Ο Δημήτρης Παπαδημούλης καταλαβαίνει ακόμα λίγο καλύτερα από τους άλλους πως σκέφτονται οι παλιοί του σύντροφοι στη ΔΗΜΑΡ, για πολλά χρόνια άλλωστε υπήρξε στέλεχος της ανανεωτικής τάσης του ΣΥΝ.
Χθες «ανέβασε» ένα ενδιαφέρον tweet: «Η απόφαση της Δημαρ να πει ναι, χωρίς να το απαιτούν οι αριθμοί, σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ειναι στρατηγική επιλογή: Σοσιαλδημοκρατία και όχι Ευρωαριστερά».
Το τιτίβισμα ήταν δηλητηριώδες αλλά ακριβές και πιθανόν αυτό στο οποίο αναφέρεται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι άσχετο με την προγραμματισμένη επίσκεψη των τριών στις Βρυξέλλες, την επόμενη Πέμπτη.
Κατ’ αρχάς, να διαπιστώσουμε ότι ο Παπαδημούλης έχει δίκιο, ο Κουβέληςθέλει να κινηθεί στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και δεν το κρύβει, να αναστήσουμε το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού ήταν η προτεραιότητα του κόμματος στην προ της προεκλογικής περίοδο.
Το πολιτικό στίγμα της ΔΗΜΑΡ δεν ξεκαθάρισε ποτέ και δεν είναι τυχαίο ότι η κατά δική τους άποψη φιλοευρωπαϊκότερη πολιτική έκφραση στο πολιτικό μας σκηνικό, υπάρχει ως κόμμα ήδη δύο χρόνια και δεν έχει ενδιαφερθεί να συμμετάσχει σε κάποια από τις ομάδες του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ούτε έστω ως παρατηρητής.
Συγκριτικά, η Ντόρα Μπακογιάννη και η πάλαι ποτέ ΔΗΣΥ ξεκαθάρισαν το θέμα αυτό μέσα σε έξι μήνες.
Στο τελευταίο του ταξίδι στις Βρυξέλλες, πριν τις εκλογές της 17 Ιουνίου ο κ. Κουβέλης αναζήτησε και είδε κυρίως σοσιαλδημοκράτες, μεταξύ άλλων και τον πρώην Γερμανό υπουργό Εξωτερικών κ. Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, που είχε αρνηθεί να δει τον Τσίπρα.
Αυτούς θα δει, κατά πάσα πιθανότητα και όταν βρεθεί στις Βρυξέλλες την επόμενη εβδομάδα και αυτό ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες το αντικείμενο της συζήτησης με τον κ. Βενιζέλο.
Αυτά όλα μάλλον απαντούν στη διαπίστωση ότι ο κ. Σαμαράς θα συναντηθεί στη βελγική πρωτεύουσα με τους ομολόγους του από το ΕΛΚ και ο κ. Βενιζέλος με τους σοσιαλδημοκράτεςκαι στο ερώτημα, ποιους ακριβώς θα δει ο κ. Κουβέλης; Μα τους σοσιαλδημοκράτες τελικά.
Πολιτικά όλα αυτά θα ήταν αδιάφορα, αν παρακάμψει κανείς το αυτονόητο ερώτημα, γιατί να υπάρχουν δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα.
Η απάντηση είναι αυτονόητη, δεν θα υπάρχουν. Η όσμωση ανάμεσα στα δύο κόμματα θα ξεκινήσει μέσα από την κυβέρνηση, όπου σε πολλές περιπτώσεις θα συνασπιστούν για να αποτρέψουν επιλογές της ΝΔ και από τη συμμετοχή στην ίδια ευρωομάδα, κάτι που φαίνεται να αποτελεί τον απώτερο στόχο του κ. Κουβέλη.
Από την πλευρά της, η στρατηγική του κ. Βενιζέλου, να απαλλάξει το σοσιαλδημοκρατικό του κόμμα από το στίγμα του να είσαι το ΠΑΣΟΚ (τόσο στα πρόσωπα, όσο και στα σύμβολα) εκεί κατατείνει.
Η ισχύς εν τη ενώσει, κατά μόνας άλλωστε τα δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα θα είναι εύκολη λεία για τον κ. Τσίπρα.
Όλα αυτά χρειάζονται βέβαια χρόνο, και γι’ αυτό οι δύο εταίροι θα είναι σε κάποια πράγματα ανεκτικοί με τον κ. Σαμαρά.
Θέμης Δαγκλής
http://newpost.gr
Χθες «ανέβασε» ένα ενδιαφέρον tweet: «Η απόφαση της Δημαρ να πει ναι, χωρίς να το απαιτούν οι αριθμοί, σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ειναι στρατηγική επιλογή: Σοσιαλδημοκρατία και όχι Ευρωαριστερά».
Το τιτίβισμα ήταν δηλητηριώδες αλλά ακριβές και πιθανόν αυτό στο οποίο αναφέρεται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι άσχετο με την προγραμματισμένη επίσκεψη των τριών στις Βρυξέλλες, την επόμενη Πέμπτη.
Κατ’ αρχάς, να διαπιστώσουμε ότι ο Παπαδημούλης έχει δίκιο, ο Κουβέληςθέλει να κινηθεί στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και δεν το κρύβει, να αναστήσουμε το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού ήταν η προτεραιότητα του κόμματος στην προ της προεκλογικής περίοδο.
Το πολιτικό στίγμα της ΔΗΜΑΡ δεν ξεκαθάρισε ποτέ και δεν είναι τυχαίο ότι η κατά δική τους άποψη φιλοευρωπαϊκότερη πολιτική έκφραση στο πολιτικό μας σκηνικό, υπάρχει ως κόμμα ήδη δύο χρόνια και δεν έχει ενδιαφερθεί να συμμετάσχει σε κάποια από τις ομάδες του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ούτε έστω ως παρατηρητής.
Συγκριτικά, η Ντόρα Μπακογιάννη και η πάλαι ποτέ ΔΗΣΥ ξεκαθάρισαν το θέμα αυτό μέσα σε έξι μήνες.
Στο τελευταίο του ταξίδι στις Βρυξέλλες, πριν τις εκλογές της 17 Ιουνίου ο κ. Κουβέλης αναζήτησε και είδε κυρίως σοσιαλδημοκράτες, μεταξύ άλλων και τον πρώην Γερμανό υπουργό Εξωτερικών κ. Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, που είχε αρνηθεί να δει τον Τσίπρα.
Αυτούς θα δει, κατά πάσα πιθανότητα και όταν βρεθεί στις Βρυξέλλες την επόμενη εβδομάδα και αυτό ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες το αντικείμενο της συζήτησης με τον κ. Βενιζέλο.
Αυτά όλα μάλλον απαντούν στη διαπίστωση ότι ο κ. Σαμαράς θα συναντηθεί στη βελγική πρωτεύουσα με τους ομολόγους του από το ΕΛΚ και ο κ. Βενιζέλος με τους σοσιαλδημοκράτεςκαι στο ερώτημα, ποιους ακριβώς θα δει ο κ. Κουβέλης; Μα τους σοσιαλδημοκράτες τελικά.
Πολιτικά όλα αυτά θα ήταν αδιάφορα, αν παρακάμψει κανείς το αυτονόητο ερώτημα, γιατί να υπάρχουν δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα.
Η απάντηση είναι αυτονόητη, δεν θα υπάρχουν. Η όσμωση ανάμεσα στα δύο κόμματα θα ξεκινήσει μέσα από την κυβέρνηση, όπου σε πολλές περιπτώσεις θα συνασπιστούν για να αποτρέψουν επιλογές της ΝΔ και από τη συμμετοχή στην ίδια ευρωομάδα, κάτι που φαίνεται να αποτελεί τον απώτερο στόχο του κ. Κουβέλη.
Από την πλευρά της, η στρατηγική του κ. Βενιζέλου, να απαλλάξει το σοσιαλδημοκρατικό του κόμμα από το στίγμα του να είσαι το ΠΑΣΟΚ (τόσο στα πρόσωπα, όσο και στα σύμβολα) εκεί κατατείνει.
Η ισχύς εν τη ενώσει, κατά μόνας άλλωστε τα δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα θα είναι εύκολη λεία για τον κ. Τσίπρα.
Όλα αυτά χρειάζονται βέβαια χρόνο, και γι’ αυτό οι δύο εταίροι θα είναι σε κάποια πράγματα ανεκτικοί με τον κ. Σαμαρά.
Θέμης Δαγκλής
http://newpost.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου