταν εύλογα, τώρα φαίνονται πιθανά”υποστηρίζει το IIF, στη σκιά της απομάκρυνσης του Grexit και των νομισματικών συνθηκών στο εξωτερικό.

Τονίζει όμως πως θα ήταν έκπληξη μεγάλες ελληνικές ομολογιακές εκδόσεις, πέρα από συμβολικά ποσά, με δεδομένους τους κινδύνους για την ανάπτυξη, εντός και εκτός Ελλάδας, συμπληρώνοντας πως δανεισμός, μεγάλου εύρους και κόστους θα υπονόμευε τη διατηρησιμότητα του χρέους. Έτσι αναμένει αντίθεση της τρόικας σε κάτι τέτοιο, έως ότου ανακτήσουμε ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης 3,2%, που αναμένονται την περίοδο 2015-2020. Σύμφωνα με το IIF, το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας προβλέπει έξοδο στις αγορές μόλις το 2018 κι αυτό για μικρά ποσά, ενώ η πλήρης επιστροφή σε δανεισμό από τις αγορές δεν αναμένεται πριν το 2020.

Παράλληλα, το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο εκτιμά πως τα τρία “κλειδιά” για να αναβιώσει η επενδυτική ζήτηση για ελληνικές μετοχές και ομόλογα, είναι η δυναμική προώθηση ιδιωτικοποιήσεων, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους, η απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής και ευρείες μεταρρυθμίσεις που θα συνδράμουν στη “δύσκολη αποστολή” ανάκαμψης της οικονομίας.

Σύμφωνα με το IIF:

• Η προσαρμογή σε όρους δημοσιονομικούς αλλά και ανταγωνιστικότητας είναι εντυπωσιακή, και στο ισοζύγιο πληρωμών, συνεκτιμώντας κεφαλαιακές μεταβιβάσεις αναμένεται πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ ίσως και φέτος. Ωστόσο η δημοσιονομική προσαρμογή την τρέχουσα 2ετία καθιστά “δύσκολη αποστολή” την ανάκαμψη.
• Η επίτευξη των στόχων μπορεί να καταστεί δύσκολη, εάν οι υποθέσεις για την ύφεση δεν επιβεβαιωθούν, κάτι που είναι πιθανόν, ιδίως εάν καθυστερήσει η ανάκαμψη στην ευρωζώνη.
• Για να αναθερμανθεί η ζήτηση για ελληνικές μετοχές απαιτούνται δυναμικές αποκρατικοποιήσεις, που προϋποθέτουν ισχυρή πολιτική βούληση για να καμφθούν οι “αντιδράσεις από κεκτημένα συμφέροντα σε όλο το πολιτικό φάσμα”.
• Η αποτυχία της χώρας να κινηθούμε ταχύτερα σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ενισχύοντας ανταγωνισμό, επενδύσεις, ανοίγοντας επαγγέλματα – αγορές και μειώνοντας τιμές, υπονομεύει την ανάκαμψη και έτσι ασκείται μεγάλη πίεση σε μισθούς και απασχόληση.