Παρά την τεράστια επιτυχία που έχει σημειώσει στην υποκριτική, ο Νίκος Γαλανός, παραμένει απλός και εύκολα προσεγγίσιμος. Οι συνάδελφοί του μιλούν με τα καλύτερα λόγια για εκείνον ενώ οι μικρότεροι, όχι μόνο ηλικιακά αλλά και λόγω εμπειρίας, τον σέβονται.
Ο ηθοποιός σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με το θίασο Καρέζη και έπειτα με το θίασο Βουγιουκλάκη. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο ενώ έχει πάρα πολλές συμμετοχές σε κινηματογραφικές αλλά και τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Δίδαξε στη Δραματική Σχολή Τριβιζά αλλά το 2001, έχοντας αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, είχε δηλώσει ότι σκεφτόταν να μονάσει στο Άγιο Όρος, αλλάζοντας αργότερα την άποψή του.
Τελευταία εμφάνισή του στην τηλεόραση ήταν στη σειρά του MEGA «Κλεμμένα Όνειρα» όμως ο ηθοποιός έχει περάσει πολλά σε γυρίσματα διαφόρων παραγωγών και έχει επίσης να θυμάται ακόμη περισσότερα.
Αυτή την περίοδο ο Νίκος Γαλανός, όπως λέει μιλώντας στο newsbeast.gr, δεν εργάζεται. «Αυτό τον χειμώνα δεν έκανα κάτι για λόγους που δεν μπορούσα να δουλέψω. Την καλοκαιρινή περίοδο αποφεύγω να εργάζομαι. Περιμένω λοιπόν τι θα γίνει, τι θα γίνει, τι μπορώ να οργανώσω εγώ από τον Οκτώβρη και μετά», αναφέρει. Και προσθέτει: «Στην τηλεόραση, τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, δεν κάνω πολλά πράγματα. Κάποιες φορές εμφανίζομαι ως γκεστ, του επισκέπτη δηλαδή στα σήριαλ για λίγο.
Για την ώρα δεν έχω κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Δε νομίζω ότι γίνονται και πολλές δουλειές. Δεν ξέρω και αν θα γίνουν και πόσες. Βεβαίως και πολύ φυσιολογικά, θα δούμε εάν θα έχω και εγώ κάποια πρόταση. Είναι θέμα πρότασης πια δεν είναι απόφασης δικής μου».
Ο Νίκος Γαλανός πιστεύει στο ταλέντο των νέων και λέει ότι δεν παίζει ρόλο μια συμβουλή, αλλά το κατά πόσο θέλει ο καθένας να ασχοληθεί με την τέχνη. «Κατά τη γνώμη μου, το να ασχοληθεί ένα νέο παιδί με την υποκριτική και γενικότερα με την τέχνη δεν είναι θέμα συμβουλής αλλά εξαρτάται από το κατά πόσο το θέλει το κάθε άτομο», λέει. Και σημειώνει: «Αν σε ένα νέο παιδί αρέσει η κάθε μορφή τέχνης και νιώθει ότι μέσω αυτού μπορεί να εκφραστεί, νομίζω ότι πρέπει να το αποφασίσει, ανεξάρτητα αν οι συμβουλές της οικογένειας ή των φίλων ή γενικότερα του περιβάλλοντός του, δεν είναι θετικές».
Παίρνει θέση όμως και για το βιοποριστικό κομμάτι. «Είναι γεγονός ότι υπάρχει πάντα και το βιοποριστικό μέρος σε κάθε χώρο. Δηλαδή, η τέχνη είναι τέχνη αλλά πρέπει να είναι και κάποιες φορές επάγγελμα ή επιβάλλεται να είναι επάγγελμα σε κάποιες περιπτώσεις. Εκεί, τα πράγματα δυσκολεύουν ομολογουμένως. Τώρα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ακόμη περισσότερο. Μέχρι πριν από δύο χρόνια είχε μια δυνατότητα ένα νέο παιδί να δουλέψει εύκολα στην τηλεόραση και στα διάφορα σήριαλ που γίνονταν. Γενικότερα, η τηλεόραση είχε ανάγκη για νέα πρόσωπα κάθε χρόνο. Τώρα, υπάρχουν δυσκολίες. Δεν είναι εύκολο για ένα νέο παιδί να βρει δουλειά. Οπότε, μοιραία το βιοποριστικό μέρος πάει πολύ μακριά», λέει.
Για να προσθέσει: «Βέβαια, από την άλλη μεριά, αν ένα παιδί ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική και το έβλεπε για να βγάλει χρήματα, πάλι είχε λανθασμένη αφετηρία. Βεβαίως, σε πολλές περιπτώσεις μέσα από την τηλεόραση υπήρχε ένα αποτέλεσμα, οικονομικά καλό, αλλά πάντα είχε τις δυσκολίες του. Από την άλλη μεριά όμως, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα και έτσι όπως προχωρούν τα πράγματα, χωρίς να το λέω απαισιόδοξα, δεν ξέρω τι θα έλεγε ένας νέος. Ένας νέος εάν έλεγε ότι “εμένα μου αρέσει να ασχοληθώ με την τέχνη αλλά η τέχνη δεν μπορεί να μου δώσει τα χρήματα για να ζήσω, τι μπορώ να κάνω;”. Τι θα μπορούσε να κάνει στην εποχή μας; Θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο; Αυτό είναι ένα ερώτημα στην εποχή μας. Θα μπορούσε δηλαδή να βρει δουλειά κάπου αλλού; Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα αυτό, δηλαδή το πάντρεμα αυτού που θέλεις να κάνεις και με αυτά που πρέπει να κάνεις για να έχεις κάποια αποτέλεσμα στη ζωή σου».
Αναφέρει ότι δεν είναι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας. «Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας. Νομίζω ότι τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο», αναφέρει για να σημειώσει:
«Η ζωή μου έχει αλλάξει πάρα πολύ λόγω της κρίσης. Δηλαδή, είναι σημαντικές οι αλλαγές και οι διαφορές ακόμη και σχεδόν από μήνα σε μήνα. Για όλους τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις συνανθρώπων μας για τους οποίους τα πράγματα είναι τραγικά. Και δεν είναι μόνο το υλικό κομμάτι, που κι εμένα με έχει επηρεάσει πάρα πολύ, αλλά είναι και το ψυχολογικό κομμάτι με την έννοια ότι οι συζητήσεις που γίνονται πλέον, αφορούν θέματα που περιστρέφονται γύρω από την κρίση. Δεν είναι ευχάριστα τα πράγματα και δεν ξέρω εάν οι 300 του Λεωνίδα θα κάνουν κάτι».
Στον ελεύθερό του χρόνο πάντως ο Νίκος Γαλανός ασχολείται με τα αθλητικά. Του αρέσουν οι εκδρομές, ο κινηματογράφος, και η φύση γενικότερα. Γυμνάζεται και παίζει τένις. Του αρέσει ακόμη να πηγαίνει για φαγητό με καλή παρέα και να συζητά αλλά όχι θέματα… κλειδαρότρυπας, όπως τα χαρακτηρίζει. Άλλωστε, αυτά τα σιχαίνεται…
Ο ηθοποιός σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο με το θίασο Καρέζη και έπειτα με το θίασο Βουγιουκλάκη. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο ενώ έχει πάρα πολλές συμμετοχές σε κινηματογραφικές αλλά και τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Δίδαξε στη Δραματική Σχολή Τριβιζά αλλά το 2001, έχοντας αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, είχε δηλώσει ότι σκεφτόταν να μονάσει στο Άγιο Όρος, αλλάζοντας αργότερα την άποψή του.
Τελευταία εμφάνισή του στην τηλεόραση ήταν στη σειρά του MEGA «Κλεμμένα Όνειρα» όμως ο ηθοποιός έχει περάσει πολλά σε γυρίσματα διαφόρων παραγωγών και έχει επίσης να θυμάται ακόμη περισσότερα.
Αυτή την περίοδο ο Νίκος Γαλανός, όπως λέει μιλώντας στο newsbeast.gr, δεν εργάζεται. «Αυτό τον χειμώνα δεν έκανα κάτι για λόγους που δεν μπορούσα να δουλέψω. Την καλοκαιρινή περίοδο αποφεύγω να εργάζομαι. Περιμένω λοιπόν τι θα γίνει, τι θα γίνει, τι μπορώ να οργανώσω εγώ από τον Οκτώβρη και μετά», αναφέρει. Και προσθέτει: «Στην τηλεόραση, τα τελευταία δύο με τρία χρόνια, δεν κάνω πολλά πράγματα. Κάποιες φορές εμφανίζομαι ως γκεστ, του επισκέπτη δηλαδή στα σήριαλ για λίγο.
Για την ώρα δεν έχω κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Δε νομίζω ότι γίνονται και πολλές δουλειές. Δεν ξέρω και αν θα γίνουν και πόσες. Βεβαίως και πολύ φυσιολογικά, θα δούμε εάν θα έχω και εγώ κάποια πρόταση. Είναι θέμα πρότασης πια δεν είναι απόφασης δικής μου».
Ο Νίκος Γαλανός πιστεύει στο ταλέντο των νέων και λέει ότι δεν παίζει ρόλο μια συμβουλή, αλλά το κατά πόσο θέλει ο καθένας να ασχοληθεί με την τέχνη. «Κατά τη γνώμη μου, το να ασχοληθεί ένα νέο παιδί με την υποκριτική και γενικότερα με την τέχνη δεν είναι θέμα συμβουλής αλλά εξαρτάται από το κατά πόσο το θέλει το κάθε άτομο», λέει. Και σημειώνει: «Αν σε ένα νέο παιδί αρέσει η κάθε μορφή τέχνης και νιώθει ότι μέσω αυτού μπορεί να εκφραστεί, νομίζω ότι πρέπει να το αποφασίσει, ανεξάρτητα αν οι συμβουλές της οικογένειας ή των φίλων ή γενικότερα του περιβάλλοντός του, δεν είναι θετικές».
Παίρνει θέση όμως και για το βιοποριστικό κομμάτι. «Είναι γεγονός ότι υπάρχει πάντα και το βιοποριστικό μέρος σε κάθε χώρο. Δηλαδή, η τέχνη είναι τέχνη αλλά πρέπει να είναι και κάποιες φορές επάγγελμα ή επιβάλλεται να είναι επάγγελμα σε κάποιες περιπτώσεις. Εκεί, τα πράγματα δυσκολεύουν ομολογουμένως. Τώρα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ακόμη περισσότερο. Μέχρι πριν από δύο χρόνια είχε μια δυνατότητα ένα νέο παιδί να δουλέψει εύκολα στην τηλεόραση και στα διάφορα σήριαλ που γίνονταν. Γενικότερα, η τηλεόραση είχε ανάγκη για νέα πρόσωπα κάθε χρόνο. Τώρα, υπάρχουν δυσκολίες. Δεν είναι εύκολο για ένα νέο παιδί να βρει δουλειά. Οπότε, μοιραία το βιοποριστικό μέρος πάει πολύ μακριά», λέει.
Για να προσθέσει: «Βέβαια, από την άλλη μεριά, αν ένα παιδί ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική και το έβλεπε για να βγάλει χρήματα, πάλι είχε λανθασμένη αφετηρία. Βεβαίως, σε πολλές περιπτώσεις μέσα από την τηλεόραση υπήρχε ένα αποτέλεσμα, οικονομικά καλό, αλλά πάντα είχε τις δυσκολίες του. Από την άλλη μεριά όμως, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα και έτσι όπως προχωρούν τα πράγματα, χωρίς να το λέω απαισιόδοξα, δεν ξέρω τι θα έλεγε ένας νέος. Ένας νέος εάν έλεγε ότι “εμένα μου αρέσει να ασχοληθώ με την τέχνη αλλά η τέχνη δεν μπορεί να μου δώσει τα χρήματα για να ζήσω, τι μπορώ να κάνω;”. Τι θα μπορούσε να κάνει στην εποχή μας; Θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο; Αυτό είναι ένα ερώτημα στην εποχή μας. Θα μπορούσε δηλαδή να βρει δουλειά κάπου αλλού; Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα αυτό, δηλαδή το πάντρεμα αυτού που θέλεις να κάνεις και με αυτά που πρέπει να κάνεις για να έχεις κάποια αποτέλεσμα στη ζωή σου».
Αναφέρει ότι δεν είναι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας. «Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της χώρας. Νομίζω ότι τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο», αναφέρει για να σημειώσει:
«Η ζωή μου έχει αλλάξει πάρα πολύ λόγω της κρίσης. Δηλαδή, είναι σημαντικές οι αλλαγές και οι διαφορές ακόμη και σχεδόν από μήνα σε μήνα. Για όλους τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις συνανθρώπων μας για τους οποίους τα πράγματα είναι τραγικά. Και δεν είναι μόνο το υλικό κομμάτι, που κι εμένα με έχει επηρεάσει πάρα πολύ, αλλά είναι και το ψυχολογικό κομμάτι με την έννοια ότι οι συζητήσεις που γίνονται πλέον, αφορούν θέματα που περιστρέφονται γύρω από την κρίση. Δεν είναι ευχάριστα τα πράγματα και δεν ξέρω εάν οι 300 του Λεωνίδα θα κάνουν κάτι».
Στον ελεύθερό του χρόνο πάντως ο Νίκος Γαλανός ασχολείται με τα αθλητικά. Του αρέσουν οι εκδρομές, ο κινηματογράφος, και η φύση γενικότερα. Γυμνάζεται και παίζει τένις. Του αρέσει ακόμη να πηγαίνει για φαγητό με καλή παρέα και να συζητά αλλά όχι θέματα… κλειδαρότρυπας, όπως τα χαρακτηρίζει. Άλλωστε, αυτά τα σιχαίνεται…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου