Τρίτη 1 Μαΐου 2012

ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


Η δημιουργία οικογένειας και η γέννηση ενός παιδιού αποτελούν μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα που μπορούν να συμβούν στη ζωή ενός ανθρώπου. Ο ερχομός ενός νέου προσώπου και η ένωση ενός ζευγαριού ήταν πάντοτε χαρμόσυνες και κατά κάποιον τρόπο ιερές στιγμές, αποτελώντας αφορμή για χαρά και γιορτή.

Παρά ταύτα η ουσία της οικογένειας και η συμβολή της στην εξέλιξη, την πρόοδο και πάνω απ' όλα τη συνέχιση της κοινωνίας και κατ' επέκτασιν της ανθρωπότητας, έχει παραμεληθεί, αγνοηθεί και ξεχαστεί. Μολονότι η Ελλάδα ποτέ δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυπληθής χώρα, οι 'Ελληνες ωστόσο υπήρξαν ένα έθνος το οποίο έδινε πάντοτε μεγάλη βαρύτητα και σημασία στη συγκρότηση υγιών και αμιγώς ελληνικών οικογενειών. Από την αρχαιότητα μάλιστα, μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Πλάτωνας, πρότειναν τη θέσπιση νόμων εναντίον όσων είχαν περάσει ένα συγκεκριμένο όριο ηλικίας και δεν είχαν τεκνοποιήσει. Πράγματι οι αρχαίοι μας πρόγονοι δεν έκαναν οικογένεια για διασκέδαση ή απλά "γιατί έτσι έπρεπε". 'Ηταν βαθύτατα συνειδητοποιημένοι όσον αφορά αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα. Θεωρούσαν ότι το βασικό κύτταρο για την ύπαρξη και διαιώνιση του λαού τους ήταν η οικογένεια και ότι χωρίς αυτήν δε θα μπορούσε να ζήσει το έθνος τους και η πόλη-κράτος. Η παράδοση μάλιστα που θέλει τους Σπαρτιάτες να ρίχνουν τα άρρωστα και καχεκτικά νεογέννητα στον Καιάδα, ασχέτως αν τελικά αυτό αληθεύει ή όχι, είναι αναμφισβήτητα αναφορά στην ευγονική και τις επωφελείς συνέπειές της για εκείνους που έχουν το θάρρος να την εφαρμόσουν. Λέγεται επίσης ότι οι Σπαρτιάτες έδιναν περισσότερες ευκαιρίες τεκνοποιίας σε εκείνους που είχαν διακριθεί στη μάχη, ενώ και οι γυναίκες σε περίπτωση που ο σύζυγός τους ήταν ανίκανος να τεκνοποιήσει, είχαν δικαίωμα να αποκτήσουν παιδιά από άλλον άντρα, έτσι ώστε να υπάρξουν στρατιώτες για την πόλη. 'Ισως όλα αυτά σήμερα φαντάζουν ουτοπικά και εκτός εποχής, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι εκείνη την εποχή προείχε το συμφέρον της πόλεως και άρα του έθνους συνολικά Παρόμοιες ιδέες είχε και ο Πλάτωνας ο οποίος πίστευε πως όσοι είχαν επιδείξει γενναιότητα κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, δικαιούνταν να έχουν περισσότερες από μία συντρόφους και άρα να αποκτούν περισσότερους απογόνους. Με λίγα λόγια επικρατούσε η άποψη πως οι δυνατοί και ρωμαλέοι άνδρες ήταν πολύ πιο πιθανό να μεταδώσουν τα χαρίσματά τους στα τέκνα τους, απ' ότι οι αδύναμοι ή οι δειλοί. Από την άλλη ήταν σχεδόν σίγουρο, ότι ένα ασθενές παιδί θα είχε τους ανάλογους απογόνους, συνεπώς η ασθένεια έπρεπε να αντιμετωπιστεί ριζικά. Αυτά για όσους τραγικούς συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η ευγονική σαν σύλληψη ξεκίνησε από τα δήθεν "αρρωστημένα μυαλά" του ναζισμού και του Χίτλερ. Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως ο Πυθαγόρας πίστευε πως οι άνθρωποι επιβάλλεται να αποκτούν παιδιά και να διαιωνίζουν το είδος τους, για να μη σταματήσουν να λατρεύονται οι Θεοί από το γένος μας. Κατά τη σκοτεινή περίοδο της Τουρκοκρατίας, όσοι 'Ελληνες δεν εξανδραποδίσθηκαν ή εξισλαμήσθηκαν βιαίως, συνέχισαν να τεκνοποιούν, χωρίς να πτοούνται ή να σκύβουν το κεφάλι, ελπίζοντας κάποτε στη λύτρωση και την απελευθέρωση. Οι μύθοι, οι θρύλοι και οι παραδόσεις μας συνέχισαν να διαδίδονται από γενιά σε γενιά, από στόμα σε στόμα, φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας. Οι πρόγονοί μας μεγάλωσαν και ανατράφηκαν με τον πόθο της αφυπνίσεως του μαρμαρωμένου βασιλιά και της λευτεριάς του Ελληνισμού. Πάρα πολλές γυναίκες που ατιμάσθηκαν από Τούρκους, δολοφόνησαν τα παιδιά τους αφού γεννήθηκαν ή αυτοκτόνησαν. Είναι γνωστή η υπέρτατη θυσία των γυναικών του Ζαλόγγου που έπεσαν στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους για να γλυτώσουν το βιασμό και την ατίμωση, καθώς και για να μη γίνουν τα τέκνα τους γενίτσαροι, πολεμώντας εναντίον της ίδιας της φυλής τους. 'Ολα τα παραπάνω, καθώς και το γεγονός ότι τα περισσότερα παιδιά που προέρχονταν από Τούρκο πατέρα,εντάχθηκαν στο τουρκικό έθνος, καταρρίπτουν τις θεωρίες περί φυλετικής προσμείξεως των Ελλήνων. Ακριβώς το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και με παιδιά που προέρχονταν από παλαιότερους κατακτητές όπως οι Φράγκοι, οι Βενετοί και άλλοι. Ακόμη αναδεικνύεται πως ακόμη κι εκείνη την εποχή οι 'Ελληνες και οι Ελληνίδες επιθυμούσαν να φτιάξουν γνήσιες ελληνικές οικογένειες, άρα ο φυλετικός παράγοντας, ήταν κυρίαρχος σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα, όπως είναι η επιλογή συντρόφου και η γέννηση παιδιών.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου