Τι ανησυχεί τον Σαμαρά…

Άμεσα έκλεισε το θέμα με τις αλλαγές στο νόμο περί απολύσεων στην κυβέρνηση μετά τη σφοδρή αντιπαράθεση που ξέσπασε ακόμα και μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Το σίγουρο είναι πως μετά τους λανθασμένους επικοινωνιακούς χειρισμούς το ζήτημα αυτό δεν πρόκειται να ανοίξει παρά το γεγονός ότι οι αρχικοί σχεδιασμοί δεν προέβλεπαν την … απαγόρευση των απεργιών, αλλά στόχευαν στο να μειωθεί  επιρροή συγκεκριμένων συνδικαλιστών οι οποίοι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, για προσωπικό όφελος δυναμιτίζουν το κλίμα στην ελληνική κοινωνία.

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει χαρακτηρίσει το 2013 ως το πιο δύσκολο έτος και είναι λογικό στην κυβέρνηση να ανησυχούν για το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης. Οι απεργίες στα ΜΜΜ και στα λιμάνια μπορεί να τερματίστηκαν με την επιστράτευση, στο Μέγαρο Μαξίμου όμως γνωρίζουν καλά πως αυτή η πρακτική δεν μπορεί να συνεχισθεί για πολύ, και κυρίως δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού.

Το επόμενο καυτό μέτωπο είναι αυτό των αγροτών και στην κυβέρνηση δεν είναι καθόλου σίγουροι ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλες κοινωνικές ομάδες. Κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν πως για τις κινητοποιήσεις θα πρέπει να αποφασίζει η πλειοψηφία των εργαζομένων σε γενικές συνελεύσεις όπου θα πρέπει να υπάρχει και απαρτία, και όχι μια μικρή μερίδα συνδικαλιστών.

Και αυτό γιατί θεωρούν πως τις περισσότερες φορές πίσω από τις ακραίες κινητοποιήσεις βρίσκονται όσοι δεν θέλουν να προχωρήσουν οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις για να μην χάσουν τα προνόμιά τους ενώ επισημαίνουν και το γεγονός ότι οι συνδικαλιστές τις περισσότερες φορές εκφράζουν συγκεκριμένες κομματικές απόψεις και άρα παίζουν το παιχνίδι της αντιπολίτευσης.

Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν πως πίσω από τις αγροτικές κινητοποιήσεις βρίσκονται το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ  και έχουν αποφασίσει να μην επιτρέψουν το κλείσιμο των δρόμων. Μάλιστα υποστηρίζουν πως ειδικά στην περίπτωση των αγροτών έχουν ικανοποιήσει πολλά από τα αιτήματά τους σε μια πολύ δύσκολη δημοσιονομική συγκυρία.

Σε κάθε περίπτωση στόχος του Αντώνη Σαμαρά είναι μετά και τη δημοσιοποίηση των νέων στοιχείων όπου από τη μία υπάρχει πλεόνασμα και από την άλλη υστέρηση εσόδων, να μπορέσει να πείσει την τρόικα, που καταφθάνει στο τέλος του μήνα, να χαλαρώσει κάπως το πλαίσιο με τροποποιήσεις σε μέτρα που δεν αποδίδουν, όπως είναι η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση αλλά και σε άλλα προιόντα, οπως ο καπνός και το αλκοόλ.

Το ζητούμενο λοιπόν για την κυβέρνηση είναι να …. κερδίσει χρόνο , μέχρι να αρχίσουν να φαίνονται και τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης και φυσικά να αρχίσει να αλλάζει και  το κλίμα σε επίπεδο κοινωνίας.