Αν υπάρχει μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ευημερεί την τελευταία τετραετία στις δοκιμαζόμενες από την κρίση χώρες του ευρωπαϊκού Νότου σίγουρα δεν είναι άλλη από την ιδιωτική αγοραπωλησία χρυσού.
Τα «Επίκαιρα» καταγράφουν την πυρετώδη διακίνηση του πολύτιμου μετάλλου και ακολουθούν βήμα βήμα τη «μαύρη» διαδρομή του, από τις μπιζουτιέρες στα χυτήρια και τελικά στο εξωτερικό, αποδεικνύοντας την επερχόμενη αφαίμαξη του ιδιωτικού χρυσού στη χώρα.
Οι πολίτες της χώρας υποχρεώνονται να καταφύγουν στην εκποίηση κοσμημάτων και τιμαλφών προκειμένου να αποκτήσουν λίγο ρευστό.
«Το χαρακτηριστικό του τελευταίου εξαμήνου είναι η μαζική αύξηση της πελατείας αλλά και η διαφοροποίησή της. Μέχρι πριν από δύο χρόνια κατέφευγαν σε ανταλλακτήρια χρυσού μόνο τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, κυρίως άνεργοι και χαμηλόμισθοι, για να πουλήσουν μια καδένα κι ένα δαχτυλίδι. Έπειτα ήρθε η μεσαία τάξη. και τώρα άρχισαν να πωλούν και τα υψηλότερα στρώματα, πράγμα που σημαίνει πως το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού δεν έχει φτάσει στα ενεχυροδανειστήρια ακόμη. Μόλις πριν από έξι μήνες αρχίσαμε να βλέπουμε καλοβαλμένους κυρίους και κυρίες της λεγόμενης υψηλής κοινωνίας να φέρνουν ολόκληρα σετ», υποστηρίζει ο Άγγελος Μπουκοβίνος, ενεχυροδανειστής, που δραστηριοποιείται είκοσι πέντε χρόνια στο χώρο. «Δεν είναι μόνο ότι φέρνουν περισσότερα κομμάτια. Το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για κοσμήματα πολλών καρατίων. Οι πελάτες των καλών προαστίων δύσκολα θα έχουν χρυσό λιγότερο των 22 καρατίων», εξηγεί ο κ. Μπουκοβίνος.
Ενεχυροδανειστήρια-«διαβατήριο»
«Ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει, αλλά την ώρα που πάει σε ένα ανταλλακτήριο χρυσού, στην ουσία βγάζει διαβατήριο στα χρυσαφικά του», επισημαίνει ο ενεχυροδανειστής, Γιώργος Μεταλληνός.
Το κόσμημα αποτελεί πλέον κομμάτι μιας τρομακτικά μεγάλης ποσότητας πολύτιμου εμπορεύματος, που θα καταλήξει με τη μορφή ράβδων στο εξωτερικό, στις περισσότερες περιπτώσεις με εικονικά ή χωρίς παραστατικά. «Αν το κέρδος του νόμιμου επιχειρηματία είναι περίπου 15%, αυτό το ποσοστό θα εκτοξευτεί πάνω από το 50% αν διακινήσεις το εμπόρευμα χωρίς τιμολόγια», επισημαίνει ο ιδιοκτήτης ανταλλακτηρίου χρυσού.
Η τιμή που θα πάρει ο πελάτης διαμορφώνεται από σειρά παραγόντων. «Αρχικά, τα πάντα εξαρτώνται από την ημέρα εκποίησης, αφού η τιμή του χρυσού δεν διαφέρει από τη λογική του Χρηματιστηρίου. Τη μία μέρα μπορεί να δώσουμε 14 ευρώ το γραμμάριο και την επόμενη 15,5», εξηγεί ο κ. Μπουκοβίνος.
«Πλυντήρια»
Τα χρυσαφικά προς λιώσιμο περνούν από τη διαδικασία του «ξεδοντιάσματος». Ειδικοί τεχνίτες θα αφαιρέσουν τους πολύτιμους λίθους και στη συνέχεια το πολύτιμο μέταλλο μεταφέρεται από το ενεχυροδανειστήριο σε ένα από τα παράνομα χυτήρια που εδρεύουν κατά κύριο λόγο στον Ασπρόπυργο. Κάπως έτσι γίνεται η «μαύρη» διαδρομή του χρυσού.
Τα «Επίκαιρα» καταγράφουν την πυρετώδη διακίνηση του πολύτιμου μετάλλου και ακολουθούν βήμα βήμα τη «μαύρη» διαδρομή του, από τις μπιζουτιέρες στα χυτήρια και τελικά στο εξωτερικό, αποδεικνύοντας την επερχόμενη αφαίμαξη του ιδιωτικού χρυσού στη χώρα.
Οι πολίτες της χώρας υποχρεώνονται να καταφύγουν στην εκποίηση κοσμημάτων και τιμαλφών προκειμένου να αποκτήσουν λίγο ρευστό.
«Το χαρακτηριστικό του τελευταίου εξαμήνου είναι η μαζική αύξηση της πελατείας αλλά και η διαφοροποίησή της. Μέχρι πριν από δύο χρόνια κατέφευγαν σε ανταλλακτήρια χρυσού μόνο τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, κυρίως άνεργοι και χαμηλόμισθοι, για να πουλήσουν μια καδένα κι ένα δαχτυλίδι. Έπειτα ήρθε η μεσαία τάξη. και τώρα άρχισαν να πωλούν και τα υψηλότερα στρώματα, πράγμα που σημαίνει πως το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού δεν έχει φτάσει στα ενεχυροδανειστήρια ακόμη. Μόλις πριν από έξι μήνες αρχίσαμε να βλέπουμε καλοβαλμένους κυρίους και κυρίες της λεγόμενης υψηλής κοινωνίας να φέρνουν ολόκληρα σετ», υποστηρίζει ο Άγγελος Μπουκοβίνος, ενεχυροδανειστής, που δραστηριοποιείται είκοσι πέντε χρόνια στο χώρο. «Δεν είναι μόνο ότι φέρνουν περισσότερα κομμάτια. Το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για κοσμήματα πολλών καρατίων. Οι πελάτες των καλών προαστίων δύσκολα θα έχουν χρυσό λιγότερο των 22 καρατίων», εξηγεί ο κ. Μπουκοβίνος.
Ενεχυροδανειστήρια-«διαβατήριο»
«Ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει, αλλά την ώρα που πάει σε ένα ανταλλακτήριο χρυσού, στην ουσία βγάζει διαβατήριο στα χρυσαφικά του», επισημαίνει ο ενεχυροδανειστής, Γιώργος Μεταλληνός.
Το κόσμημα αποτελεί πλέον κομμάτι μιας τρομακτικά μεγάλης ποσότητας πολύτιμου εμπορεύματος, που θα καταλήξει με τη μορφή ράβδων στο εξωτερικό, στις περισσότερες περιπτώσεις με εικονικά ή χωρίς παραστατικά. «Αν το κέρδος του νόμιμου επιχειρηματία είναι περίπου 15%, αυτό το ποσοστό θα εκτοξευτεί πάνω από το 50% αν διακινήσεις το εμπόρευμα χωρίς τιμολόγια», επισημαίνει ο ιδιοκτήτης ανταλλακτηρίου χρυσού.
Η τιμή που θα πάρει ο πελάτης διαμορφώνεται από σειρά παραγόντων. «Αρχικά, τα πάντα εξαρτώνται από την ημέρα εκποίησης, αφού η τιμή του χρυσού δεν διαφέρει από τη λογική του Χρηματιστηρίου. Τη μία μέρα μπορεί να δώσουμε 14 ευρώ το γραμμάριο και την επόμενη 15,5», εξηγεί ο κ. Μπουκοβίνος.
«Πλυντήρια»
Τα χρυσαφικά προς λιώσιμο περνούν από τη διαδικασία του «ξεδοντιάσματος». Ειδικοί τεχνίτες θα αφαιρέσουν τους πολύτιμους λίθους και στη συνέχεια το πολύτιμο μέταλλο μεταφέρεται από το ενεχυροδανειστήριο σε ένα από τα παράνομα χυτήρια που εδρεύουν κατά κύριο λόγο στον Ασπρόπυργο. Κάπως έτσι γίνεται η «μαύρη» διαδρομή του χρυσού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου