Το Συνέδριο της (αυτο)διάλυσης για τη ΔΗΜΑΡ

Twitter@EmOikonomidis

Η ιστορική διαδρομή των κομμάτων, μετριέται πολλές φορές και από τα… Συνέδριά τους, καθώς η κορυφαία εσωκομματική στιγμή ενός πολιτικού σχηματισμού δείχνει την αντοχή του στη φθορά του χρόνου και την αναπόφευκτη “γήρανση” των ιδεών που πρεσβεύει.

Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ για παράδειγμα, δηλαδή οι δυο πολιτικοί σχηματισμοί που επικράτησαν και κυριάρχησαν ολοκληρωτικά στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, έχουν… κουραστεί να διοργανώνουν Συνέδρια. Το ίδιο και το ΚΚΕ, ως συνεπές σημείο αναφοράς της Αριστεράς στην Ελλάδα, έστω και στην περισσότερο δογματική και δυσκίνητη πτυχή της.

Η Δημοκρατική Αριστερά από την άλλη, το κόμμα που προέκυψε από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ όταν η Κουμουνδούρου βολόδερνε σε ποσοστά κοινωνικής απήχησης και εκλογικής επιρροής πέριξ του 3%-4%, καθώς ο Φώτης Κουβέλης δεν άντεξε την ήττα του από τον Αλέξη Τσίπρα στη μάχη της διαδοχής του Αλέκου Αλαβάνου, διοργανώνει σήμερα μόλις το 2ο Συνέδριό της.

Η κοινή αλλά και η πολιτική λογική δείχνουν ότι… δεν θα υπάρξει τρίτο, και το σημερινό θα είναι το Συνέδριο (αυτο)διάλυσης της ΔΗΜΑΡ. Με τις ζυμώσεις για την επανασυσπείρωση των δυνάμεων του χώρου της Κεντροαριστεράς να κορυφώνονται, στον απόηχο του “πολιορκητικού κριού” της “Πρωτοβουλίας των 58″, αλλά και με δεδομένη την παγιωμένη συρρίκνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς σε δημοσκοπικές επιδόσεις που προδικάζουν ως περίπου δεδομένη την αδυναμία της να εισέλθει στην επόμενη Βουλή, μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας με Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, ο δρόμος φαντάζει χωρίς εναλλακτικές.

Μια αυτοδιάλυση κόμματος φυσικά δεν ανακοινώνεται με την ευκολία που θα ανέμενε η ίδια η ζωή. Σε ένα κομματικό Συνέδριο ωστόσο… καθαρογράφεται η σχετική ληξιαρχική πράξη “λουκέτου”.

http://ysterografa.gr/