Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσει κανείς μάταια το όνομα του Νέου Αγωνιστή ανάμεσα στις συνιστώσες.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Νέος Αγωνιστής, όπως όλοι οι πασοκογενείς που στεγάζονται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάζεται με τη συμμαχία από την άνοιξη του 2012. Επισήμως συνιστώσα του, δεν είναι καμία από αυτές τις «πασοκικές συλλογικότητες» - για να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό του Αλέξη Μητρόπουλου.
Αν θα ήθελε κανείς να τις εντάξει κάπου, αυτό είναι το ΕΚΜ, το δεύτερο συνθετικό του ονόματος της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ωστόσο η συνεργασία δεσμεύει και τις δύο πλευρές. Στο νέος ενιαίο πολυτασικό ΣΥΡΙΖΑ που αναμένεται να προκύψει θα υπάρχουν και τάσεις με πασοκική προέλευση.
Η φασαρία που έγινε τις τελευταίες μέρες για τα «δικαιώματα» στη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, απέδειξε πάντως την ικανότητα του Αλέξη Τσίπρα να υιοθετεί ένα θέμα, όταν αυτό γίνεται θέμα. Το ότι είχε δεχτεί, λίγο μετά τις εκλογές την πρόσκληση της Νίνας Κασιμάτη και του Νέου Αγωνιστή να μιλήσει στην εκδήλωση τους στις 3 του Σεπτέμβρη δεν ήταν δέσμευση. Το πρόγραμμα του δεν είχε βγει ακόμα και ήταν ανοικτό σε αλλαγές.
Μόνον όταν η 3η Σεπτέμβρη έγινε πολιτικό θέμα, αποφάσισε να πάει και γι’ αυτό άλλαξε και τις προγραμματισμένες πτήσεις, ώστε να βρεθεί στην Αθήνα εγκαίρως. Το 10% που διατηρεί ακόμα το ΠΑΣΟΚ είναι πιο δελεαστικό από τα κάλλη της Βενετίας, όπου είχε προσκληθεί την Κυριακή από τους συντρόφους του της ιταλικής κομμουνιστικής επανίδρυσης.
Ο Τσίπρας επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλει να είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς. Αυτό είναι υποχρεωμένος να το κάνει, πρώτα από όλα για λόγους ισορροπίας σε ένα αριστερό κόμμα, πολλά στελέχη του οποίου ονειρεύονται την επανένωση με το ΚΚΕ.
Ωστόσο, το να κληρονομήσει τις μάζες και το μύθο του ΠΑΣΟΚ είναι κάτι που τον γοητεύει και δεν χάνει ευκαιρία να το καλλιεργήσει. Έτσι και στην εκδήλωση του Νέου Αγωνιστή επανέλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, ούτε θέλει να γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ». Πρόσθεσε επίσης ότι «Δεν είμαστε εδώ για να αναπολήσουμε ούτε για να προσπαθήσουμε να οικειοποιηθούμε μια διακήρυξη αρχών που δεν ήταν η αφήγηση της δικής μας Αριστεράς».
Από την επόμενη φράση όμως ξεκίνησε η προσπάθεια σύνδεσης της κληρονομίας του ΠΑΣΟΚ με εκείνη της Αριστεράς και η οικειοποίηση της με φράσεις σαν κι’ αυτή: «η ίδια η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη αντλεί από το ιδεολογικό, προγραμματικό και αγωνιστικό απόθεμα της ιστορικής Αριστεράς» και ότι υπάρχει «ισχυρή δέσμευσή του ΣΥΡΙΖΑ στις αξίες και τις αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της δημοκρατικής διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής».
Αυτό που κυρίως επιχείρησε με την ομιλία του στο Νέο Αγωνιστή ο κ. Τσίπρας ήταν να αφαιρέσει από το ΠΑΣΟΚ το δικαίωμα να επικαλείται την 3η του Σεπτέμβρη. Το κατηγόρησε ότι παρέδωσε «την αλλαγή της 18ης Οκτώβρη του ’81, λάφυρο στην τρόικα των δανειστών» και ότι ξηλώνει «μία προς μία τις κοινωνικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού στη δεκαετία του ’80». Τόνισε μάλιστα, ότι η «μνημονιακή αφήγηση του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν εμπνέεται από την 3η του Σεπτέμβρη, αλλά ότι πραγματικό ορόσημο του σημερινού ΠΑΣΟΚ είναι η 23η Απριλίου του 2010.
Η αποφράδα μέρα που ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την παράδοση του λαού και του τόπου στο ΔΝΤ και τους δανειστές. Έχει ενδιαφέρον ότι ο κ. Τσίπρας κάλεσε τους συντρόφους του, να αποτιμήσουν τη συνεισφορά του ΠΑΣΟΚ του ’74 και της 3ης του Σεπτέμβρη, καθώς όπως υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ των τελευταίων ετών ελάχιστη σχέση έχει με την περίοδο της δυναμικής, ριζοσπαστικής συμβολής του στον εκδημοκρατισμό της χώρας στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια και να ξαναδούν ελλείψεις, ατέλειες και σφάλματα.
Αυτό ήταν το πρωταρχικό πρίσμα του. Για το ποιος είναι ο πραγματικός διάδοχος εκείνου του ΠΑΣΟΚ, δεν άφησε καμιά αμφιβολία σε μια ομιλία διανθισμένη από παπανδρεϊκές παρόλες: «Η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της αλλαγής του ’81, σφυρηλατείται σήμερα στη διαχωριστική γραμμή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου. Ανασυγκροτείται σε νέα κοινωνική πλειοψηφία της ανατροπής. Δίνει σάρκα και οστά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς». Το σκεπτικό είναι απλό. Ένα ΠΑΣΟΚ απογυμνωμένο από την ιστορία και τα συνθήματα του είναι απλά ένα άδειο κέλυφος που δεν θα αντέξει στο χρόνο. Το όφελος θα το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι επόμενες εκλογές θα κριθούν στην Κεντροαριστερά…
Θέμης Δαγκλής
http://newpost.gr
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Νέος Αγωνιστής, όπως όλοι οι πασοκογενείς που στεγάζονται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ, συνεργάζεται με τη συμμαχία από την άνοιξη του 2012. Επισήμως συνιστώσα του, δεν είναι καμία από αυτές τις «πασοκικές συλλογικότητες» - για να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό του Αλέξη Μητρόπουλου.
Αν θα ήθελε κανείς να τις εντάξει κάπου, αυτό είναι το ΕΚΜ, το δεύτερο συνθετικό του ονόματος της συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ωστόσο η συνεργασία δεσμεύει και τις δύο πλευρές. Στο νέος ενιαίο πολυτασικό ΣΥΡΙΖΑ που αναμένεται να προκύψει θα υπάρχουν και τάσεις με πασοκική προέλευση.
Η φασαρία που έγινε τις τελευταίες μέρες για τα «δικαιώματα» στη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, απέδειξε πάντως την ικανότητα του Αλέξη Τσίπρα να υιοθετεί ένα θέμα, όταν αυτό γίνεται θέμα. Το ότι είχε δεχτεί, λίγο μετά τις εκλογές την πρόσκληση της Νίνας Κασιμάτη και του Νέου Αγωνιστή να μιλήσει στην εκδήλωση τους στις 3 του Σεπτέμβρη δεν ήταν δέσμευση. Το πρόγραμμα του δεν είχε βγει ακόμα και ήταν ανοικτό σε αλλαγές.
Μόνον όταν η 3η Σεπτέμβρη έγινε πολιτικό θέμα, αποφάσισε να πάει και γι’ αυτό άλλαξε και τις προγραμματισμένες πτήσεις, ώστε να βρεθεί στην Αθήνα εγκαίρως. Το 10% που διατηρεί ακόμα το ΠΑΣΟΚ είναι πιο δελεαστικό από τα κάλλη της Βενετίας, όπου είχε προσκληθεί την Κυριακή από τους συντρόφους του της ιταλικής κομμουνιστικής επανίδρυσης.
Ο Τσίπρας επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλει να είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, αλλά η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς. Αυτό είναι υποχρεωμένος να το κάνει, πρώτα από όλα για λόγους ισορροπίας σε ένα αριστερό κόμμα, πολλά στελέχη του οποίου ονειρεύονται την επανένωση με το ΚΚΕ.
Ωστόσο, το να κληρονομήσει τις μάζες και το μύθο του ΠΑΣΟΚ είναι κάτι που τον γοητεύει και δεν χάνει ευκαιρία να το καλλιεργήσει. Έτσι και στην εκδήλωση του Νέου Αγωνιστή επανέλαβε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι το νέο ΠΑΣΟΚ, ούτε θέλει να γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ». Πρόσθεσε επίσης ότι «Δεν είμαστε εδώ για να αναπολήσουμε ούτε για να προσπαθήσουμε να οικειοποιηθούμε μια διακήρυξη αρχών που δεν ήταν η αφήγηση της δικής μας Αριστεράς».
Από την επόμενη φράση όμως ξεκίνησε η προσπάθεια σύνδεσης της κληρονομίας του ΠΑΣΟΚ με εκείνη της Αριστεράς και η οικειοποίηση της με φράσεις σαν κι’ αυτή: «η ίδια η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη αντλεί από το ιδεολογικό, προγραμματικό και αγωνιστικό απόθεμα της ιστορικής Αριστεράς» και ότι υπάρχει «ισχυρή δέσμευσή του ΣΥΡΙΖΑ στις αξίες και τις αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας, της κοινωνικής απελευθέρωσης και της δημοκρατικής διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής».
Αυτό που κυρίως επιχείρησε με την ομιλία του στο Νέο Αγωνιστή ο κ. Τσίπρας ήταν να αφαιρέσει από το ΠΑΣΟΚ το δικαίωμα να επικαλείται την 3η του Σεπτέμβρη. Το κατηγόρησε ότι παρέδωσε «την αλλαγή της 18ης Οκτώβρη του ’81, λάφυρο στην τρόικα των δανειστών» και ότι ξηλώνει «μία προς μία τις κοινωνικές κατακτήσεις του ελληνικού λαού στη δεκαετία του ’80». Τόνισε μάλιστα, ότι η «μνημονιακή αφήγηση του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν εμπνέεται από την 3η του Σεπτέμβρη, αλλά ότι πραγματικό ορόσημο του σημερινού ΠΑΣΟΚ είναι η 23η Απριλίου του 2010.
Η αποφράδα μέρα που ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε την παράδοση του λαού και του τόπου στο ΔΝΤ και τους δανειστές. Έχει ενδιαφέρον ότι ο κ. Τσίπρας κάλεσε τους συντρόφους του, να αποτιμήσουν τη συνεισφορά του ΠΑΣΟΚ του ’74 και της 3ης του Σεπτέμβρη, καθώς όπως υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ των τελευταίων ετών ελάχιστη σχέση έχει με την περίοδο της δυναμικής, ριζοσπαστικής συμβολής του στον εκδημοκρατισμό της χώρας στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια και να ξαναδούν ελλείψεις, ατέλειες και σφάλματα.
Αυτό ήταν το πρωταρχικό πρίσμα του. Για το ποιος είναι ο πραγματικός διάδοχος εκείνου του ΠΑΣΟΚ, δεν άφησε καμιά αμφιβολία σε μια ομιλία διανθισμένη από παπανδρεϊκές παρόλες: «Η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της αλλαγής του ’81, σφυρηλατείται σήμερα στη διαχωριστική γραμμή του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου. Ανασυγκροτείται σε νέα κοινωνική πλειοψηφία της ανατροπής. Δίνει σάρκα και οστά στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς». Το σκεπτικό είναι απλό. Ένα ΠΑΣΟΚ απογυμνωμένο από την ιστορία και τα συνθήματα του είναι απλά ένα άδειο κέλυφος που δεν θα αντέξει στο χρόνο. Το όφελος θα το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι επόμενες εκλογές θα κριθούν στην Κεντροαριστερά…
Θέμης Δαγκλής
http://newpost.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου